Rens schreef:
Wat mij opvalt is hoe de waarneming van de wereld zo erg veranderd door de jaren heen. Ik ben nu 24 en mijn begrip van de wereld is lang niet meer wat het een paar jaar geleden was. Het gaat van wanhoop, het zien van de ellende in mijn eigen leven en het zien van de ellende overal op de wereld. Tot simpele schoonheid, het zien van de inherente schoonheid die in de natuur bestaat. Pas kort geleden kwam ik tot het besef dat beide naast elkaar kunnen bestaan, naar mijn inzicht. Ik heb tijden van pijn en diepe ongenoegen, en korte momenten waarin ik zie dat er ook nog schoonheid bestaat, en dat houdt me op de been. De wereld zie ik net zo. Ik herken het, het niet thuis voelen hier, dat had ik vroeger heviger dan nu. Dat is naar mijn idee een reactie op hoe de wereld, de maatschappij op dit moment is. Er is veel mis, de prioriteiten liggen verkeerd, de focus ligt vaak verkeerd, het voelt als onmacht, als onrecht. Je moet erg sterk in je schoenen staan, erg zeker van je zaak zijn, wil je als 'gevoelig persoon', je niet laten beïnvloeden door de omgeving. Iemand die alleen geld wil verdienen, die geen problemen heeft met idiote competitie, die zal zich minder snel verloren voelen in de huidige wereld. Het is mijn geloof dat zijn instelling niet bevorderend is voor de mensheid, het zal ons en de Aarde vernietigen, of tenminste hevig verminken. Als je een instelling hebt zoals anderen, eentje van liefde, eentje van zorgzaamheid voor de Aarde, dan kan het moeilijk zijn hier een weg in te vinden omdat de omgeving het vaak niet stimuleert. Ik durf niet te stellen dat we in een transformatie proces zitten. Als men het me zou vragen zou ik zeggen; "waarschijnlijk, maar ik weet het niet zeker". En ik denk dat niemand het zeker weet. Ik denk ook dat je je er niet al teveel mee bezig moet houden, al kan je er enige hoop uit putten wanneer je dat nodig hebt. Uiteindelijk gaat het toch om jouw beleving van de wereld. En dan kan je ook in deze onzekere tijden je best doen om er het beste van te maken. Het is een uitdaging, dat is het leven voor de meeste altijd. Als je veel slechtheid ziet, zorg dan dat jij dit niet wordt, doe dan zelf wat moois wanneer je dit kan. De wereld is té groot voor één persoon om te veranderen.
Momenteel zit ik in een erg moeilijke tijd. Dan kan je de wereld zijn als een grote moeilijkheid, wat het soms zeker lijkt, maar het is aan jou eraan toe te geven of niet. Ondanks al die ellende zie ik af en toe nogsteeds die enorme schoonheid, die enorme potentie die ik en de mensheid bezit. Dat is er dus nogsteeds! Ik weet nog niet hoe ik dit moet uiten, die is een soms frustrerende zoektocht die al mijn hele leven duurt. Maar maak er het beste van, zie het als een test, gebruik het ten goede van gezelf, leer ervan, zelfs als het kut gaat. Uiteindelijk weet ik niet wat het nut van het bestaan is, of die er sowizo is. Soms voel ik het, soms niet. Dit zijn zaken waar je je volgens mij niet zo druk om moet maken, dat doet alleen ons verstand, die wil alles zeker weten. Naar mijn idee is het belangrijkste om gewoon te ervaren, en met liefde naar jezelf, naar anderen, en naar de Aarde te leven. En als dit nu nog niet lukt, dan om het te leren. Focus niet op alle ellende, het is er, maar ga er niet in mee, laat het je niet vastpakken. Focus op de schoonheid, het mooie, en kijk of je die ellende kan verhelpen, op je eigen manier. Ik zeg niet dat dit makkelijk is, dat is het voor mij iig niet. Maar wat is het alternatief? Meegaan met de ellende lijdt alleen tot meer ellende, focussen op schoonheid en liefde kan alleen leiden tot meer schoonheid en liefde, al is het maar even.
Zo zie ik de wereld....op dit moment...
Prachtig geschreven.
Mijn kijk is ook naar de schoonheid te kijken om meer hiervan te kunnen zien.
Als wij dit kunnen ervaren kunnen anderen dit ook leren ervaren.
Registreer
Aanmelden
FAQ
Zoek
dus niks mis met jouw woorden!!!:P
dat is die procent als je 1voelt met de natuur kan je ze ook controleren je kan dan bepalen wat je wilt hoe warm het moet zijn of er regen moet 
