Hoi Evelyn Maureen

Jeetje wat heb jij een hoop meegemaakt zeg! Verre van leuk, zo zou een kindejeugd niet mogen zijn, verschrikkelijk.
Je hebt helemaal gelijk hoe je het nu aanpakt.
Zelf kan ik me daar ook wel een beetje in vinden. Ik heb dat ook heel sterk gehad alleen nu wel minder.
Ik maakte me weken druk als iemand nog niet gebeld had, was dan gewoon zo nijdig, ik denk altijd aan iedereen, bel altijd hoe het gaat, en als iemand dan niet even terugbelt kan ik daar totaal niet tegen.
Woest was ik toen ik zo ziek was, ik heb een ernstige spierziekte, als mensen dan niet gewoon vroegen, hoe gaat het, was ik helemaal uit t veld geslagen omdat ik zelf wel zo ben.
Laatst is mijn opa overleden en belde sommige familieleden van mijn mam zijn kant me niet eens om te condoleren, voor mij weer een reden om helemaal klaar er mee te zijn, ik dacht wat heb je met elkaar als je elkaar dan niet eens even belt, en als je dan niet durft te bellen doe dan een kaart of smsje of wat ook.


Nu ben ik me er bewust van dat mensen ook hun eigen dingen hebben en hoe lastig ik het soms ook heb, zij hebben ook hun dingen.
Ik was altijd zo om meteen maar alles op mezelf te betrekken van ze hebben mij nog niet gebeld en ik ben wel zo...
Maar nu denk ik anderen hebben ook hun ding. Bellen soms niet met een reden, bang om te vragen en wat te horen. Bij hun draait ook alles door.

Mijn schoonzusje had laatst een sterfgeval in haar kring, en ik dacht oke, je hebt mij niet eens even gebeld voor mijn opa, moet ik jouw dan ook maar niet bellen? En als ze dan zegt waarom bel jij niet, eens flink zeggen va bel jij mij dan?
Maar toen dacht ik nee, ik ben anders, laat ik gewoon doen hoe ik ben, het is haar tekortkoming en niet de mijne. Ik laat het los, en doe wat ik altijd doe.
Maar ik wil niet zeggen dat dit voor jouw ook geldt hoor, want je hebt mensen van wie je echt niet en nooit op aankunt en mensen die er wel voor je zijn maar af en toe gewoon eens niet doen wat je graag zou willen.

Ik ben maar gestopt teveel verwachtingen van mensen te hebben want ik wordt daar dol van en stel daarnaast veel hogere eisen aan mezelf.

Ik weet dat het niet aan mij ligt.
Maar ik wil me daar niet meer ellendig over voelen.
Ik ben nu langzaam aan alles op een weegschaal aan het leggen.

Mijn ouders, ja dat zijn ouders, maar diepgaand contact heb ik niet.
Hoe gaat het? ja goed bla blabla. Mijn ouders zijn ook geen praters en ik ben over de periode heen dat ik alles uit mensen ga trekken om ze te helpen. Graag of niet, maar dan moet je er wel over praten.

Mijn schoonvader is een schat, zijn vriendin ook. Maar hun wereld is niet de mijne. En toch klikt het en is het gezellig als ze er zijn. Dat zijn ook de enigste mensen die regelmatig bellen en langskomen.

Mijn broertje, die heb ik al maanden niet meer gesproken, en al een jaar ofzo niet meer gezien. Gek genoeg maakt me dat weinig uit, het contact is altijd zo geweest en zal denk ik ook zo blijven.

en m'n zwager. dat was een schat van een jongeman. Maar sinds zn vrouw in beeld is. Is hij niet meer de man die ik kende. Ja wrang zeker als hij eerst regelmatig langskwam en nu al sinds januari niet meer geweest is en hoogstens 5x een belletje is geweest, vanaf onze kant!
ja ik bel je van de week terug... we wachten nog steeds.

Dat trek ik echt niet meer. Ik krijg er een minderwaardig gevoel bij. Ben ik dan niet de moeite waard om te bellen? ligt het aan mij?
Nee het ligt niet aan mij, het ligt aan hun en het is aan hun om te 'veranderen' meer tijd voor ons vrij te maken. en lukt dat niet nou jammer dan verwacht van ons dan ook niet dat we elke week effe bellen.

