Ik voel me kut.

Voor degene die me niet kennen, normaal ben ik niet zo. Normaal ben ik energiek, vrolijk, en straal ik dat (volgens anderen) best veel uit naar de mensen om me heen.

Laatste tijd krijg ik alleen weer wat dingen van vroeger over me heen. (Komt sommige mensen hier vast bekend voor) En nu voel ik me best klote.
Ik heb alleen echt zo erg het idee dat dat komt omdat ik gewoon verdriet er niet uit kan gooien. Het blijft er maar zitten.

Heb sinds mn 12de mezelf aangeleerd niet meer te janken. Best handig, maar nu kan ik het helemaal niet meer.

En nee, ik voel er ook niet veel voor om echt vaak emotioneel te zijn, maar ben niet bang dat dat er ooit weer van komt.

_________________
Life is just a one way ticket

Sterkte lieffie,

Deze periodes kennen we allemaal denk ik wel. Af en toe even je systeem opschonen om je ontwikkeling weer groei te kunnen laten geven, zoals Beltane al aangeeft.

Hoop dat het snel weer beter met je gaat

Liefs Carina

_________________
oog om oog maakt de wereld blind

Dat met die balon werkt niet, dat werkt alleen als ik verdriet over neem, en het dus al niet van mij is.

Ik heb echt het gevoel dat dit er gewoon normaal uit moet.

PS:
Bedankt voor alle lieve woorden

_________________
Life is just a one way ticket

Ik ken het.
Dat heb ik ook gedaan vroeger.
Het huilen tegen gaan houden.

Sinds ik voor het eerst gemediteerd heb (onder begeleiding) wordt het steeds een stukje makkelijker om me te laten gaan.
Ik ben er nog steeds niet hoor.
Maar de rust die me dat gegeven heeft zorgt ervoor dat ik mijn verdriet kan uiten.
Wat nu heel goed uitkomt nu mijn oma is overleden.
Zo kan ik het toch beter verwerken...

Misschien is dat ook wat voor jou

Succes en heel veel sterkte!

Amanda

_________________
"Jij ziet dingen die er niet zijn," zei hij.
"Er zijn dingen die jij niet ziet," dacht ik.

lieve lieve jaap,

Maak er gebruik van. Ik heb heel erg het gevoel bij jou gehad dat je dingen opneemt en niet meer loslaat.
Dat je dingen meemaakt en niet meer loslaat.
Nu is het moment om er mee om te gaan.
Schrijf het op, schreeuw het eruit, zing het desnoods..

Het is een machteloos gevoel, alsof je niet weet wat je kan doen, niets kan doen het een grote chaos is en gewoon in de war bent.
Maar blijf bij jezelf, geloof in jezelf. Je moet er even doorheen.

Ik denk dat het wel een mogelijkheid is om dingen op te ruimen en op te helderen, zodat je wat minder op je rug hoeft te dragen.
Loslaten..

ik hoop dat je los kan laten.
Jij weet hoe het moet, jij weet wat je moet doen.
Laat het gewoon toe

je bent een laiverd or!

kus en succes!

_________________
u.

Ja nu je het zegt, toen kon ik het wel. Of iig, ging gewoon vanzelf. Was ik al weer helemaal vergeten. Was bij een ex van me. Misschien is dat wel wat voor mij inderdaad.

Ik had wel laatst dat ik me weer helemaal zo voelde. Maar toen schrok ik, had t gevoel dat ik mezelf best wel in een diep gat aan het gooien was. Lastig om jezelf daar overheen te zetten. Want eigenlijk zit er best wel veel vast aan dit "niet kunnen".

@Kleintje

Dit wat ik nu heb is echt van mezelf hoor.
Maar had inderdaad wel dat ik dingen van mensen oppikte en niet teruggaf. Nu geef ik het wel gewoon terug. Als dat lukt teminste. Een enkele keer lukt dat gewoon niet.

Maar eigenlijk pik ik nu de laatste tijd weinig op van mensen. Kan ik er eigenlijk ook niet bij hebben. Soms een enkele keer pik ik wel wat op, maar geen diepgaande dingen ofzo.

ik plaats toch nog even een reactie..

ik lees mijn post terug en vind hem allermerkwaardigst..
ik denk dat ik bedoelde dat jij dingen die je meemaakt naar binnen stopt en er vervolgens niet meer uitlaat.. Niet dat je dingen van anderen naar binnen stopt

_________________
u.

ohw ok =)