Citeer:
ik zie het nut niet in van op aarde leven
Helaas heb ik op de middelbare school een relatief groot deel van mijn vrienden en kennissen depressief zien worden van hetzelfde idee.
Je komt van de basisschool terecht in een omgeving die duidelijk verwachtingen van je heeft, je verantwoordelijkheden oplegt. De omschakeling zorgt ervoor dat je uit je 'kind zijn' treed en je gaat beseffen dat je een Ik bent in een wereld waar jij je op af moet gaan stemmen.
Je leert je te gedragen naar de verwachting van de wereld. Kort daarop volgt de, misschien wel belangrijkste, realisatie dat je dat niet hoeft te doen.
En daar komt de downfall, wat 'hoef' ik dan wel?
Wat is het nut van mijn leven? Waarom doe ik wat ik doe?
De bewustwording van het volgende komt bij elk individu op het tijdstip dat ze er klaar voor zijn.
Ze hebben zich erbij neergelegd dat niks hoeft, samen met het logische, alles kan.
Ik kan je dit nu wel vertellen, en je hoeft het helemaal niet van me aan te nemen. Zie het dan als als een vriendelijke poging je gerust te stellen (:
Je Ik bevind zich nu in een plek, 'de aarde' waar je al het mogelijke kunt aantrekken, kunt zien en voelen. Dit, moet je natuurlijk wel eerst leren.
Stel je eet je hele leven lang snoep. Alleen snoep. Hoe weet je dan zeker dat je snoep lekker vind als je nog nooit iets minder lekkers hebt geproefd?
En het is waardering die voor deze wijsheid zorgt. Je leert gevoelens waarderen. Op het moment, dat je liefde voelt, weet je dat het liefde is, en kun je dat altijd bij je dragen. Liefde waarderen.
Daarom is het nuttig om wat tijd hier op deze planeet door te brengen.
(Het bovenstaande heeft overigens geen betrekking op jouw levensdoel, dat is iets persoonlijks waar ik nog geen uitspraak over ga doen
).