Hoe maak jij beslissingen? Laat je meer je verstand overheersen, je gevoel of laat je gewoon gebeuren wat er gebeurd (eigenlijk geen beslissing maken wat ook een beslissing is maarja waar kom je dan uit en in hoeverre heb je het leven in eigen hand en wanneer ga je het leven in eigen handen nemen)?
Vooral die moeilijke beslissingen waarmee je drastische veranderingen in je leven gaat maken...

Zit nou voor zo'n beslissingsmoment en wat ga ik doen en hoe ga ik het doen..?

mijn keuze heeft te maken met het wel of niet doorgaan met mijn relatie
Ga ik een beslissing maken afhankelijk van m'n verstand of negatieve gedachtengang want wat is wat... (mijn verstand zegt maak het uit maarja dat is bij elke ruzie wat m'n verstand zegt vluchtweg of realistisch en toekomstgericht denken) ga ik een beslissing maken naar aanleiding van m'n gevoel (bij hem blijvenmet het risico dat ik me steeds meer aan hem ga aanpassen en uiteindelijk m'n eigen grenzen en m'n eigen ik aan het vervagen of verlaten ben alleen omdat ik van hem hou). Of laat ik de beslissing over aan de toekomst en de tijd en kijk ik wat ervan komt het kan uiteindelijk helemaal goed komen en we leren van de ruzies en weten precies wat we aan elkaar hebben of we gaan uiteindelijk met vele ruzies en pijnlijke gevoelens uit elkaar.

dus mijn vraag hoe maken jullie jullie belangrijke beslissingen en aan de hand van mijn voorbeeld...als er iemand een tip heeft...oja praten hebben we al tot den eeuwigheid gedaan (zo voelt het) en er komt telkens weer een nieuw probleem, je kan niet blijven praten...

Heb vaak moeite met keuzes maken en word er gek van want wanneer maak je nou voor jezelf de juiste beslissing

twijfel, twijfel,twijfel en gegroet,

WeN

Uhm zet de voordelen tegenover de nadelen?

De meeste beslissingen die ik maak zijn een combinatie van gevoel en rationaliteit. Meestal matcht dat wel aardig maar in enkele gevallen spreken ze elkaar zo erg tegen dat je wat anders moet. In dat geval stel ik mezelf vraag: Wordt ik hier gelukkig van? Komt daar nee als antwoord uit dan sla ik een andere weg in. Dat is keihard, egocentrisch en soms ook nog eens tegen je gevoel in. Maar alles is beter dan geen duidelijke beslissing.

Stel dat je besluit dat je niet gelukkig wordt van de relatie. Dan stop je en ga je wat anders doen.
Stel dat je besluit dat je wel gelukkig wordt van de relatie. Dan geef je jezelf 100% om de relatie te herstellen en dan komt het alsnog goed. Of wellicht blijkt later dat het toch niet goedkomt (niemand kan in de toekomst kijken). Dan stel je gewoon opnieuw de vraag en dan is het antwoord nee en stop je alsnog. Maar dan wel met het gevoel dat jij alles gegeven hebt wat je kon geven.

Ik kom eigenlijk niet zoveel gordiaanse knopen tegen. Stellen dat ik gevoel of verstand laat overheersen heeft hier denk ik ook niet zoveel zin. Ieder vraagstuk heeft eigen mogelijkheden en eigen gevolgen. Gaat de vraag ofwel keuze over iets gevoelsmatigs? Gaat het over iets bureaucratisch? Enz. enz.

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Hey Wen.


Misschien kun je voor jezelf is op een rijtje zetten waarom je bij vriend zou blijven en waarom niet?
Wat maakt dat je van hem weg wilt? Wat maakt dat je bij hem wil blijven? Hoe zie jij de toekomst met hem of krijg je het benauwd om alleen maar te denken aan een toekomst bij hem?
En uiteindelijk, wat is doorslaggevend?

Probeer even afstand te nemen van de situatie, even je relatie op afstand bekijken.
Een relatie hoeft niet in perse in ruzie te eindigen.

Of je de goede keuze maakt, dat zal alleen maar achteraf kunnen blijken.
We hebben nu eenmaal geen glazen bol om in de toekomst te kunnen kijken.

Die twijfels gaan niet zomaar verdwijnen.
Belangrijk is , is dat je achter je keuze staat.

Groetjes Natascha

_________________
Je kunt geen probleem plukken als een bloem, die je dan beschouwt los van haar omgeving, van haar historische bron, van haar diepe wortels.

Han Suyin

wat ik hieraan toe wil voegen is dat je ervoor moet waken om over je eigen grenzen heen te stappen en wees daarin ook duidelijk naar de tegenpartij.
ga toch nog eens een gesprek aan met je vriend en vraag of het hem ook opvalt dat jullie zoveel ruzie hebben.
kijk dan of je er samen uit zou kunnen komen maar dan moet het wel duidelijk zijn dat jullie er met z'n 2en aan willen werken want in een relatie ben je met 2 personen

_________________
als een schip over de kim zeilt...
is het niet weg...
je kunt het alleen niet zien.