Na het lezen van al wat reacties, topics ende vermaak stormde ik langs dit topic en kwam daar je reactie tegen:
Lowbass schreef:
Ik ben er sinds kort pas achter wat het is. en om eerlijk te zijn kan ik dat. Ik kan me goed inleven bij situaties. Soms zelfs iets te goed waardoor ik vaak voor teleurstelling kom te staan. Ik wil graag mijn krachten daarin kunnen beheersen maar weet niet of dat kan.
Nu is je reactie al even geleden, maar het is misschien handig om een andere visie erop te leveren.
Empathie is een gegeven waar veel mensen mee leven.
Sommigen weten niet van het bestaan van de term en hebben in hun bewustzijn geen invloeden op de empathie, vragen zich dan wel vaak af "waarom voel ik me toch zo?" of "waar komt die hoofdpijn ineens vandaan?".
Anderen noemen het sociaal voelend, en zijn meestal in de beroepskringen als sociaal medewerker bij buurthuizen met probleem jongeren ed. te vinden.
Weer anderen weten het, maar weten niet hoe ze het in balans kunnen houden. Ze kunnen het soms zelfs ervaren als last.
De laatsten weten er van, leven er bewust mee en sturen de empathie dan ook bewust. Ze gebruiken het als een middel, zien het als gegeven.
Nu zie ik jou passen bij de mensen die het weten, maar het niet in balans kunnen houden.
Het probleem hierin is natuurlijk dat klachten van anderen vaak bij jou blijven hangen, jij lijkt wel degene die hun klachten moet dragen.
Je ontwikkelt een angst om empathie te gebruiken, hoewel je weet dat je het niet kunt beheersen en je weet wat de gevolgen kunnen zijn ben je er bang voor.
Het is niet erg om die angst nog te hebben, maar bedenk wel dat je er wel iets mee kunt. Je kán omgaan met je empathisch gegeven, je kán het beheersen en je kán het uitzetten als dat jou op dat moment beter uit komt.
Sterker nog, mensen die het kunnen beheren hebben het standaard uit staan, om zo te zeggen. Ze gebruiken de empathie alleen wanneer ze dit zelf nodig vinden, of wanneer hoger beslist dat het nodig is.
Om te beginnen met het beheersen en onder controle krijgen van empathie moeten we een paar stapjes achteruit.
Nu is het een soort angst, veelal komt die angst voor uit onzekerheid welke op zijn beurt vaak voortkomt uit een negatieve ervaring of ervaringen op sociaal gebied. Dit kan zijn een minder fijne jeugd met constante aanvaringen, een thuissituatie waarin onbegrip voor jou een grote rol speelt, maar zelfs een harde, onverwerkte ruzie kan de oorzaak zijn van de onzekerheid, nu hoeft de onzekerheid niet direct van een bewuste levenservaring te komen, een goede mogelijkheid is het reïncarnatie proces, welke tevens bepaalt met welke astrologische kernwaarden we moeten omgaan in ons leven, om hier uiteraard lering uit te trekken.
Wanneer we onzeker zijn hebben we veel twijfel, heel veel emotionele waarde aan zowel materialistische dingen als personen. Als we ons daar aan kunnen hechten en ons in onze emotionele band daarin veilig kunnen voelen, creëren we een stukje emotionele zekerheid en dat is zeer belangrijk.
Die aangeboren of aangeleerde twijfel speelt een hele belangrijke rol als we kijken naar dingen als bijvoorbeeld presteren, maar ook op empatisch gebied.
Zodra de basis van ons leven wordt beïnvloed door een twijfelende onzekerheid gaan we voordat we ergens mee beginnen alle mogelijkheden af, en daarmee ook de negatieve effecten benadrukken. Nu doen we dit niet allemaal bewust, maar het gebeurt.
Bij een onzekerheid in empathie staan we al open voor de mogelijkheid dat we het niet kunnen beheersen en daarmee trekken we die energie naar ons toe.
Daar waar we open voor staan, trekken we naar ons toe. Staan we open voor onzekerheid, zien we onzekerheid.
Nu is openstaan ergens voor niet alleen de oplossing, als we openstaan voor geluk bijvoorbeeld hoeft niet niet per direct op de door ons gewilde manier op ons pad te komen.
Het is belangrijk uit te stralen, stralen we openheid en zekerheid uit, ontvangen we ook openheid en zekerheid.
We moeten niet kijken naar op welke manier we verwachten iets te ontvangen, zoals nu de beheersing van empathie, maar naar de manier waarop het ons tegemoed komt.
Wat ik probeer te zeggen is in feite dat we moeten kijken naar de dingen die we ervaren en daaruit alle goede dingen halen.
We moeten zonder vooroordeel als "die energie zal me nog wel even tot last zijn". Als we objectief het strijdtoneel
(het leven, de constante zelfstrijd naar zelfwording en zelfverheffing) betreden zullen we kunnen oordelen welke aspecten voor ons opgaan en die te gebruiken.
De truuk van de beheersing van empathie ligt dus in wezen in het beheersen van de onzekerheid. Het vertrouwen op je eigen energie.
Open staan voor de wetenschap van het gevoel van de ander, maar niet openstaan voor de energie van het gevoel.
Je moet een cirkel trekken om je eigen energie, jij bepaalt wie welke energie krijgt en óf je überhaupt energie afstaat.
Het is een spel van de balans in geven en nemen, voor sommigen een kat en muisspel omdat ze zich vaak energetisch leeggezogen voelen en er een onzekerheid is over het beheersen van je eigen energie.
De eerste stap dit jij nu moet zetten is te kijken naar jezelf, welke hinderpaal staat in jouw pad naar empatische beheersing. Welke hinderpaal staat in jouw pad in het leven?
Die vraag moet je jezelf beantwoorden en met die informatie kun je niet alleen je empathie veranderen, maar ook je hele wezen.
Empathie is een groot deel van je leven, daarom zul je ook meer stappen terug moeten kijken naar de oorzaak.
Een goed advies voor je pad naar wording, zowel in het leven als in de empathie, is om iedere keer bewust je energie te beheersen, jij bepaalt of je wel of geen energie toestaat en afgeeft. Jij bepaalt waar jij je waarden zet, zodat jij geen hinder hoeft te ontvangen van een andere energie.
Nu hoef je je niet af te sluiten voor anderen, anderen geven je niet bewust hun energie, dit is een natuurlijk proces voor de algemene balans, iedereen geeft en neemt, alleen wij moeten wel zelf paal en perk stellen aan de mate waarin dit gebeurt in ons eigen fysiek wezen.
Het kan zijn dat je bij de volgende empatische ervaring zeer weinig ervaart, weinig door krijgt omdat je je afsluit hiervoor. Maar dat is slechts de eerste stap, maar mate je meer en meer bewustwording ontwikkelt zul je zien dat je uiteindelijk de wetenschap van de gevoelens van een ander hebt en niet meer de energie van die gevoelens.
Ik hoop je hiermee een stukje opweg te kunnen helpen, vertrouw op jezelf, dan gaat er een wereld voor je open.
Groeten, Paul