ik ben een moeder van 3 kinderen, 19, 18 en 14.
Over mijn jongste kind gaat het verhaal.
Al heel jong was hij elke keer opnieuw ziek totdat we naar een genezer gingen.
Achteraf gezien begon het daar dat ik me er van bewust werd dat er iets was.
Ze legde haar hand op hem en trok snel haar hand terug, ik vroeg wat is er en ze zei , er is niets .
Jaren naderhand herinnerde ik me dit nog.
Hij was toen 9 maanden.
Toen hij ongeveer 1 1/2 jaar was waren we op een kinder feestje, en op het moment dat hij naar me toe rende keek hij me aan alsof hij me niet kende en draaide om.
Naderhand is uitgelegd hoe dat kwam.
Hij kon vertellen waar we moesten rijden als we de weg niet wisten.
Hij vertelde wie er dood zou gaan.
moeilijke woorden gebruikte hij veel, die wij nooit gebruikten(ook nog in de goede zin)
Sommige dingen wist hij gewoon, als je dan vroeg hoeweet jij dat dan keek hij je aan en zei ik weet het gewoon.
Erger werd hij teon hij met sinterklaas een nieuw leven vroeg.
En als iemand b.v. op t.v van een flat af wou springen zei hij kijk dat wil ik nou ook.
Echt bang werd ik toen hij zei(hij was 4) Mama weet je hoe oud ik word, nee zei ik, 11 jaar zei hij.
Vanaf die dag ben ik gaan zoekn naar iemand die hem kon helpen.
Eerst kwamen we bij een mevr. die het hartstikke leuk vond zo'n jong kind en dan dat allemaal kunnen.
hij bleek heldervoelend, helder horend, helderziend weet ik veel allemaal te zijn.
Heel vroeg vertelde hij ook altijd verhalen waar hij s'nachts naar toe ging
We dachten dat het zijn fantasie wel zou zijn, totdat ik het allemaal op ging zoeken, en toen bleek dat alle dorpjes die hij noemden allemaal bestonden.
Dit ging nog 3 jaar door toen hebben we hem af laten sluiten van dit alles.
Hij is nu 14 en herrinnerd er zich niet veel van, maar ze zeggen dat het na zijn puberteit wel terugkomt.
Bij het afsluiten is tegen ons gezegd dat hij tot zijn 11 de de kans krijgt om het allemaal te leren.
Op school ging het allemaal niet zo best en ze vertelden dat het kwam doordat hij op twee scholen zat, maar het na zijn elfde wel in zou halen.
Dit klopt een paar maanden na zijn 11 de verjaardag belde de leraar om te vertellen dt hij niet wist wat er aan de hand was omdat hij met zulke sprongen vooruit ging.
Een ding wat me ook altijd bij gebleven is dat hij vertelde dat god echt is.
Hij gelooft nu niet en wij zijn ook niet zo'n gelovers maar toen hij klein was en we hadden een af ander gesprek erover zei hij dat hij echt bestond en op mijn vraag hoe weet je dat antwoorde hij IK BEN ER GEWEEST.
Een heel verhaal in het kort.
Zijn er meer jongeren die dit zo extreem meegemaakt hebben, en dan bedoel ik niet iemand die 's nachts bij je op bezoek komt.
HIj heeft totdat hij afgesloten werd bij ons geslapen, zo bang was hij en nog te jong om te begrijpen.
Graag reacties die dit meegemaakt hebben, en het een plaatsje hebben kunnen geven.

Caroline

Ik ben er even stil van. Verbaasd over je zoon, hij heeft zich volgens mij al heel ver ontwikkeld.
Zelf heb ik niet zulke extreme dingen mee gemaakt, maar ik weet zeker dat als uw zoon het wil, hij zich heel positief kan ontwikkelen en bewust worden van zijn gaves en ze zo ten goede kan gebruiken.
Ik ben er van overtuigd dat jullie hier veel antwoorden kunnen krijgen op jullie vragen.

Succes.





Een oproep voor alle andere mensen hier op het forum:
Als je zelf ook iets hebt dat je wilt toevoegen, tips of adviezen hebt, SCHROOM NIET. Zelf wou ik iets zeggen en deed het eerst niet, nu wel. Daarom mensen, zeg wat je wilt zeggen, ookal lijtk het zo onnozel.

_________________
weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet

Ik heb een nichtje die ook praat alsof zij volwassen is. Zij is doodsbang voor de derde wereld oorlog omdat Bush nu weer aan de macht is. Ze is negen en denkt over dingen na waar wij nog niet eens over na denken. Ik vertelde haar dat zij niet bang hoefde te zijn, dat het echt wel goed zou komen.

