Een heldere vraag die ongetwijfeld beter past in een van de andere fora! Ik doel niet op een droge definitie van Van Dale, maar ik ben benieuwd wat spiritualiteit voor jou inhoudt. De aanleiding is oa. dat ik op SJ veel lees: 'ik ben spiritueel'. Maar wanneer ben je spiritueel? Ik heb hier zelf een duidelijke mening over maar die bewaar ik nog even voor later!

Stef

_________________
..:: Voormalig stefke ::..
Wake up, see the illusions and feel the beauty of the real world

Voor mij is spiritualiteit: bewust Zijn
Daarmee bedoel ik dat je bewust bent, en steeds meer wordt; wie je bent. En dat je steeds meer de achtergrond van gebeurtenissen inziet.

Wie je bent of wat je bent? En wie of wat ben je?

_________________
..:: Voormalig stefke ::..
Wake up, see the illusions and feel the beauty of the real world

Ik ben een menselijk individu, met bewustzijn, dat bewust kan Zijn en (on)bewust niet kan Zijn, voor dit laatste kies ik niet bewust.

leuk onderwerp, Stefke.

Spiritueel; ik vind dat het woord op zich bij iedereen passen die er bewust mee bezig zijn.
Je hoeft geen gave te hebben om spiritueel te zijn.
Gewoon mensen die er interesse in hebben en er een beetje in gaan verdiepen, dan ben je al spiritueel bezig.

_________________
So dark is my light,
My demons were so right to leave me here.

Heej Carnesir!

Leuk dat je reageert! Ik kan me vinden in wat je schrijft, maar ik wil je uitdagen om nog net één niveau dieper te denken


Die waar mee bezig is? Wat is spiritueel?



Interesse in wat en waar in verdiepen?

_________________
..:: Voormalig stefke ::..
Wake up, see the illusions and feel the beauty of the real world

Spiritualiteit draait voor mij om het zorgen voor je ziel.

Dit is natuurlijk eigenlijk al een hele mondvol, want voor mij bestaat er niet eens zoiets als een 'ziel', niet in de Boeddhistische zin van het woord. Ik impliceer met ziel meer het door jezelf aanschouwde 'ik'-gevoel dat je hebt. Dieren kunnen in deze zin dus niet spiritueel zijn, en mensen die nooit een identiteit hebben ontwikkelt ook niet. Als je spiritueel bezig bent, ben je voor mij eigenlijk bezig met te ontdekken wat de relatie is tussen jouw 'ik' en jezelf, en tussen jouw 'ik' en de omgeving.

Op dezelfde manier dat je ook elke dag eventjes de moeite neemt jezelf een beetje op te frissen (eventueel door te douchen, bijvoorbeeld) en wat schone kleren aan te doen om presenteerbaar door de wereld te kunnen gaan en om niet de hele tijd in je eigen stinklucht te hoeven zitten... Op die manier zorg je ook voor je ziel, door er af en toe even voor te gaan zitten (of een hele ruime tijd, natuurlijk) en te bedenken hoe dingen nou in elkaar steken. Als je dan voor jezelf hebt bedacht hoe dingen voor jou een beetje in elkaar zitten, dan formuleer je daar dingen op die je gaat doen. Als je een huis hebt, moet je ook werken om het huis te onderhouden. Op dezelfde manier moet je ook dingen ondernemen om het huis dat je ziel is op te bouwen en te onderhouden. Een persoon die spiritueel bezig is weet naar mijn idee op een gegeven moment heel goed hoe hij zijn opvattingen moet vertalen naar de praktijk.

Er gaan veel illusies gepaard met de spiritualiteit zoals ze nu is, en dat betekent voor mij dat de meeste mensen eigenlijk helemaal niet zo spiritueel bezig zijn, maar eerder bezig zijn zichzelf proberen te verheerlijken door allerlei imaginaire kunstjes te leren. Dit is een hele aparte categorie mensen, waar er ook op dit forum veel van zitten (overgrote deel in ieder geval), en dit reken ik tot de Uri Geller 2012 Spiritualiteit. Deze spiritualiteit faalt omdat ze niet verbonden is aan een groter besef van waarheid en werkelijkheid, maar aan het (arrogante) idee dat je op zijn minst een supermens moet zijn om anderen te kunnen helpen. Het meest ironische van dit type mensen is dat ze vaak iedereen wel kunnen helpen, behalve zichzelf. Een spiritueel persoon is sterk genoeg om zichzelf te kunnen helpen, of weet dat hij de middelen heeft om zichzelf te kunnen helpen, omdat hij in-tune is met de werkelijkheid en dus vloeit deze door hem heen; hij laat zich meevoeren met de stroming in plaats van er tegen in te zwemmen.

