Ja, zomaar een topic over automutilatie. Ik weet dat er een besloten deel op dit forum daarvoor bestemd is, maar dat geeft mij vooral het gevoel dat het nog altijd een 'taboe' is, en ik voel me momenteel de aangewezen persoon om dat te doorbreken.

In dit topic zou ik graag van andere mensen wat zij bij automutilatie denken, of zich er bij voorstellen. Meningen mogen natuurlijk geuit worden, ook als deze negatief staan tegenover mensen die aan automutilatie doen, mits het natuurlijk netjes en duidelijk geformuleerd is. Er bestaan ontzettend veel (voor)oordelen over dit onderwerp, en daar ben ik eerlijk gezegd best benieuwd naar. Ik heb niet echt een concrete vraag waar ik een antwoord op wil hebben, daarom zal het wellicht lastig zijn om hier op te reageren. Maar indien je hier de behoefte voelt, voel je dan vrij om hier te plaatsen wat je er over kwijt wil. Denk hierbij aan ervaringen/omgeving/verhalen/oordelen etc.

Daarbij denk ik dat het nodig is om hier bij te vermelden dat dit topic absoluut niet bedoeld is om iets dergelijks aan te sporen. Enkel en alleen om het onderwerp bespreekbaarder te maken. Brand maar los!

_________________
Nee hoor, grapje.

Klik hier om mijn column "Stomme mama" te lezen!

Automutilatie zou ook een taboe moeten zijn mijns inziens.

Ik heb geen zin om een redevoering te houden, maar als ik zeg dat je van jezelf MOET houden zal iedereen, en zeker op dit forum, het met mij eens zijn. Wanneer je je eigen lichaam beschadigd met als doel te lijden, dan wel het verdringen van pijn d.m.v. zo ondervonden vervangend leed ben je niet goed bezig en doe je er goed aan meteen er mee op te houden.

Ik vind automutilatie, net als suïcide, een laffe en makkelijke uitweg om met je problemen om te gaan.

_________________
We are everything you want others to be

Ik zou het toch wel interessant vinden als je met een verhaal zou komen, persoonlijk denk ik dat je er te lichtvaardig over denkt. Dit vind ik een beetje makkelijk.

Zelf heb ik een tijdje aardig diep in de put gezeten en ja, hierbij heb ik mezelf ook wel eens opzettelijk verwond. Niet met snijden of iets dergelijks overigens. De rest van mijn leven zal ik het nog weten, want ik heb nu twee littekens op mijn rug. Voor zijn die littekens een herinnering dat jezelf pijn doen ook de juiste manier niet is (voor mij niet in ieder geval). Automutilatie is geen juiste oplossing, er is altijd een uitweg, maar soms zien mensen die uitweg gewoon niet.



Is het dan ook laf om de hand aan jezelf te slaan als je, ik noem een paar voorbeelden, je elke dag gemarteld wordt of je ouders voor je ogen worden vermoord? Als je zo wanhopig en verblind bent door verdriet? Dat er eigenlijk geen familielid over is waar je heen kunt gaan? Wanneer de hele maatschappij je uitkotst?

_________________

Ik sal de haat overleve,
de lievde een kans geve,
de b1tches ontwijke
en me einddoel bereike.

PS Haters gaan haten!

Als je met de hand aan jezelf slaan, masturberen bedoelt om de pijn de verlichten, vind ik dat net zo laf als bv. jezelf te snijden. Ik ben van mening dat de beste manier om je verdriet, of andere psychische pijn, te verwerken is jezelf eerst af te vragen;
waarom je het moeilijk hebt,
welke oplossing ervoor is,
en die uit te voeren.

Misschien is laf ook niet de juiste woordkeuze, ik schrijf deze stukjes vrij spontaan en dacht laf te kunnen gebruiken als 'het niet durven om de confrontatie aan te gaan'.

_________________
We are everything you want others to be

Ah... da's al een stuk duidelijk . Je moet inderdaad bij jezelf nagaan wat er nou eigenlijk mis is, op die manier kun je de bron van je problemen/verdriet/woede (op een effectieve manier) bestrijden.

Ik denk trouwens niet dat je automutilatie altijd als een uitweg kunt beschouwen, of verlichting van de pijn. Zelfs niet altijd als afleiding van de eigenlijke pijn.

