Iets wat wel een belangrijk deel vormt van hoe ik naar de mens kijk en dus naar het leven, is dat de mens die we nu kennen maar een beperkt bereik laat zien van wat menselijk gezien mogelijk is binnen ons bewustzijn.

Wat ik bedoel is dat alle 'beschaafde' culturen op aarde min of meer hetzelfde soort bewustzijn hebben met wat kleine variaties, en dat als je al die culturen bestudeert, je nog steeds geen universele uitspraak kunt doen over wat de mens 'is'. Maar dat die uitspraak alleen geldig is voor wat we nu zijn.

Psychologie is een onderzoeksterrein wat vooral werkt met statistiek om theorieën te onderbouwen. Statistiek is uiteraard alleen toepasbaar op "hoe de meeste mensen zich gedragen" en daarom alleen op de status quo van het menszijn. Daarmee kan de psychologie alleen uitspraken doen over wat nu zo is, en niet over wat mogelijk is.

De studie naar wat mogelijk is noemen we dan spiritualiteit. Spiritualiteit probeert wel het volledige bereik van het menszijn te ontdekken en achterhalen, of in elk geval te zien wat er voorbíj de horizon ligt. Of, als het niet mogelijk is om daar voorbij te kijken, in elk geval om er naar toe te reizen, als dat kan.

Ik geloof, dat de huidige mens (primitieve stamvolkeren niet meegerekend) maar een bewustzijns-bereik laat zien van iets van 5 tot 10% van het volledige spectrum. Zouden we in een toekomstig ogenblik met z'n allen verder geëvolueerd zijn, dan zal het waarschijnlijk opnieuw zo zijn dat de mensheid dan opnieuw maar een klein bereik laat zien, omdat we dan het 'oude niveau' weer achter ons hebben gelaten. Dan hebben we (hopelijk) echter wel een herinnering aan hoe het geweest is en kunnen we een wat grotere dimensionaliteit overzien.

Maar voorlopig denken we vaak te weten wat de mens is zonder te weten wat de mens nog meer kan zijn. Ik geloof ook dat we maar een beperkte geschiedschrijving hebben van de primitieve mens die ons voorafging (wat ten einde kwam met de neolitische agri-culturele revolutie) en dat we die mens vaak verkeerd typeren - hoewel ik daar zelf weinig academisch materiaal over gelezen heb. Zo gaan we er doorgaans van uit dat de mens altijd patriarchaal ingesteld is geweest omdat in prehistorische tijden de mannetjes sterker waren dan de vrouwtjes en het recht van de sterkste gold. Bijv. Jane Auel met haar De Stam van de Holenbeer typeert de 'holbewoner' als een mensachtige die zijn vrouwen onderdrukt en verkracht. Een boek wat verder de meest bizarre aannames doet, bijvoorbeeld dat die mensen niet zouden weten dat seks tot kinderen leidt... en dat ze zouden communiceren puur met een geraffineerde gebarentaal omdat ze hun stemvermogen nog niet goed ontwikkeld hadden.

Dus eigenlijk wordt het huidige systeem (de man is de baas) gewoon teruggeprojecteerd op de geschiedenis en waarempel, we ontdekken dat het vroeger ook zo was, waardoor we dus geen besef krijgen van het bereik van de mens. Riane Eisler argumenteert in haar boek De Kelk en het Zwaard dat het misschien helemaal niet zo is geweest, dat er periodes zijn geweest waarin de geslachten gelijkwaardig waren of dat zelfs de vrouw in periodes het voor het zeggen kan hebben gehad. (Heb dat boek nog niet gelezen).

Dit idee dat de academische geschiedschrijving een status quo projecteert op het verleden komen we ook tegen in het boek van Thomas Kuhn, The Structure of Scientific Revolutions. Hij laat zien dat we doorgaans de wetenschapsfilosofie bekijken door een geidealiseerde bril van wat wetenschap zou moeten zijn, en wat we hopen dat het vandaag de dag is. (Zodat wetenschappers zich goed over zichzelf kunnen voelen). Dat projecteren we dan op het verleden en daardoor zien we niet het werkelijke bereik dat de evolutie van de mens heeft gekend, qua stadia van bewustzijn.

We hebben dus een beetje tunnel-visie, als mens.

Wat is jullie idee daar over? Weten we tegenwoordig hoe het zit, of verdwalen we toch in het heden door te denken dat dat alles is? Kunnen we voorbij de grenzen van de cultuur kijken?

Prachtig weer Xen. Ik heb je schrijven gemist.

Ik denk dat je heel helder een annalyse geeft, over de projectie op het verleden. Je vraag dan of we voorbij de grenzen van cultuur kunnen kijken is inherent aan tot in hoeverre we ons bewustzijn evolueren. M.i. is er een bewustzijnscrisis, die als symptoon bijv tunnelvisie kan geven. Het feit dat wij iig beide van bewust zijn, betekend dat er er aannemelijk meer mensen van bewust zijn. Het bewust zijn is de eerste stap in het ontwikkelingsproces. Ik denk dus: YES, we can!