Uiteindelijk draait de zorg voor je ziel dus ook om het zorgen van je eigen lichaam, want een mens voelt zich het beste als facetten van zijn leven in balans zijn. Op deze manier heb je dus aardse behoeftes en spirituele behoeftes, en een fout die volgens mij vaak word gemaakt is de aardse behoeftes te gaan vertalen naar spirituele, zodat alles in het rijk van het spirituele terecht komt, waardoor de hele balans per definitie al wordt verstoord. Voor mensen die dit doen functioneert het spirituele enkel als een boomhut waar ze zichzelf af en toe kunnen terugtrekken en waar hun eigen regeltjes gelden. Het tegenovergestelde is de wereld van de materialist, die alle spirituele behoeftes vertaald naar aardse, en zo probeert spiritueel genoegen (af) te kopen.

Spirituele mensen ontwikkelen per definitie zulke eigenschappen als intuitie en intelligentie, omdat dit nu eenmaal bij het pad van het spirituele hoort. Deze werktuigen kan een spiritueel mens dan gebruiken voor wat hij wilt, en aan de hand van hoe hij ze gebruikt in het dagelijks leven vergroten en versterken ze, of verzwakken ze en laten ze de persoon in de steek. Een spiritueel persoon is niet de omnigoede nog-beter-dan-sinterklaas-persoon, want uiteindelijk wordt een persoon spiritueel omwille van zichzelf. Een spiritueel persoon accepteert zijn egoisme en beseft zich dat egoisme juist leidt tot betekenis (met andere mensen, de werkelijkheid of de waarheid) omdat egoisme de natuurlijke weg van de dingen is. Altruisme is, net als paranormaliteit, enkel een anti-natuurlijke leefwijze die enkel zorgt voor het uit balans raken van zowel de persoon zelf als de perso(o)n(en) waar de altruistische act voor bedoeld is. Het schept de illusie van een maakbare utopie waar de mens als koning over de wereld heerst in alle goedheid. Dat is een nog wreder lot dan de wereld waar we nu in leven, die precies zo is, als ze hoort te zijn, omdat het de manier is waarop de geschiedenis loopt.

Hou het hier even bij.

Lekker socratisch bezig Sado

Als je spiritueel bezig bent, ben je voor mij eigenlijk bezig met te ontdekken wat de relatie is tussen jouw 'ik' en jezelf, en tussen jouw 'ik' en de omgeving.
Daar ben ik het mee eens....

Dat een spiritueel persoon altijd weet hoe hij zijn opvattingen moet vertalen naar de praktijk of dat een spiritueel persoon is sterk genoeg om zichzelf te kunnen helpen, of weet dat hij de middelen heeft om zichzelf te kunnen helpen, omdat hij in-tune is met de werkelijkheid en dus vloeit deze door hem heen; hij laat zich meevoeren met de stroming in plaats van er tegen in te zwemmen.
Daar ben ik het dus niet mee eens. Ik denk niet dat je niet spiritueel bent als je jezelf niet kan helpen, zelfhulp is namelijk erg lastig vaak. Spiritualiteit biedt juist de mogelijkheid om jezelf te leren helpen, omdat je met spiritualiteit op zoek kan gaan naar wie en wat je bent. Maar dat wil dus niet zeggen dat je niet spiritueel bent als je jezelf niet kan helpen, je kent jezelf dan nog niet goed genoeg.
En dat spirituele mensen zich laten mee voeren met de stroom in plaats van er tegen in te gaan vind ik al helemaal onzin
Wat bepaalt de stroom? Wanneer ga je tegen de stroom in? Ben je niet juist een sterk persoon als je weet wat jij zelf wilt en juist doet wat jij zelf belangrijk vind in plaats van dingen aan te nemen van de stroom?
En is weten wat je wil niet een aspect van de relatie tussen jou 'ik' en je omgeving, en is dat dan niet spiritueel?

Paranormaliteit zou ik niet een anti-natuurlijke levenswijze noemen. Alles met paranormaliteit willen verklaren wel.
Op niet alle dingen in je leven is een antwoord te vinden met wetenschap, en aangezien mensen een antwoord willen op vragen zoekt de mensheid daar een god of iets anders paranormaals voor. En dat is heel natuurlijk.
Altruisme is echter wel een anti-natuurlijke levenswijze, daarom zal de mens ook nooit in staat zijn tot een altruistisch leven. Maar ik denk dat streven naar een meer altruistische samenleving dan deze wel goed zou zijn.
DIe utopie waar de mens als koning over de wereld heerst in alle goedheid vind ik wel een mooi idee.
Ik weet dat het nooit te bereiken is en het erg naief is om zo te denken, maar ik vind het veel mooier dan hoe deze wereld er nu uit ziet .

