Voor een dierbare wil ik altijd een tweede keer nadenken. Als ik zijn/haar allerlaatste kans ben op overleven dan sta ik mijn nier af. Als er nog andere mogelijkheden zijn wacht ik daar liever nog even mee. Bovendien kan ik geen nier missen. Ik heb er zelf problemen mee haha.. maar ik snap je vraag en dat die ook voor andere organen geldt, maar dan blijft mijn antwoord hetzelfde.


voor iemand die jij lief hebt ga je dus tegen je principe in? ook logisch natuurlijk omdat het erg is om een dierbare te missen terwijl jij er zelf wat aan doen wil. Endat is ook een beetje in eigenbelang, want je hoeft diegene niet te missen. En anders zou je misschien een blijvend schuld gevoel houden.
Maar mijn vraag hier aan jou? Waarom wel aan je eigen dierbare en niet voor een dierbare van iemand anders als je zelf overleden bent.
Ik snap je ook best hoor, ik ben niet voor niets aan het twijfelen.

Dat is een lastige vraag. Hangt denk ook van de situatie af om wie 't gaat (een familielid van eind 80 of begin 20). Vind het lastig om hier een antwoord op te geven, omdat de kans dat je in zo situatie komt klein is. Maar toch, als.. Ik heb echt geen idee. Het zal een dilemma worden. Ik zal zeker aan dat familielid de tegens vertellen. Aan de ene kant denk ik van niet, omdat ik zelf om mijn in mijn vorige post genoemde reden ook geen orgaan van een ander zal willen.

_________________
De weg naar het licht, is de weg naar jezelf.

Dit is inderdaad een hele moeilijke vraag, maar toch na een poosje hier over gedacht te hebben is mijn antwoord nee.
Klinkt wellicht egoïstisch, maar we hebben niet voor niks onze organen, + met de info die ik zelf hier over weet en die paar linkjes die er geplaatst zijn wordt het geen ja.

In het alternatieve circuit heb ik hele mooie dingen zien gebeuren dus dan zal ik diegene daar naar verwijzen als er door `onze artsen`niks aan gedaan kan woorden.



Het zelfde geld voor degene die wel donor wilt worden, kleine moeite om dit zelf aan te geven indien je het belangrijk mocht vinden.

_________________
~Alles wat onze zintuigen waarnemen, van geestelijke ideeën tot planten, dieren en mensen, is niet meer dan een luchtspiegeling~

~Kennis plus ervaring maakt weten~

~Het is niet het antwoord dat verlicht, maar de vraag~

Maar stel nu, dat iemand van je vriendenkring een orgaan nodig heeft anders is zijn/haar leven in gevaar.
Zou je dan niet ontzettend blij zijn dat ze toch ergens een orgaan van krijgen?

Ik denk als je zelf in de situatie zit dat je een orgaan nodig hebt, dat je maar al te blij bent dat er mensen zijn die hebben toegestemd om orgaandonor te zijn.

En heus, er is echt een tekort aan orgaandonoren.

_________________
Je kunt geen probleem plukken als een bloem, die je dan beschouwt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepe wortels.

Han Suyin

Dit heb je dan fout gedacht, ik hoef namelijk geen donor orgaan!!

Het lichaam is niet zoals een auto, ff een onderdeel vervangen! zo werkt dat niet.

De vader van een collega heeft inmiddels al zijn 3de donor nier, telkens stopt de nier met functioneren, duidelijk is hier iets aan de hand dat niet door de westerse artsen opgelost kan worden.

_________________
~Alles wat onze zintuigen waarnemen, van geestelijke ideeën tot planten, dieren en mensen, is niet meer dan een luchtspiegeling~

~Kennis plus ervaring maakt weten~

~Het is niet het antwoord dat verlicht, maar de vraag~

Weet je dat zeker? Heb je zelf al voor zo'n situatie gestaan dat je leven er vanaf hangt van een nieuwe donor?

_________________
Je kunt geen probleem plukken als een bloem, die je dan beschouwt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepe wortels.

Han Suyin

Nee dat niet. Maar mocht ik dood gaan zonder een donor orgaan dan moet dat zo zijn, klinkt voor jou misschien raar maar zo zie ik dat, alles gebeurt met een achter liggende gedachten. Waarom zouden we zelf voor god willen spelen?

Daarbij komt mocht er een orgaan niet meer goed functioneren dan weet ik een aantal goede therapeuten op het gebied van alternatieve geneeswijzen en dan zal ik eerst hun raadplegen voor een evt behandeling.