_________________

Ik sal de haat overleve,
de lievde een kans geve,
de b1tches ontwijke
en me einddoel bereike.

PS Haters gaan haten!

Ik vind het een interessant en gewaagd topic. Waarover, denk ik, vrij weinig geweten is en weinig over gesproken wordt.




Mensen die zichzelf verwonden doen dat niet zomaar. Ik vind het nogal kort door de bocht gezegd dat het laf is. Er steek in meeste gevallen wel traumatische ervaringen achter en kan ook een symptoom zijn van bijvoorbeeld een borderlinepersoonlijkheidsstoornis. Bij zichzelf verwonden komt er een bepaalde stof vrij, endorfine, genaamd. Dit zorgt voor een pijnstillend effect, maar kan er ook voor zorgen dat iemand er euforisch van wordt. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Automutilatie)

Ik vind het nogal veroordelend om te zeggen, het is laf. Als je niet weet wat de achtergrond van die persoon is. Sommigen zien ook degelijk geen andere uitweg. Er zijn mensen die zoveel pijn hebben, die niet weten waar ze naar toe moeten om hun emoties te uiten. Het kan een kreet om hulp zijn, een kreet om aandacht.

Dus, nogal kort door de bocht om te zeggen, dat het gewoon laf is.

_________________
Je kunt geen probleem plukken als een bloem, die je dan beschouwt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepe wortels.

Han Suyin

Goh, automutilatie... Dat komt veel meer voor dan we denken en het is een probleem op veel afdelingen waar ik heb gewerkt. Mensen doen het stiekem en op plaatsen waar het veelal niet opvalt....

Ik zelf heb helaas ook mezelf één keer gesneden.. Was volop aan het puberen en zag geen uitweg in verschillende problemen... Gelukkig is het bij die ene keer gebleven en zoals BB ook schreef, ik heb een littekentje op mn been ervan wat mij helpt te herinneren aan hoe sterk ik eigenlijk ben ( niet dat automutilatie zelf een sterke daad is...zo bedoel ik het dus absuloot niet!!!) maar dat ik ondertussen sterker ben dan die fase in mijn leven en dat geeft me kracht.

Ik houd ondertussen ontzettend veel van zowel mijn lichaam als mijn leven, maar dit is toch ook een tijd anders geweest. Het is mij niet in mijn opvoeding geleerd van mezelf te houden, mezelf als waardevol te zien en ook dat mijn lichaam een echte tempel is van mijn ziel. Dit zijn dingen die ik gaandeweg mezelf heb mogen leren of van mensen heb mogen leren die ik op mn weg tegen kwam en waar ik hun ontiegelijk dankbaar voor ben.

Ik zie masturbatie en automutilatie absoluut als twee geheel verschillende dingen. Los van de intentie die erachter steekt die als dag en nacht verschillen vind ik ook dat het één staat voor het leren liefhebben van jezelf en het ander staat voor jezelf letterlijk fysieke schade toedoen...

Waar beiden wel in overeen komen is dat het in mijn ogen twee handelingen zijn die nodig KUNNEN zijn om een bepaalde groei door te maken. Ik heb echt verdriet gehad van het feit dat ik mezelf toen gesneden heb in mn been... Waar sloeg dit op, wat bezielde me en als ik hiermee begon waar zou het dan eindigen?!?! Dit soort vragen kwamen in me op... Maar aan de andere kant was ik zo leeg, zo lam geslagen zo verdrietig zo ellendig van binnen en niks of niemand kon mij helpen in die tijd. Dit was voor mij een "rock bottom" moment dat IK nodig heb gehad om vanaf dat moment mezelf in de spiegel te kunnen aankijken en te zeggen, ik ga het anders doen.. ( waarmee ik absoluut niet bedoel dat dit voor andren ook zo moet zijn, ik spreek vanuit mn eigen beleving...)

Ieder mens is anders, iedere situatie is anders en wie zijn wij om elkaar of elkaars daden te (ver) oordelen...?
Als ik kiets heb geleerd uit het werk wat ik doe is het dat wel en als ik heel eerlijk ben en naar mezelf kijk zie ik in mezelf delen van andere terug, sterke en zwakke delen, mooie en minder mooie kanten... En dat kleurt ons mensen zodat we van elkaar mogen leren om beter te worden dan wie we nu zijn...