Verder zij zei ook dat zij gelooft in de hemel en zij vroeg wat ik daarvan vond. Ik heb haar verteld dat ik zoiets ook geloof. Het is allemaal niet zo extreem als dat u het verteld, maar het heeft gelijkenissen

Het is belangrijk dat alle vraagstukken zo'n kind heeft eerlijk beantwoord worden, naar mijn mening. Ze zitten toch met de vragen en zonder antwoord blijven ze er over na denken.

Hoe je iets een plekje geeft is moeilijk te zeggen denk ik. ik denk dat acceptatie de eerste stap is. Ik begrijp dat het nu goed met hem gaat ? Probeer het verleden van u af te zetten, hoe moeilijk dat nu is. Je leeft nu. Wees ook niet bang dat dit weer gaat gebeuren. Het is denk ik heel goed geweest dat u begeleiding voor hem heeft gezocht, als u het niet meer ziet zitten, kunt u zelf ook naar die mevrouw die hem toen geholpen heeft, al is het maar voor inzicht.

Liefs Carina

_________________
oog om oog maakt de wereld blind

Lieve Caroline,

Ik heb nog nooit ver zo'n extreme ontwikkeling bij zo'n klein kindje gehoord. Heel bijzonder, maar ik kan me voorstellen dat het ook doodeng is, vooral als je als ouder deze gave zelf wellicht niet hebt. Bij mezelf is het pas rond mijn 23e begonnen, dus ik kan er helaas geen tips of adviezen over geven, maar ik weet dat een hele goede vriendin van mij dit wellicht wel kan. Ik ga het haar in ieder geval voor je vragen, want ik weet zeker dat er iemand is die jullie kan helpen. Zo niet rechtstreeks op dit forum, dan wel dat een van ons je via via in contact kan brengen met iemand. Ik ga het eerst eens bij mijn vriendin proberen.

Liefs
Kim

_________________
"Be who you are and say what you feel, because those who mind don't matter and those who matter don't mind."

-Dr. Seuss-

Ik heb uw verhaal ook even op een ander forum gezet

Daar kreeg ik deze reactie :
het zoontje van de schoonzus van mijn zus heeft hetzelfde doorgemaakt.
Hij wilde vanaf kleins af aan niet in zijn eigen bedje slapen.
Hij was overactief en zeer paranormaal.
Zijn moeder heeft stad en land afgelopen voor hulp ze is ook bij Jomanda geweest en later heeft ze een medium gevonden die haar jongen van tijd tot tijd kon afsluiten.
Dat kind wilde nooit gaan slapen dan werd hij helemaal panisch.
Ik kan het adres geven van deze moeder als het nodig is of ik stuur haar een mail als je wilt dan kunnen de moeders een gesprek voeren en uitwisselen.
Liefs Engelien

Als u uw email adres door zou willen geven, zorg ik dat het bij engelien terecht komt.
Liefs Carina

_________________
oog om oog maakt de wereld blind

carina jij vroeg mijn e-mail

carmensweat@hotmail.com

Ik ben die vriendin waar Kimminita het over had..
Ik heb het zelf als klein kind (en nog) meegemaakt, alleen niet ZO extreem dat ik dood wilde maar ik herken er zeker wel dingen in. Mijn oppaskindje had het ook en ik heb ooit ook een jong kind mogen begeleiden hierin die het ook heel erg had.
Ikzelf heb het zeker een plek in m'n leven kunnen geven door acceptatie, dus wat Carina zei is helemaal goed! Het hoort nou eenmaal (in mijn geval) bij m'n leven. Ik ben er van overtuigd dat ik hier zelf voor gekozen heb (m'n karma) opdat ik hiermee ook veel mensen kan helpen. Het is echt iets heel moois alleen is begeleiding heel erg belangrijk. Wees in ieder geval nooit bang er voor!
New age kinderen zijn er erg ontvankelijk voor tot de leeftijd van ongeveer 6 jaar daarna komt het toch vaak wel weer terug rond of net na de pubertijd.
Als u met mij zou willen klankborden kunt u mij altijd mailen!

Liefs Bianca.

_________________
*Het fundamentele principe van een spiritueel leven is dat onze tegenslag een plaats wordt waar je wijsheid en liefde vindt.

En?

heeft u al een of meerdere reacties gehad via de email?
En hopelijk een beetje rust gevonden?

Liefs Carina

_________________
oog om oog maakt de wereld blind