_________________
~Alles wat onze zintuigen waarnemen, van geestelijke ideeën tot planten, dieren en mensen, is niet meer dan een luchtspiegeling~

~Kennis plus ervaring maakt weten~

~Het is niet het antwoord dat verlicht, maar de vraag~

Wat vind ik van orgaantransplantatie...
Moeilijke vraag.
Dat zal verschillen per situatie.
Daarbij moet ik kwijt dat ik zelf geen donor ben.
Niet enkel omdat ik graag tot na mijn dood als het even kan "compleet" wil blijven, maar ook omdat ik niet weet bij wie mijn organen terecht komen.
Ik zou het bijvoorbeeld vertikken om een long te doneren aan iemand die een pakje sigaretten wegpaft per dag, of mijn lever aan iemand die een half krat bier per dag achter zijn kiezen krijgt.
Als het een familielid of een goede vriend zou zijn zou ik het echter doen zonder nadenken.
Misschien is dat hypokriet, maar ik heb maar weinig familie en vrienden, en de banden die mij met hen verbinden zijn sterk.

_________________
Always hidden in shadows, shrouded in armor,
Nobody to turn to, no safe harbour,
Hiding emotions because I am afraid to get hurt if I am weak,
I am just a human, not a freak..

Ik ben van mening als je dood bent ben je dood, en wat maakt het dan uit wat er met je lichaam gebeurt.

Ik vind het juist een mooie gedachte dat ja na je dood nog iemand zijn leven kunt redden. Waarom ook niet.
Ik wil zelfs gerust mijn lichaam geven aan de wetenschap. Als je iemands leven zou kunnen redden, waarom zou je het dan niet doen?

Verder denk ik niet dat die persoon een deel van je persoonlijkheid krijgt als je een lever, nier of hart,... geeft.



Is geneeskunde sowieso dan niet voor God spelen? Vroegen stierven mensen aan longkanker, nu niet meer door onze geneeskunde. Ik geef maar een voorbeeld. Iemand die zijn been kwijt is en een kunstbeen krijgt, is dat dan ook niet voor God spelen? Ik vind dat ge die gedachte dan ver kunt doortrekken.

En als ge dan toch in God geloofd en mensen ontwikkelen zich zo dat ze steeds slimmer worden en meer te weten komen, is dat dan misschien niet juist het doel van God?

Ik bedoel maar, hoe kun je nu weten of iets voor God spelen is of niet of juist dan de bedoeling is van die God.

Nu goed, ikzelf geloof niet in een God. Dus voor mij gaat die vlieger sowieso niet op dat we al dan niet voor God spelen.

_________________
Je kunt geen probleem plukken als een bloem, die je dan beschouwt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepe wortels.

Han Suyin

Hiermee ben ik het dus niet mee eens, zie vorige post


Genezen is een lichaam weer in balans proberen te brengen dmv symptoom bestrijding. Dus nee dit is zeker niet voor god spelen.

Iemands lichaam opensnijden en er een haperende orgaan uithalen en een nieuw onderdeel (donor orgaan) instoppen vindt ik wel voor god spelen. En dan wel een barbaarse god

Kunstbeen is een hulpmiddel dus nee niet voor god spelen.

Voor het geval je denkt dat ik in god geloof, nee

_________________
~Alles wat onze zintuigen waarnemen, van geestelijke ideeën tot planten, dieren en mensen, is niet meer dan een luchtspiegeling~

~Kennis plus ervaring maakt weten~

~Het is niet het antwoord dat verlicht, maar de vraag~

Wat een interessant onderwerp! Hierover heb ik ongeveer een maandje of anderhalf geleden een brief over gekregen. Ik heb nog geen keuze kunnen maken, en tussentijds heb ik nog een brief hierover ter herinnering gekregen....

Ik vind wel of niet donor worden een hele moeilijke keuze. Het voelt niet fijn om na te moeten denken over na mijn dood. Daarnaast krijg ik er een akelig gevoel bij als ik eraan denk dat er organen uit me gehaald zouden worden, ook al zou ik dat zelf niet voelen of daarna gewoon verder kan met mijn leven.

Maar! Ik zie zeker ook wel de voordelen in van donor zijn! Nou ja, dan niet zozeer voor jezelf om een orgaan af te staan, maar je kunt er anderen heel goed mee helpen. En omgekeerd zou ik heel blij zijn als ik bijvoorbeeld een nieuwe lever zou krijgen als mijn eigen lever het niet meer zou doen. En wat truitje al zei, de blijdschap die dat zou geven bij mensen die ermee gered worden...

Ik ben er nog niet over uit. Vind het wel heel interessant om zo veel verschillende meningen erover te lezen!

_________________
The beauty of a rose cannot be taken away by the fact that it's imperfect.

Hmm.. Ik sluit me aan bij de 'tegenstanders' van orgaandonatie.. ondanks alle voordelen.. En ik moet erbij zeggen dat ik het zelf nog steeds een vrij lastige keuze vind om te maken in deze maatschappij.
Ik vind het een mooi principe dat je mensen kunt redden enzo naar je dood.. Maar toch..