_________________
An eye for eye only ends up making the whole world blind

If you cannot find peace within yourself, you will never find it anywhere else

Uitdaging aan genomen.
Ik zal het kort en krachtig houden.

Die waar mee bezig is? Wat is spiritueel?
Spiritueel = buiten de box kunnen denken, en niet overal een verklaring voor willen hebben.
Waar mee bezig zijn = Om zichzelf bewust te maken met wat ze aan het doen zijn.
Als mensen bewuster worden van dingen, is de eerste stap naar het spirituele.
Dan kun je buiten de box gaan denken en verder kijken dan de regeltjes die je ego heeft gecreëerd.

Interesse in wat en waar in verdiepen?

Ten eerste in je zelf, is al belangrijk.
Ten tweede in je omgeving, je zelf bewust maken van dingen die gebeuren. Zie verhaal verhaal boven.




Hoi Stefke,

Uitdaging aan genomen

_________________
So dark is my light,
My demons were so right to leave me here.

Ja, wat is dat eigenlijk?

Puur alleen naar het woord kijkend kan het overal op van toepassing zijn dat niet tastbaar is. Mensen die bv aura's lezen zeggen dat ze spiritueel bezig zijn (niet allemaal overigens maar er zijn er die dat zeggen) terwijl ze eigenlijk een zintuig actief hebben waar de meeste mensen zich niet van bewust zijn dat ze het hebben of er mee om kunnen gaan. Dit is eigenlijk het ene uiterste. Het andere uiterste (vind ik) is bv de kerkelijk leiders. Vroeger werden kruistochten uitgevaargdigd om het geloof, hardhandig, te versprijden. En dat werd toen ook als spirituele bezigheid gezien.

Ikzelf denk dat het woord spiritueel alleen zegt dat je met iets bezig bent dat niet aards is (of waarvan jij vind dat het niet aards is).

Voor mijzelf geld eigenlijk dat mijn omgeving mij spiritueel vind maar dat ik mijzelf dat veel minder snel zou noemen. Aan jullie om te bepalen wie gelijk heeft, mijn omgeving of ik
Ik leef volgens 5 waarden die ik als alles omvattend zie, te weten: waarheid, juist gedrag, liefde, vrede en geweldloosheid. Het is je niet alleen bewust zijn van deze waarden als alomtegenwoordig (want bv liefde of juist gedrag zien in de oorlogen die op dit moment in de wereld zijn is niet altijd even makkelijk) maar hier ook zelf naar handelend leven. Mijn omgeving maak ik mijn 'vizie' op het leven duidelijk door daar naar te leven maar ook door die van anderen in hun waarden te laten. Ik ben bv vegetarisch, maar geef ik daarom preken waarom iemand geen vlees moet eten? Nee, ik weiger het simpel om te eten en als men vraagt waarom vertel ik dat ik vegetarisch ben uit respect voor het leven van de dieren. Waarop ik dan 9 op de 10 x de wedervraag krijg 'denk je dan na bij wat je eet?' ja dus...
Dit zijn maar hele kleine stukjes om te illustreren hoe ik het zie.
Spiritueel zou ik het zelf dus niet noemen maar wel vol respect voor iedereen en alles om mij heen en overal van (leren) inzien dat uiteindelijk alles gebaseerd is op (de energie) LIEFDE.

_________________
De waarheid vind je alleen in jezelf

als ik spiritueel bezig ben dan ben ik met geesten en alles wat eromheen zit bezig

_________________
Wie de dood vreest, vreest ook het leven

Nietige gedachten brengen kleinzielige karakters voort.
Je wordt door kleine dingen aangetrokken
omdat je denkt dat je macht beperkt is.
Maar je macht is in werkelijkheid onbeperkt .

greetz Lord of Darkness

Heel breed gezien is dat alles wat in het dagelijks leven gebeurd een spiritueel karakter heeft. Daarom is het leven in al zijn facetten voor mij speciaal en spiritueel. Mooi he

_________________
Test Teach Transform

De laatste twee berichten spreken elkaar tegen. Waarin zitten de verschillen en wat is volgens jullie spiritualiteit?

Ik schrijf binnenkort een stukje over wat spiritualiteit voor mij is, ik kan me namelijk niet meer zo goed inhouden

_________________
..:: Voormalig stefke ::..
Wake up, see the illusions and feel the beauty of the real world

Spiritualiteit is meer dan puur iets met paranormale verschijnselen zoals geesten
Maar Spiritualiteit is naar mijn mening ook niet alles omvattend

_________________
An eye for eye only ends up making the whole world blind

If you cannot find peace within yourself, you will never find it anywhere else

Spiritualiteit is het doorbreken van illusionaire 3D-patronen en zo ruimte maken om het ´dieper-weten op zielsniveau´ binnen te laten sijpelen in je dagelijkse gedachten en handelingen.

