Als eerste:
Citeer:
een van die meertjes stond een heel groot kasteel,
met een hele grote tuin.
daar had vroeger Napoleon geleefd stond er op een van de bordjes.
ik kreeg toen ik naar zijn hemelbed keek (want die stond daar) een flashback, alsof ik er vroeger zelf bij was, ik zag napoleon lopen, (een kleine man met een hoed op. en hij had een soort paarse broek aan. hij schreeuwde iets naar een oudere vrouw, een bediende. zij had een blonde pruik op. een hele grote. en een roze jurk. waarvan de rok helemaal bol stond. zij regelde het feest wat er toen op die dag was. (in de flashback)) ikzelf kreeg meer het gevoel alsof ik familie was van die jongen,Napoleon. zou dat kunnen?
Persoonlijk ken ik Napoleons biografie niet, ook al heb ik die hier op de plank staan. Niettemin weet ik dat deze veldheer van Corsica afkomstig is, en naar mijn weten in elk geval niet van adel o.i.d. Als hij in dat kasteel gewoond heeft, dan zal dat wellicht tijdens de Napoleontische oorlogen geweest zijn, toen hij half Europa onder de duim had. In die jaren was hij echter beslist geen jongen meer, maar een volwassen vent.
Maar je kunt het één en ander natuurlijk heel eenvoudig zelf nagaan. De geschiedenis staat geschreven.
Vervolgens:
De meest spirituele plek die ik tot nu toe heb meegemaakt is een grote cliché, namelijk het hartje van Toscana.
Deze foto's zijn van de streken rond San Gimignano en Siena. Het heeft mij persoonlijk in elk geval betoverd (maar mijn affectie met Italië gaat al jaren terug).