Ik heb ook nog nachtangsten gehad ('s avond bezweet wakkerschrikken) en slaapwandelen. In de tijd dat mijn broer nog thuis zat kwamen we elkaar soms zelfs schreeuwend tegen in de gang. Ik compleet verward, slaapwandelend en hij onder invloed van een slechte entiteit. Er kwam regelmatig een medium langs om hem van de entiteiten te ontdoen (in de woonkamer beneden hoorde je 's avonds kijhard geschreeuw als in "Ga weg" etc.) maar niks heeft mogen baten. Hij is uiteindelijk met de politie auto weggevoerd (toen hij mijn vader aanviel) en is opgenomen.

Volgens mij heb ik het grotendeels al wel verwerkt. Heb er nooit met iemand over gepraat maar ik heb alles er uit gehuild. Ik kan alleen nog steeds niet accepteren dat hij er nog steeds mee rondloopt!

Ik heb het gevoel dat hij ook niet geholpen WIL worden. Alsof hij het fijn vind dat deze entiteiten bij hem zijn??? (dat zijn er onderhand al veel volgens mij)


Sry. Niet echt een gezellig onderwerp volgens mij

miller,

ik begrijp wel dat je er nog moeite mee heb, somege dingen die je mee maakt in je leven, draag je altijd mee. ik weet er alles van, een jaar terug heb ik zelf problemen van vroeger dat terug kwam... waardoor ik me begon te krassen... die zomer was echt erg en als ik er aan denk doet het nog zeer. ruzzie met me ouders me broertje vrienden die me niet begrijpen en me laten vallen...

maar een jaar verder, ben ik met snijden over gegaan. en ik snap je broer eigelijk wel, als je zo onders bent geworden in een korte tijd... is dat zelfs voor jezelf wennen, en als hij al lang zo is, weet hij niet beter en weet hij niet hoe het voeld zonder die problemen en dart kan eng zijn, om die verrandering opnieuw te maken.

maar net zo goed dat jij bang bent en pijn heb je zou het altijd mee dragen, je zult er niet altijd aan denken, maat als er iets its of gebeurt zou het weer terug aan hem doen denken.

zo denk ik nog vaak aan me neef die me misbruikt heeft... of aan me vader die aan me zat/zit. vban me neef had ik een plek gegeven maar toch kwam het weer boven, en nu moet ik inmiddels 2 dingen een plek geven. ik weet dat het moeilijk is, en een pprater ben ik ook niet... ik kan zelfs niet huilen. daarom raak ik mijn pijn en woeede kwijty door me te snijden. dat is niet echt een goede oplossing, omdat ik nu met lidtekens blijf zitten.

maar probeer te praten, schijven of dichten... want als je alles opkrobt ontpof je en komt alles er teglijk uit... en dat voeld nog vreemde....

suc6 en hou je sterk,

liefst Nobody

_________________
Who Cares,
Voel me beter dan eerder. Zie het kan ook anders.

zo als ik al eerde had gezegt heb/had ik nogal veel problemen met mezelf en thuis... nu ben ik na een jaar vind ik nogal ontspport en voel soms of ik ui2 mensen besta, ene altijd depry en ontspoort is, en de ander altijd vrolijk en zin in het leven...

natuurlijk besta ik uit me eigen en niemand anders maar soms ben ik zo hieper net of ik heel iemand anders ben... ik blijf altijd ik wat ik zeg praat of typ maar van binnen voeld zoms wel raar.

maaike is vaak depry en alleen zit 7 jaar op country line dance en country is alles voor haar, sinds een jaar toen de problemen kwamen... gaat het mis... ze rook, soms probeer 1 pakej in de week te houden want heb ook nog astma. verder is ze kleren koop verslaaft, loop te jatten in de stat en heeft soms zin in om haar zat te zuipen en de pijn niet meer te voelen. doet verder goed de best op school ondanks alles, wil altijd de beste zijn en vraagt teveel van haar zelf.
ze is misbruikt door haar neef vroeger, en tot 2 weken terug zat haar vader al 3 a 4 jaar aan haar.
ze snijd zich of krast zich vaak... en voeld vaak depry en alleen.

of ik ben dolly,
een leuke spotaane meid geniet van het leven danst met plezier, zingt graag mee met haar lievelings country liedjes... en houd van op thutten en stoer kleden.

well dit is natuurlijk grote onzin ik in 2 personen... ik wil het niet eens, ik wil ik zijn met nickname dolly, maar na een jaar voel ik me vaak meer dolly dan maaike... dat is verwarrend net of ik nie blij ben met me eigen naam... oke met mezelf nee nie echt... ik moet leren terug houden van mij.

gistenen en vandaag heb ik me arm vlak bij me pols diep gesneden en wat ik ook doe die polsssssss doet zeer
eigelijk typies maaike... dingen doen en later denken shit wat heb ik gedaan... MMM forgot it dat ik uit 2 besta... ik wil dat echt nie... onzin je ziet het wel op tv zo erg heen ben ik nie...

ach ik weet nie meer wie ik ben pffff

sometimes its hard to be a woman

wil alleen van het snijden af... binnenkort ga i een groepstherapie in hengelo er bij doen dus gesprekken in enschede en groeps therapei in hengelo... wie weet kom ik dan achter wie ik wel ben, want ben het beetje kwijt... wil niet meer jatten, zoals oorbellen sleutelhangers armbandjes, en noem maar op... neimand weet dat ik dat doe... en ben nie eens bang om opgepakt te worden...

wie ben ik toch en word ik ooit als vroeger gewoon een simpel gelukkige leuke meid dat niet jongens in elkaar slaat in de buurt of grote mond geeft aan mensen waar ik de hond bijne onder me fiets heb zitten... kan ik gewoon nettejs zijn en beschaafd... en niet skijt aan alles en iedreen hebben...

wie weet eerst ma kijken hoe de dubbele therapie aan slaat...

_________________
Who Cares,

Voel me beter dan eerder. Zie het kan ook anders.