Hieronder volgt een onlangs geschreven concept over privacy en schendingen daarvan, een veelbesproken onderwerp.

_____________________________________


Over privacy


Schending van privacy, totalitarisme, de massamaatschappij en verdrukking van het individu. Oké, dat heb ik op een rijtje. Nu eens zien wat ik daarvan kan maken.
Tot nu toe heb ik nog niet echt een uitgesproken mening gehad over zaken als vingerafrdukken toevoegen aan je paspoort, irisscan’s en het aftappen van telefoonlijnen. Om heel subjectief te beginnen: van die zaken lig ik simpelweg niet wakker, net zomin als dat ik wakker lig van de kernprogramma’s van Iran en Noord-Korea. Enerzijds lijkt het ver van mijn bed te zijn, ondanks dat het ‘persoonlijke’ dingen betreft (vingerafdrukken e.d.), anderzijds lijkt het een voldongen feit. Zoals sommigen al aangeven gebeuren die dingen nu eenmaal, net als dat het christendom tweeduizend jaar geleden onstopbaar oprukte en polytheïsme aan gruzelementen sloeg, net als de ijzeren vuist van de Kerk op het maatschappelijk leven in de 12e eeuw, net als de Franse legers in de 18e en 19e eeuw, net als de opkomst van het nazisme in de jaren ’20 van de 20e eeuw. Sommige zaken gebeuren en vloeien logisch voort uit, soms heel kleine, gebeurtenissen en feiten uit de realiteit.
Ogenschijnlijk lijken zulke ingrijpende en alles beïnvloedende gebeurtenissen intimiderend, ontzagwekkend misschien, of angstwekkend. Want wat is het individu nu tegenover zo’n massabeweging? Het punt is hier vooral dat het niet eens één zaak of persoon betreft die aanwijsbaar is, die de schuld gegeven kan worden. Nee, het is ‘het’, een ‘ze’, een ongrijpbare stroming die zich roert in de geschiedenis. Het zelfbewuste individu kan daar weinig tegen beginnen. De onderhuidse gevoelens van machteloosheid, zelfs betekenisloosheid, beginnen eenieder duidelijk te prikkelen.
Vaak wordt aangehaald dat het de eigenheid is die nu in de verdrukking komt; dat de individuele vrijheid in het geding komt; dat de persoonlijke privacy getart wordt door onstopbare machinerieën die ieder mens als nummer bezien in een eindeloze reeks. Zeker, sommigen beginnen zich hedentendagen misschien te voelen zoals een denkende kip zich in de fabriek zou voelen! Nóg bevreemdender, of beangstigender, wordt het als de psychologische en ideologische aspecten erbij gehaald worden. Want wat is er nu angstwekkender dan te zien dat iedereen om je heen volkomen gehersenspoeld is door wat ‘de media’, de slinkse massapsychologen en intelligente technologie met ons doen? Worden we immers niet allemaal onderbewust gestuurd door factoren uit onze samenleving, wordt ons niet een beeld van de wereld voorgehouden zoals ‘ze’ willen dat we denken dat de wereld is? Fluistert vanuit ons onderbewustzijn dan een stemmetje zachtjes tot ons verstand, bijna als bij een denkende kip die intuïtief aanvoelt dat zijn omgeving niet deugd, dat de ultieme beheersing niet hierin bestaat, iedereen te doen denken dat men alles kent, weet en kan doen?
Nu, de eigenheid, de grenzen die ons persoonlijke wereldje veilig en intact houden, die zijn in het geding. Maar wat is dat dan, privacy? Wat maakt dat we het koste wat kost willen behouden en dat inbreuk ervan de trigger is voor het bewustzijn van (het vermeende?) ‘ze’? Nog basaler: hoe komen we aan die privacy en wat maakt dat we het kunnen of mogen claimen? Ik ambieer niet antwoorden te geven op al deze vragen, maar binnen dit kader zijn ze het bezinnen ongetwijfeld waard.
Eerder stelde ik dat de ‘ze’-machinerieën, zoals ik het gemakshalve noem, een product van de gegeven werkelijkheid zijn. Ze vloeien voort uit feiten in het heden, dat weldra geschiedenis is. Wat impliceert dat dan? Dat in de eerste plaats kennelijk de omstandigheden van onze leefwereld, in dit geval de westerse samenleving, de juiste omstandigheden bieden voor het overheidsingrijpen m.b.t. onze privacy. In de tweede plaats dat de gegeven omstandigheden voor de overheid kennelijk goede redenen verschaft tot het doen van hetgeen gedaan wordt. Tot slot, in de derde plaats, dat er in de kern van de zaak niets nieuws onder de zon is (vgl. de genoemde geschiedenis). Op dit laatste punt wil ik eerst verder ingaan.