Ik zie automutilatie zeker niet als iets goeds maar ik zie het ook als een signaal binnen mijn beroep en ik denk dat het zo ook bedoeld is, als signaal voor de drager van de littekens zelf maar ook bij sommigen voor de buitenwereld. Doe alsjeblieft niet je ogen dicht maar open je oren, ogen juist en hart extra voor iemand die zichzelf dit aandoet...

Heel veel liefs en warmte aan allen en ik hoop dat dit topic ( waar ik zelf ook al eens iets over wilde schrijven) mag blijven bestaan zodat het onderwerp open besproken kan worden en hopelijk leren we hierover van elkaar...

Heel veel liefs, namaste...binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Heb je er ooit bij stil gestaan dat er ook genoeg mensen kunnen zijn die simpelweg gewoon niet weten hoe ze met bepaalde situaties in hun leven moeten omgaan..? Laat staan de confrontatie aan gaan met zichzelf...

Dat kan verschillende redenen hebben als begrensde intelligentie, een situatie waar zij zelf niet verantwoordelijk voor zijn maar waar ook geen verandering in zal komen binnen korte tijd, iemand die zwaarverwaarloosd is in zijn opvoeding en echt de meest eenvoudige zaken niet heeft geleerd in zijn leven, iemand met een dusdanig laag zelfbeeld dat hij/ zij zichzelf niet waardig acht om voor te vechten, etcetcetc... dit zijn slechts enkele praktijk voorbeelden van mensen waar ik mee heb gewerkt... mensen bestaan uit veel meer dan enkel een wilskracht... het is de kunst hun kracht te ontdekken en hen dit te leren in zetten om de zwakkere punten aan te sterken...

Bij het "niet aangaan van de confrontatie" zie je bij alle mensen vluchtgedrag...( drugsgebuirk, extreem veel werken om maar niet te hoeven stilzitten en denken/ voelen, niet willen praten over bepaalde onderwerpen, overmatig gamen, etc) Automuilatie valt niet onder vluchtgedrag te plaatsen maar wordt gezien als een uitting van frustratie, onmacht en innerlijke of psychische pijn...

heel veel liefs, binnenspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

dat hoop ik ook!!!

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Er is een besloten deel voor Automutilatie omdat sommige mensen hier niet zomaar open en bloot over willen praten. Topics zoals deze zullen bijvoorbeeld opgenomen worden door allerlei zoekmachines en kunnen door de hele wereld worden gelezen. Er is geen besloten gedeelte omdat het een taboe is of iets dergelijks.

Dus voel je vrij om hierover te praten, maar respecteer ieder zijn/haar mening ook ...

_________________
Brutalen hebben de halve wereld, niet-brutalen de andere helft.

Heel begrijpelijk dat hier op gelet word, ik heb ook meerdere discussies hierover uit de hand zien lopen. Ik respecteer het mocht dit topic alsnog gesloten worden, maar meer nog respecteer ik de mensen die ervoor zorgen dat die niet gebeurd. Let allemaal graag op je woordkeuzes. Meningen mogen worden geschreven, maar richt ze a.u.b. niet op een enkel persoon en denk om de gevoelens van anderen.

@Revi: Ik snap dat dat besloten deel er niet is vanwege het hele taboe, maar zo blijft het dat wel. Ik ben van mening dat dit niet goed is. Daarbij is iedereen hier vrij om hier op te reageren (of niet). Wat ik nu van binnenspiegel lees, had ik nooit kunnen lezen als er enkel dat besloten deel had bestaan.


Verder wil ik nog 2 mooie uitspraken van binnenspiegel aanhalen. Naar mijn mening heeft zij deze ontzettend mooi benoemd, en ik ben het ook absoluut eens met wat zij schrijft.

_________________
Nee hoor, grapje.

Klik hier om mijn column "Stomme mama" te lezen!

Ik ben het eens met wat binnenspiegel heeft geschreven.

Ik heb nog wel wat toe te voegen.