Ik denk dat we nog steeds die tunnelvisie hebben als mens zijnde. Het is namelijk heel moeilijk om niet met een een oordelende mening rond te lopen. Bv iemand zegt die persoon is raar...onbewust of bewust gaat er toch een gedachte door je heen. Nu is het wel minder dan "vroeger" en merk ik dat mensen wel steeds meer open gaan staan voor dingen.

Nog steeds is voor een heel groot gedeelte dat de "man" de baas is, of een hogere positie heeft als de meeste vrouwen(in werk of sociaal gebied). Dit is niet overal natuurlijk maar je ziet/ hoort het nog steeds. Lang niet iedereen ziet dat de man-vrouw gelijk is als persoon. Of kan accepteren als men een vrouw als leidinggevende heeft.

Als je kijkt naar de middeleeuwen, of althans naar de tijd dat de kerk opkwam en veel macht n invloed had stonden daar(en nog steeds) mannen aan de top. Maar hoeveel weten we nou echt over de geschiedenis die 100, 1000, 10000000 jaar zich afspeelde? Als je met een negatieve bril er naar kijkt kan je zeggen dat degene die "het sterkst" is/ was het recht heeft om de geschiedenis te schrijven.

Het is moeilijk om je beeld die je hebt te veranderen, of althans om eens een andere bril op te zetten.


Even terug over tunnelvisie: (Zodat wetenschappers zich goed over zichzelf kunnen voelen) dit stukje laat maar zien dat nou ja, iedereen dat stukje heeft en dat je daar meestal niet eens bewust van bent. Want tenslotte hoe weet je dat, dat die wetenschappers dat doen om zichzelf goed te voelen.

Ik vindt het wel een leuk onderwerp om over te praten/ typen in dit geval

_________________
Im too sceptical to believe anything is impossible

De creatieve denker: ...Ziet het onzichtbare. ...Voelt het ontasttbare. ...En bereikt het onmogelijke.

Tsja we hebben in het andere topic over geschiedschrijving in het algemeen met betrekking tot minder leuke zaken...

En het blijkt dat die minder leuke zaken toch vaak verzwegen worden in de geschiedschrijving, zodat het eigen land er beter uit komt, dan wat er werkelijk is gebeurd.

Blijkbaar vinden we het toch moeilijk om negatieve zaken over onszelf onder ogen te zien, en dat beïnvloed dan het beeld of zelfs de opvatting die we hebben over hoe het verleden in elkaar zit.

Zoals ik zei is er vaak in de geschiedenis een soort 'herschrijving' of 'uitwissing' geweest van voorgaande periodes die botsen met ons huidige idee van onszelf. Diverse machthebbers (Pol Pot) hebben geprobeerd de geschiedenis te herschrijven zodat het hen beter uit kwam. Er is ook een Chinese keizer geweest die een hele boekverbranding heeft gedaan zodat hij zichzelf kon kronen als de eerste keizer van China. Weg geschiedschrijving!

En ik heb heeel sterk de indruk dat de huidige mens zich beter vindt dan alle voorgaande periodes. Soort ego-compensatie voor een innerlijk gebrek, een innerlijke leegte of pijn. Dat geeft tunnelvisie, want door tunnelvisie kun je juist dingen uit beeld laten die je niet goed uitkomen.

interrresaant:P:d

_________________
"Alles in dit universum beïnvloed elkander..."

Helemaal mee eens met wat je schrijft, de huidige 'wetenschap' heb ik altijd op zo'n manier bekeken. Wat ik er verder over denk op dit moment is dat het het aard van het beestje (dualistisch geprogrammeerd brein) is dat zelfs het verleden om 'ons' als mens nu draait en daarom onvermijdelijk is dat onze realiteit op het verleden wordt geprojecteerd.

Verder weet ik dat elk geloof zelfbevestigend is, en ik zie de wetenschap die jij beschrijft als een geloof die er op uit is om de realiteit in hokjes te plaatsen om zo een besef van 'belonging' in deze realiteit te creëren. Met andere woorden, een geloof dat op zoek is naar het geluk, buiten zichzelf.

_________________
Weten is niet genoeg, we moeten het Toepassen!
Willen is niet genoeg we moeten het Doen!

"Hurting people, hurt people."

When you release fear, all there is left is love.

Ja onze visie op de ontstaansgeschiedenis van het heelal (ook de wetenschappelijke versie) is een mythologisch verhaal waarbij de mens centraal staat.

Oerknal, sterren, planeten, zeeën, microbisch leven, planten, dieren, vogels, vissen, zoogdieren, en... toen.... de mens!