Hoi Evelyn Maureen ( heet je trouwens echt zo, ik vind het een prachtige naam.)

Ja dan ben je het op een gegeven moment ook echt wel zat je dat kan ik me heel goed indenken.
Sommige mensen zijn alleen zo blind die hebben het niet eens door, jij lijkt me iemand die ontzettend lief over komt, mensen maken sne gebruik van je goedheid ( Ik heb je foto gezien in wie ben ik en kreeg daar de indruk van.) neem me niet kwalijk als het niet zo is. Als het je teveel wordt denk ik wel dat je drastische stappen zet, die je goed recht zijn of ineens de bom helemaal barst.
Heb je wel je gevoelens kenbaar gemaakt aan mensen? Zodat ze verandering in hun doen en laten kunnen aanbrengen?
Sommige mensen hebben geen opzet in het feit dat ze niet bellen en doe. Wil niet zeggen dat dit bij jouw zo is hoor.
Misschien is er een andere redeh waarom je zwager niet meer belt, iets wat je niet verwacht had. Misschien totaal niet maar als je het vraagt helpt het misschien? of heb je dat al gedaan?

Dat van je ouders komt me wel bekend voor. Ik heb zelf schatten van ouders maar osm heb ik t idee wat besprkeken we nou? Het lijkt allemaal zo oppervlakkig, maar als ik bij anderen kijk i dit ook zo, het ligt denk ik meer aan het gevoel dat ik graag diepgaande contacten heb en anderen niet zo zeer in mijn omgeving dan.

Je moet zeker geen minderwaardig gevoel krijgen omdat dit je zo overkomt.

Nee Evelyn is niet mijn echte naam.. Helaas
Das mijn heksennaam.

Je hebt helemaal gelijk wat de foto betreft.
Ik ben lief, alleen niet assertief, daarom lopen de mensen makkelijk over me heen.
Ik kan dingen heel lang accepteren, van me af zetten.
En als iemand vervelend naar *mij* is, kan ik dat ook wel van me af zetten, oke t duurt even (een jaar of zo). Maar dan is het ook goed. Maar als iemand aan m'n man of kinderen komt... Nee dan breekt de hel los. Ik ben lief, ga voor het vuur voor wat ik heb. En van m'n kinderen blijven ze af. Ik zal echt heel heel boos moeten zijn wil ik fysiek geweld gebruiken. Ik los het liever 'rechtvaardig' op. M'n man was eerst wel van het ik ram er op los. Maar sinds z'n medicijnen is hij eigenlijk niet meer kwaad te krijgen.. Tenzij die uitgewerkt zijn.

M'n zwager hebben we al een aantal keer gezegd dat we meer contact willen enz. Maar dat het niet alleen van onze kant moet komen. Dat is elke keer goed, maar actie.. ho maar. 't ligt niet aan hem, dat weet ik. Maar das weer een ander verhaal

Ik heb ook liever diepgaande gesprekken, of reacties op m'n berichten die me echt aan het denken zetten. Dan moet ik eerst echt goed naar mezelf kijken om een conclusie te trekken.
Ik merk ook wel dat het lijkt of ik weet in een overgangsfase zit.
Kleine dingen die weer van alles oprakelen, wéér verhuizen en alle oude spulletjes die je weer in je handen krijgt. foto's, kleertjes, beeldjes, schilderijtjes.. Het maakt het niet makkelijker, maar sinds ik ben begonnen met een B.o.S / Magisch Dagboek. Is het en stuk 'minder erg'.

Ik vind het lastig om te lezen dat sommige mensen zoveel op hun pad krijgen, waarom zoveel ellende denk ik dan, waar is dat goed voor.

Ik hoop dat je een plek van rust vind waar je je thuisvoelt, rust vind en geaccepteerd wordt.