Ik stel dat er in de kern niets nieuws onder de zon is. Mijn redenen hiervoor is dat er geen moment in de geschiedenis van de menselijke samen-leving (!) geweest is dat men niet naar controle streefde. Het is een simpel gegeven dat een complex geheel zonder beheersing niet kan bestaan en dat in het land waar iedereen eigengereide koning is, iedereen wezenlijk slaaf is. Toegegeven, soms zijn het inderdaad bepaalde personen die
‘de macht’ willen hebben, om misschien vanuit niet-bewuste gronden hun mannelijkheid te bewijzen (wie denkt er bij grote dicators niet aan alpha-mannetjes?). Toch zijn zij slechts zonderling. Ze leven hun leven en gaan vervolgens dood. Einde van het verhaal. In de situatie waar wij in zitten is er niet een dergelijk centraal persoon. Zeker niet binnen een democratie, aangezien de zittende ‘machthebbers’ (wezenlijk zelf net zozeer slaaf van ‘het systeem’) van tijd tot tijd toch weer rouleren. Wie een democratisch bestel tot totalitair maakt zonder daarmee de regering om te smeden tot dictatuur, maakt zichzelf vrijwillig tot een levenslange gevangene. Laten we wel wezen: niemand zou zoiets doen. Dit impliceert dat ‘ze’ een decentraal, niet concreet grijpbaar fenomeen is en dat alle machinerieën niet terug te voeren zijn op één hoofd of één club of één bedrijf. Ook de overheid is immers niet één hechte centraal gestuurde kliek die over de individu heenwalst.
Vervolgens mogen we aanmene dat de angst voor de ‘ze’-machinerieën alleen dan gegrond zijn, wanneer men in staat is zaken aan te wijzen die gebaat zijn bij het ten uitvoer brengen ervan. Is er dan iemand die zit te smullen van vingerafdrukken, getatoeërde burgerservicenummers en digitale databases? Ik zou denken van niet. Als ik dan verwijs naar het punt uit de vorige alinea, dan zouden er factoren aanwijsbaar moeten zijn die het toepassen van deze zaken wel aannemelijk maken. Ik meen dat die er zijn:
1. Hoe complexer het orgaan, hoe noodzakelijker toezicht wordt: de hedendaagse westerse samenleving is ongelooflijk complex en vergt velerlei vormen van toezicht en regeling.
2. Men zoekt altijd naar de meest efficiënte manier van toezicht: nu we in het informatietijdperk leven is het niet onlogisch gebruik te willen maken van de potentie die dit biedt. Het is efficiënter om de immense papieren archieven te vervangen door kleine digitale databanken.
3. Men wil de slagvaardigheid van de overheidsinstanties vergroten ten aanzien van de veranderende samenleving: zo is het misschien praktisch om van iedere staatsburger vingerafdrukken te hebben binnen het kader van forensisch onderzoek na een gepleegde moord. Het tatoeëren van een burgerservicenummer is geheel vrijwillig, maar je kunt je nummer altijd en overal laten zien. Handig als je je paspoort of ID-kaart verloren hebt, vergeten bent of wanneer deze gestolen is. Gewoon even scannen en klaar. Individueel eigenbelang dus, al kan men ook simpelweg het nummer aan de binnenkant van zijn onderbroek naaien.
Deze dingen op een rijtje gezet zou men misschien geneigd zijn te denken dat deze motieven tot misbruik kunnen leiden. Of sterker: dat deze motieven juist misbruik ten dóél hebben.
- Ik moet toegeven dat vooral dat laatste in mijn oren absurd klinkt, al was het alleen maar om dat vage inhoudsloze ‘ze’ die er de schuld aan heeft. Ook de overheidslieden hebben te gehoorzamen aan het nationale protocol. Wanneer het dus een wet wordt dat iedereen een vingerafdruk moet inleveren die vervolgens digitaal bewaard wordt, dan moeten de kabinetsleden dit evenzeer.