Automutilatie ofwel zelfbeschadiging/zelfvernietiging kan vele redenen hebben.
-Zo kan het zijn dat iemand zich zo leeg en verdoofd voelen dat zij de externe pijnprikkel nodig hebben om íets te voelen. (olifantenhuid noem ik dat)
-Ook kan het zijn dat de persoon geen grenzen ervaart en zichzelf voelt te verliezen in zijn/haar omgeving. Automutilatie 'helpt' diegenen om de grens tussen binnen- en buitenwereld te ervaren.
-Ook kan het zijn dat de persoon een zeer hoge behoefte heeft aan stimulatie en dit niet genoeg uit zijn omgeving kan krijgen. De kick is dan het motief. (thrillseekers)
-Het kan in de vorm van straf toegepast worden, in reactie op een (in de ogen van de automuttilist) stomme actie. (zelfkastijding)
- Het kan zijn dat de persoon zijn psychische pijn niet kan bevatten omdat hij te groot is. De wereld van pijn kan begrijpelijker worden gemaakt als deze zich fysiek uit. Om dit te bewerkstelligen zorgt men voor lichamelijke pijn.

Nuja, zo kan ik nog wel een poosje doorgaan.

Toch moet ik zeggen dat ik heftig drank- of drugsmisbruik en bijzonder promiscue gedrag absoluut wél zie als een vorm van automutilatie ofwel zelfvernietiging. Ook denk ik dat automutilatie zich ook kan voordoen als uiting van veen vluchtreflex. Het idee (wellicht uit de dierenwereld overgenomen): "als ik gewond ben zal men mij minder snel aanvallen" zou daarbij kunnen werken. Ik ben het nog nooit tegen gekomen maar ik sluit de mogelijkheid niet uit

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

Interessante gedachte...
Ben het eens met het stukje drugsgebruik dat het een vorm van automutilatie kan zijn... Sommigen mensen zetten het ook echt in om zichzelf om zeep te helpen... Toch de meeste verslaafden waar ik mee heb gewerkt zijn drugs gaan gebruiken vanwege bepaalde zaken waar ze niet mee overweg konden... Kan vanalles zijnvan sociale interactie wat hun beangstigde tot financiële schulden wat een te grote druk vormde etc. Op die mnaier bedoel ik dan met name het vluchten in de drank of drugs en niet een confrontatie aangaan zoals een gezond iemand wel zou kunnen doen...
hmm, maar dan zie ik het vlucht stukje niet echt in de automutilatie. Misschien indd het dissocieer achtige trekje van het willen focussen op een zelf aangebrachte prikkel in plaats van innerlijke pijn o.i.d.

Maar is het niet zo dat hetgeen je als laatste beschrijft het zichtbaar kwetsbaar zijn en hierdoor de ander hopen milder te laten zijn... Is dat niet eerder een vorm van manipulatie? Ik ben daar trouwens niet mee bekend vanuit de dierenwereld waar je naar refereert.. Kun je daar een voorbeeld van noemen want ik vind dieren en hun psychologie net zo boeiend als bij mensen...

Het is uit mijn ervaring dan ook eerder andersom, een gewond dier loopt een vergrote kans door zijn soort omgebracht te worden uit een grotere overlevingskans voor de groep.
En dit heb ik wel terug gezien in de praktijk bij mensen, een meid sneed zichzelf regelmatig in haar armen, op redelijk zichtbare plekken. De dominante patiënt uit die groep pikte dit niet waarop de rest van de groep haar ook begon buiten te sluiten...


ben benieuwd maar vind het een super interessant stuk wat je geschreven hebt..

liefs, binennspiegel...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)

Ik heb het stukje van gewond zijn in de dierenwereld volgens mij niet helemaal doordacht.
Ik dacht daarbij aan bijvoorbeeld twee honden waarbij de een zeer klagelijk gaat piepen en rollen voordat deze überhaupt aangevallen wordt. Hij neemt een zwakke rol in zonder de dominantie te proberen krijgen. Hij geeft zich bij wijze van spreke al gewonnen voor het gevecht begint.
Maar nu ik er zo over nadenk is dit het enige voorbeeld dat ik kan geven dus niet echt een goede.
Er zijn ook vogels die doen of hun vleugel gebroken is als ze vinden dat iemand te dicht bij haar nest komt. Dit om de aandacht af te leiden. Sja, je kan een vergelijking daartussen stellen... maar ik heb het gevoel dat dat al snel ver gezocht is.