Ik ben van mening dat de mens zichzelf aan het verzwakken is. Het lijkt namelijk alsof er in onze maatschappij het recht van de zwaksten geldt in plaats van recht van de sterksten, zoals het nu eenmaal in de natuur hoort. Hoe harder je werkt en hoe sterker je bent hoe meer je moet betalen en hoe minder je kan en werkt hoe meer geld je in je schoot geworpen krijgt.. En nog een werkster erbij ook nog als het moet. Zo worden we met z'n allen toch steeds zwakker? Hoe beter je bent hoe harder je aangepakt wordt.. Lekker is dat zeg.
Ik vindt dat echt het belachelijkste wat er in onze maatschappij is ontstaan.. En nee je hoeft geen lief mens te zijn zodat je hulp krijgt van familie en vrienden.. nee zelfs dat niet eens... nee dat geld krijg je van de verzekering en weet ik wat allemaal.. van mensen die je niet kent.. je hoeft er niets voor te doen.. Nou, wat stimulerend om het beste uit jezelf te halen zeg! Het chagrijn op de hoek hoeft niets te doen, terwijl mijn hardwerkende lieve buurman zich tepletter moet werken tot hij ook een chagrijn wordt.

Goed, harde woorden, maar zo vind ik dat ook een beetje (klinkt misschien vreemd) met orgaandonatie. Niet in letterlijke zin zoals ik het net beschreef, maar wel wat betreft onderzoek en genezingsmogelijkheden. Ik vind het echt de grootste onzin om als ons eigen orgaan niet functioneert dan maar een orgaan van een gezond (of gezond overleden) persoon in jezelf te laten planten.. Zo leren we toch nooit waar ons eigen lichaam toe in staat is? Dan kunnen we toch net zo goed opgeven, want we krijgen het toch wel in onze schoot geworpen.. net zoals in de verzorgingsmaatschappij waarin we leven. Het is juist een mooi natuurprincipe, dat wanneer iets in een organisme verzwakt is, dat het organisme het dan zo ontwikkelt (evolueert) totdat het wel goed is.. En wij met onze 'goede bedoelingen' gaan heel dat principe met dit gedoe even omver gooien. Het lichaam en in specifiek de mens met zijn psyche en andere (spirituele?)wijsheid is tot zo enorm veel in staat en wij maken er in deze maatschappij een potje van.. Het lichaam kan wanneer dat nodig is zo een tweede maag aanmaken als de persoon wil overleven.. maar waarom zouden we onszelf nog sterk willen maken en onze overlevingsdrang triggeren.. we krijgen het toch gewoon van een ander die wel keihard voor zijn gezondheid gevochten heeft? We houden onszelf gewoon dom!

Ik snap waarom mensen orgaandonor willen worden.. want dan ben je tenslotte een 'goed mens' ... Maar toch.. Doen we wel iets goeds voor de mensheid? Of werken we onszelf hiermee (zeker op langere termijn) eigenlijk alleen maar in de nesten?!

Ik weet het niet.. Voor nu wil ik in ieder geval geen orgaandonor zijn.. Maar uiteraard wil ik om dezelfde redenen ook niets 'ontvangen' wanneer ik zelf iets ernstigs mankeer, dat zou enorm hypocriet en oneerlijk zijn... Mensen word wakker, het lichaam is met genoeg wilskracht tot ongelofelijk veel in staat.. Geef het de kans!

_________________
Wie droomt, vermengt zich met de lucht

ik ga volledig mee met cornelia omdat ik het ongeveer ook zo vind

want waarom moeten wij mensen redden die volgens de natuur of door zichzelf zou moeten tja overlijden.
waarom zouden we de dood iets later laten komen.?
dat zijn vragen waar je toch eerlijk gezegt moet toegeven dat ze logisch zijn.

_________________
You Have Always A Choice, Listen To Your Heart.

@Cornelia:
Ik vond orgaandonatie altijd zo vanzelfsprekend. Mijn keuze staat nu op dat nabestaanden het voor mij mogen beslissen, omdat ik dat eigenlijk belangrijker vindt. Om het maar cru te zeggen; ik ben er dan toch niet meer. Maar mijn dilemma was dus altijd meer: word ik gewoon donor, of laat ik anderen dat beslissen? En nooit: donor, ja of nee?
Goed om jouw stukje erover te lezen, hoewel ik het er niet mee eens ben. Je hebt me zeker laten nadenken.

_________________
You think you're better than me and I agree..

Hier nog een link over orgaan transplantatie, artikel heet Transplanting memories en is een gedeelte Nederlands en Engels:

http://www.coherenceinhealth.nl/usr-dat ... hwartz.pdf

_________________
~Alles wat onze zintuigen waarnemen, van geestelijke ideeën tot planten, dieren en mensen, is niet meer dan een luchtspiegeling~

~Kennis plus ervaring maakt weten~

~Het is niet het antwoord dat verlicht, maar de vraag~