- Zondermeer zou men misbruik kunnen gaan maken van digitale informatie. Dat is echter niet voorbehouden aan het gebruik van digitale opslag zelf. Tweeduizend jaar geleden vervalste men papyri, in de jaren ’40 werden de papieren archieven ijverig uitgeplozen op zoek naar joden. En als men denkt dat men door hackers nu eenvoudig verdacht gemaakt kan worden bij een moordzaak simpelweg door de digitale vingerafdruk te stelen, dan denk ik dat men te ver gaat. Ook nu kan men iemand’s vingerafdruk bemachtigen en bijvoorbeeld op het moordwapen plakken. Bovendien draait het bij moord niet alleen om de vingerafdruk, maar ook om plaats, tijd, motief en alibi.
- Wijzen naar het manipulatieve karakter van de tv, met al zijn mediale functies en reclameboodschappen, duidt in niets op doelbewuste indoctrinatie van ‘ze’ bij het massadier. Ik denk dat hier simpelweg sprake is van een uitwas binnen het perverse kapitalistische bestel, dat draait bij de gratie van hersenloze consumptiedrift. De media zelf zijn weliswaar willekeurig, maar ook kritisch. Men kan sowieso nooit al het wereldlijke nieuws tot de bankhanger brengen; men speelt in op wat de bankhanger wellicht interessant vindt. Wat is er dan ook interessanter: het geboren worden van de tienduizendste inwoner in Urk, of het neerstorten van een vliegtuig bij Schiphol? Wat zal meer aandacht trekken: een biografie van Balkenende, of een documentaire over mogelijke samenzweringen waarbij Balkenende betrokken wordt geacht? Een kwestie van simpele psychologie.
- Ook het bestaan van toegepaste en massapsychologie bewijzen op zichzelf niet veel: ze zijn er omdat ze werken. Sterker nog: men kan stellen dat het niet zozeer de slinkse psychologen zijn die ons naar de mouwen laten dansen, neen, het kunnen juist onze angsten en paranoia zijn waardóór de psychologen bestaan en doen wat ze doen.
Ik denk dat het veeleer gaat om het streven omwille van het streven. De technologie is er, dus wordt die gebruikt. De media en de toegepaste psychologie zijn er omdat ze het gevestigde systeem laten werken en draaiende houden. De directeuren van de mediabedrijven en reclamebedrijven verdienen er weliswaar dik aan, maar ook zijzelf zijn eersteklas consumenten! Ontwikkelingen vinden plaats binnen een gegeven werkelijkheid, waarbij misschien niet alle motieven tot de ontwikkeling even rationeel zijn, maar ze zijn wel verklaarbaar. Er is m.i. niet een kwade genius die aan de touwtjes trekt; de dingen gaan omdat ze zo gaan.
Alles bij elkaar lijkt het mij zo te zijn dat onze zorgen een paranoïde basis hebben, zoals in het begin van dit stuk al naar voren komt. Wie is immers het individu tegenover de ongrijpbare en allesoverheersende ‘ze’-machinerieën? Waar beginnen we met de strijd ertegen omwille van alles wat ons veiligheid en zekerheid verschaft? Nergens. Een dergelijke strijd is volgens mij niets meer dan een conservatieve opstand, een contra-revolutie die de verworven rechten (of juist vóórrechten?) in het bezit wil houden. Het is niet zozeer een kritisch debat over het al dan niet moreel verantwoord zijn van het aftappen van telefoonlijnen; het is de fobie die iedere zelfbewuste en vrijgevochten westerling koestert: op de vingers gekeken worden in zodanige manier, dat zijn zelfbeeld en traditionele beeld van de werkelijkheid geweld aangedaan worden. Maar wie zegt mij dat het beeld van onze ‘westerlijkheid’ niet ook een zaak van indoctrinatie is? En waar houdt het dan op? Zeker, we hebben veel vrijheid en redelijkheid, maar zij is als een baboushka-pop: een vrijheid binnen een vrijheid binnen een vrijheid. Ik denk dat onze eigen psychologie zich tegen onszelf keert op het moment dat wij gaan wijzen naar de ‘ze’-machinerieën en dat het zelfs een ‘self-fullfilling prphecy’ wordt (vgl. de psychologie en de media). Hoe meer we onze vrijheden en morele eigengereidheid beantwoorden, hoe meer overzicht en toezicht ‘het systeem’ vereist. De ontelbare samenzweringstheorieën, de spannende films op tv en de spannende boeken op de plank wekken het idee waarop die spannende films en boeken weer gebaseerd zijn. Het is als een kudde antilopen, waarbij eentje een signaal op denkt te nemen, begint te rennen en waarop de gehele kudde begint te rennen. Eenmaal gestopt kijkt iedereen elkaar verbaast aan. Waar ging het nu allemaal eigenlijk over?