Ik denk dat automutilatie zich ook zeker kan uiten in een manipulatieve manier. macht speelt dan een rol. "Ik bepaal wanneer ik pijn heb en niemand anders" kan een motief zijn. Ofwel het straffen van de omgeving "kijk nu wat je hebt gedaan! je was gemeen tegen mij, daar kan ik niet mee omgaan, jij hebt mij laten snijden".

Ik moet als kanttekening bij het eerste stukje van mijn vorige bericht zeggen dat ik enkel met jongeren werk. De verslaving is bij hen vaak nog in een zeer pril stadium en het al dan niet gebruiken van drugs/alcohol is nog steeds een keuze. Daarboven kan heeft het snijden/bonken/krassen op zichzelf ook een verslavende werking.

Ik probeer het probleem van automutilatie niet in de manieren waarop het zich uit te benaderen, maar de aanleiding van het probleem.
Wat zoekt iemand als hij zelfdestructief gedrag vertoond? En wat geeft het gedrag deze persoon in werkelijkheid?

Een voorbeeld waarin automutilatie voorkomt vanuit een vluchtreflex is die van de te grote psychische pijn die omgezet wordt in iets wat te begrijpen valt.
Er wordt daarbij in mijn ogen gevlucht voor het grote. Dit kan men naast snijden/krassen/bonken ook doen door je ziek te drinken (een lichamelijke reactie) of een bedpartner te zoeken die jou in een zeer lichamelijke daad terug kan roepen naar een kleiner begrijpelijker gevoel. Het is daarbij onbelangrijk of de persoon iemand is waar we van houden.

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

hmhm, helder..

Ja, ik vind beiden boeiend, hoe uit het zich en hoe verhoud de manier waarop het zich uit tot de aanleiding?

Bijv. iemand die zich op zichtbare plekken heeft gesneden zal dit wellicht eerder inzetten ( was tenminste het geval bij de patiënte die werd uitgestoten van de groep). Zij was inderdaad een typetje dat de veranwtoordelijkheid voor het snijden in iemands anders zn schoenen probeerde te schuiven en probeerde zo de boel te manipuleren... Dit was erg hardnekkig en ook lastig voor haar om te leren verbaal haar grenzen aan te geven i.p.v. te gaan snijden en dit in te zetten...

Ja, ik denk dat ik wel bergijp wat je bedoelt met de link vanuit de dierenwereld. Maar nog altijd valt me op dat ik geen voorbeeld kan bedenken waarin een dier zichzelf letterlijk schade aandoet... Zo heb je bijvoorbeeld ook kikkers die doen alsof ze dood zijn als je ze hebt gevangen... ( voorbeeldje vanuit mn jeugd haha..) Maar ze doen alsof om hun zin te krijgen...( de kikkers wilde natuurlijk uit mn emmertje, wat die arme beesten niet wisten was dat ik ze nadat ik ze genagen had en rustig had kunnen bekijken sowieso weer terug plaatste... )

Mensen lijken, in mijn ogen, dus een stapje verder hierin te gaan... Ik kan me alleen maar wat primtievere dieren bedenken die zorgen voor het nageslacht door hun eigen lichaam op te offeren.. Verder zijn er mijn wetens geen dieren die aan automutilatie doen... Maar vind het een interessant iets dus vandaar even het uitstapje naar de dieren...

Een voorbeeld waarin automutilatie voorkomt vanuit een vluchtreflex is die van de te grote psychische pijn die omgezet wordt in iets wat te begrijpen valt.


Ja, dat is dus gelijk aan wat ik ook aanhaalde...misschien minder duidelijk gebracht door mij... maar gelukkig kun jij je wel helder uitdrukken...

hmhm, ik denk ook dat de mensen die drugs inzetten om het destructieve pad om te gaan ( dus bewust met de gedachte van "het kan me allemaal wat ik verkloot mezelf lekker.."etcetcetc) verschillen van de mensen die echt al 30 jaar een verslavingsprobleem hebben... waar ze in overeen komen is dat ze schijnbaar door het één of het ander in hun leven overvraagd lijken te worden... of door hun eigen emotie of door praktische zaken die anders lopen dan gewenst.. toch is de functie van het gebruik anders..

Jongeren lijkt me een leuke doelgroep om mee te werken.. Heb er slechts een 2 maandjes mee mogen werken ( leeftijd 12 t/m 18) en vond dit erg uitdagend en dynamisch...

_________________
You can't always get what you want... You get what you need! ( Rolling Stones)