Ik heb nog nooit van zo een magisch dagboek gehoord, wat houdt het in als ik vragen mag?
Als et je helpt is het al fantastisch!

een magisch dagboek, voor mij is dat mijn kijk op de dagelijkse dingen.
De vogels die ik tegenkom, wat ze voor mij betekenen. Pijntjes en hun verklaring. Maar vooral een geschiedenis, Mijn leven, mijn ervaringen, gevoelens en wat ik daarmee gedaan heb.
Wat ik geloof, mijn leefregels en alles daaromheen
Mijn rituelen, spreuken, meditaties, visies, dromen, herinneringen.
Informatie over alles wat ik belangrijk vind en gebruik in het leven. (kruidenleer, edelstenen, tarotkaarten, astrologie, numerologie, handlijnkunde, aura's, enz enz enz)

Ik schrijf niet alleen voor mezelf, 't is een erfstuk voor later. Als de meiden groot zijn en ze vragen krijgen over familie, vrienden en gebeurtenissen in hun leven, dan kunnen ze kijken naar mijn leven, de verbanden zoeken en daar iets mee doen.

Er staan verhalen in over 'vrouwen'zaken. Menstruatie, Liefdesverdriet, trouwen, kinderen krijgen. En ook over de dood en alles daarna.

Mijn book of shadows en mijn magisch dagboek, geven een goed beeld van mn leven, emoties en herinneringen. Wat voor mij belangrijk is en dat achter alles een hoger doel zit. Het geeft me steun, het geeft rust.

In meeste gevallen is een BOS een geheim boek, bij ons thuis is het een familieding. Mijn man mag altijd mijn dagboek lezen, daarin dingen schrijven als hij wil. 't is mijn kijk op dingen, en soms is het prettig om ook de andere kant van het verhaal te lezen. Een mannelijke kijk op dingen.

Om even te reageren op bovenstaande berichten: Sommige mensen hebben moeite met sociaal contact of met telefoneren. Daarnaast kunnen mensen zich afsluiten van de ander als die hun te veel benadert. Dan heeft het tijd nodig voordat zij weer een keer bellen.
Niet dat ik wil zeggen dat iedereen zo is, maar ik denk dat het belangrijk is dat je je inleeft in de situatie van de ander.

Ik snap wat je bedoelt, maar we hebben al vaker aangegeven dat het nu aan hem was om contact te zoeken.. Maar dat doet ie dus niet.

Ik wil gewoon duidelijkheid, als ie 'ons niet meer moet ofzo' vind ik dat ook prima, maar geef dat wel fatsoenlijk aan. Na al die jaren kan ik best een stootje hebben. Daarnaast heb ik het al afgesloten eerlijk gezegd.

Al een jaartje ongeveer ben ik bezig met afsluiten en eind augustus heb ik definitief er een punt achter gezet VOOR MIJ. Wat mijn man doet dat is zijn keuze, maar ik wil dit niet meer. Ik wil niet steeds af hoeven vragen waarom we niets horen, hoe het gaat met hem. Alles of niets is misschien te op dit moment.

Maar met alle dingetjes die er thuis spelen heb ik echt geen behoefte aan knipperlicht relaties, waar je steeds zelf achteraan moet om te horen hoe het gaat enz.

Flow when you know

Daar heb je deels ook wel weer gelijk in, maar ik denk dat je dat als je vrienden al heel lang kent ook wel aanvoelt.
Ik heb een vriendin die ik eigenlijk alleen maar zelf bel puur omdat ik weet dat ze zelf niet belt maar wel aan me denkt. Op de een of andere manier lukt t haar niet, maar daar heb ik ook echt t gevoel bij dat ze wel aan me denkt, ik merk dat aan andere kleine dingetjes en daarom accepteer ik het zo. Maar ik denk dat t type dat Evelyn Maureen noemt het gewoon te druk heeft om te bellen of andere dingen belangrijk vindt.
Maar daar kan ik naast zitten.

Zo een dagboek lijkt me wel functioneel en leuk Eveleyn Maureen.
Zelf merk ik ook dat ik er rustiger van wordt als ik met spirituele dingen bezig ben.
Dus ik denk dat het veel zal helpen.
Zelf ben ik niet zo thuis in edelstenen enzo maar dat lijkt me buiten dat ook heel interessant.