Poeh.. die moet ik denk ik even uitleggen. Maar dat valt niet mee, want ik heb er 1.5 A4 voor nodig…

Spiritualiteit is m.i. het zoeken van een evenwicht tussen materie en geest. Omdat ik nog in het begin van mijn spirituele ontwikkeling zit, is spiritualiteit voor mij op het moment vooral :

Sluiers oplichten

Dit is een zoektocht naar mijn eigen waarheid. Onder iedere sluier zit een kunstwerk, een waarheid.
Ik heb lang gezocht naar woorden om niet als conspiracy-freak over te komen , maar je komt er gewoon niet onderuit dat wij in een systeem (lees: maatschappij) leven waarin wordt geleerd materie boven de geest te stellen en alles wat je niet kan zien af doet als niet-bestaand.

Ik heb geen heldervoelende/ziende gaves en heb best een tijdje rondgelopen met de ‘ik-wil-ook-dergelijke-gaven-voor-bevestiging-dat-er-meer-is’ gedachte. Achteraf zat hier een les voor me in. Ik heb namelijk geleerd dat dat absoluut niets van doen heeft met spiritualiteit. Dat is een van de redenen waarom ik dit topic ben begonnen. Ik las meerdere keren iets in de zin van: ‘Ik ben spiritueel, want ik ben heldervoelend’

M.i. heeft het hebben van een dergelijke gave net zoveel spirituele waarde als het nastreven van EGO-verlangen als de rijkste mens van de wereld worden. Zoals ik al zei is spiritualiteit m.i. het evenwicht tussen die twee uitersten. Maar omdat onze maatschappij uit evenwicht is, dient er eerst van alles geleerd te worden over het niet-zichtbare.

Wanneer je open staat voor het niet-zichtbare maak je ruimte voor het dieper-weten vanuit je geest/ziel. Hiermee bedoel ik dat ik leer niet alles te zien zoals mijn ogen het zien. Niet alles voor waarheid aannemen wat in algemeenheid als waarheid aangenomen wordt. Dan leef je namelijk alleen naar de materie, en is er geen ruimte voor geest. Om er even een metafoor doorheen te gooien:

Op asfalt groeien geen bloemen. Op los zand wel.

Om zand te krijgen dien je de structuur van het asfalt kapot te maken, het te vergruizen. Dan maak je ruimte voor de wortels van een bloem.
Ik bedoel hiermee te zeggen dat spiritualiteit inhoud dat je je structuur van de 3d-wereld loslaat. (zie eerste zin van dit bericht) Durven geloven dat de helft wat je op de basisschool hebt geleerd totale klets is. Durven geloven dat je niet knap hoeft te zijn om fantastisch te zijn, zoals je dat geleerd is. Durven geloven dat een biljet niet meer waarde heeft dan een toiletpapiertje, zoals je dat geleerd is. Durven geloven dat je meer bent dan alleen je lichaam, zoals je dat geleerd is. Als je DAT durft, verbrijzel je de illusionaire structuren en geloofssystemen en maak je van beton weer zand en laat je die bloem die spiritualiteit heet groeien.

Als je dat doet is het alsof je heel je leven in een enorme kartonnen doos hebt geleefd waar aan de buitenkant een bouwlamp op schijnt en één voor één gaatjes in de buitenkant prikt. Er komt steeds meer licht in je doos (lees: er komt steeds meer licht in je werkelijkheid). Doordat er steeds meer licht komt zie je steeds beter in wat voor wereld je eigenlijk leeft.
Ik snap bovenstaande opmerking dat spiritualiteit alles omvattend is. Je leert door spiritualiteit in te zien dat alles ´goddelijk´ is. Je kan dus beter zeggen dat ´God´ allesomvattend is en dat je dat doormiddel van spiritualiteit inziet.

Door gaatjes in die doos te prikken of beton te vergruizen kom je tot mooie inzichten. Bijvoorbeeld dat er een verschil is tussen waarheid en externe wereld. Of dat alles goed is. En alles slecht. Dat het er allemaal niet toe doet. Dat leven leven echt een spel is. Etc Etc.

En dan zijn er nog de mensen die zeggen dat iedereen die spiritueel ´is´ een zwever is. Haha. Daar moet je eens over na denken… Ik schreef dat je spritueel bent als je evenwicht vindt. Een spiritueel iemand snapt juist PRECIES hoe de vork in de steel steekt en handelt daarna. Een materialist is dwangmatig bezig. DAT zijn de zwevers. Die hebben hun voeten echt niet stevig op grond staan. Ze zijn stuurloos en DENKEN dat ze met beide benen op de grond staan. Maar ze weten niet dat die grond niet bestaat

Over and out

_________________
..:: Voormalig stefke ::..
Wake up, see the illusions and feel the beauty of the real world