Dank jullie wel
@ClygonGravity,
Ik teken nog niet zo heel lang hoor
, vroeger op de basisschool kon ik het goed maar eenmaal op de middelbare school heb ik er helaas niks meer mee gedaan.
Inmiddels ben ik nu ongeveer een half jaartje weer bezig en het begint er beetje bij beetje weer knapper uit te zien
Ik hou nu een zogenaamde portfolio bij en daar zitten nu ongeveer 12 tekeningen in.
Teken voornamelijk met grijs tinten en gebruik daarvoor brynzeel-sakura potloden, h2 t/m b9.
Teken jij al lang en wat voor stijl gebruik jij?
@Mirror,
Wat jij beschrijft dat klinkt zeker bekend,
Ik was eigenlijk ook niet opzoek en toen tijdens een sessie met de therapeut kwam dat ter sprake, grappig dat het jou ook gevonden had
. Ook dat perfectionisme ken ik, pfff, dit kan soms zo frustrerend zijn
Zo had bv. onlangs een collega voor mij al m`n recepten overgetypt en een heel boekwerk van gemaakt met register ect, kwam hij het vervolgens vol trots overhandigen, en ja,,,, ik natuurlijk heel blij want eindelijk al mijn recepten mooi gestructureerd, maar eenmaal een paar bladzijdes omgeslagen begin ik me al groen en geel te ergeren aan hele kleine foutjes waar een normaal mens eigenlijk geen oog voor heeft.
Ook over reiki heb ik de zelfde gedachten
, voor mij was dit een eerste stap en al gauw bleek ook dat ik meer kon zonder reiki. Zo heb ik een aantal behandelingen geven aan zowel mens al paard en heb ik mooie dingen zien gebeuren.
Maar op een dag ruim een jaar geleden was mijn `gevoeligheid op zn top` en toen vroeg een bekende of ik haar een behandeling wilde geven, ik haar een behandeling geven, en op een gegeven moment voel ik dat ze zwaar gestrest is en dat haar schouders vast zaten. Ook voelde ik dat ze begon te huilen maar dit inhield, dus ik haar gezegd dat ze haar emoties gewoon moest laten komen, zei liet het vervolgens allemaal gebeuren en liet flink wat tranen los, na een uur was ik klaar met de behandeling en zei dus vragen wat er allemaal gebeurde, ik dus verteld dat haar lichaam strest is en dat daarom de schouders vast zaten, en ook dat ze haar gevoelens allemaal vast hield, nou toen kwam het
ze gaf toe dat haar schouders vast zaten, maar het was onmogelijk dat dit door stres kwam etc en ik kreeg de wind van voren terwijl ik eerlijk en netjes antwoord gaf op wat zij mij vroeg? ik wist niet wat me overkwam en ben toen ook een 3/4 jaar lang heel erg aan me zelf gaan twijfelen.3/4 jaar later is deze zelfde vrouw er achter gekomen dat ze toch wel een gestrest leven heeft, hier had ik natuurlijk geen boodschap aan omdat ik dit al wist.