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Weet je Kiro, Ik heb je stuk niet gelezen omdat ik heel simpel denk over Privacy.
Ik heb niks te verbergen. De energie die ik zou moeten stoppen om te voorkomen dat mijn privacy geschonden zou worden kan ik beter stoppen in mijzelf zodat ik ik vanuit mijn hart met een rechte rug altijd kan uitleggen dat wat ik doe, ik daar voor sta. Je mag alles hebben, behalve mijn pincode attitude

_________________
Alle antwoorden zitten in jezelf en zijn direct voor jou beschikbaar. Vertrouw daarop!

Dat is uitstekend.

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Ik bewaar mijn privacy door een masker op te zetten naar de buitenwereld. (Ook ik heb t stuk niet gelezen, t was te lang)

zon lang stuk,
waarvoor plaats je dit eigenlijk?

ook ik heb het niet gelzen.
iedereen weet hier wel wat privacy is en waneer je het schend.

_________________
'Trouble to Make, Problems to solve.'

Ben het grotendeels eens met je stellingen. Ja al sinds mens en heugenis wil men controle. Ja er is geen geheime kliek die stiekem alles in handen heeft. En ja het is een kudde antilopen. Maarrrrr.....

Wie heeft er baat bij het schenden van privacy is de vraag?

Iedereen die geld wil verdienen kan dat heel simpel met privé gegevens. Cijfers hierover worden bijna niet gepubliceerd maar ik kan je verzekeren dat het gigantisch is en dat het zeker in de miljarden loopt wereldwijd. Ik werk zelf in de IT en ben de afgelopen jaren bij vele verschillende bedrijven gewerkt. Als je ziet hoe er met privé gegevens wordt omgegaan dan zul je deze uitspraken zeker niet nogmaals doen. Het komt dikwijls voor dat ik op dag 1 bij een bedrijf toegang krijg tot het volledige klanten bestand. Soms gewoon direct om gegevens op te vragen maar soms ook complete backups van een bedrijf. Het gaat hier dan in sommige gevallen niet enkel om het adres van je buurman. Ik heb klanten gehad waar ik op de eerste dag toegang had tot privé adressen van kopstukken uit de politiek, topmensen van multinationals en kopstukken van defensie. Zonder dat er ook maar een achtergrond controle gedaan is op mijn persoon. Met de juiste contacten had ik een kopietje voor enkele duizenden euro's kunnen verkopen.

Waarom is men zo laks met privacy? Omdat de meeste mensen zeggen "ik heb niets te verbergen". Men ziet niet in wat de gevolgen kunnen zijn van het verlies van persoonlijke gegevens. Nee je hebt idd niets te verbergen totdat je bankrekening opeens leeg is. En neem ook van mij aan dat bankrekeningen dagelijks leeg worden gehaald. Cijfers heb ik daar niet van want deze worden angstvallig stilgehouden. Ik heb een tijdje bij een relatief kleine bank gewerkt en daar verdwenen op jaarbasis enkele miljoenen.

Daarnaast is er natuurlijk het alom bekende voorbeeld van Hitler die in de 2e wereldoorlog de administratie van de overheid gebruikte om te achterhalen wie joods was en wie niet. Met een "ik heb niets te verbergen" houding is het wachten totdat eea zich herhaald met moslims, Marokkanen, hoofddoekjes dragers, andere groepen.

Of wat dacht je van fotootjes? http://www.uitzendinggemist.nl/index.php/aflevering?aflID=11166569&md5=50ea0fade7ff81c5c428ec34b0586d08

Of http://www.google.com/search?hl=q=hotmail+account+gehackt&spell=1. maakt niets uit? Je hebt toch niets te verbergen? Totdat een goede vriend opeens beledigende berichten krijgt uit jou naam? Ga dat maar eens goed praten.

Als je meer voorbeelden wilt zeg het maar. Ik kan nog wel even doorgaan. Waar het om gaat is dat mensen geen idee hebben op hoe ontzettend veel locaties persoonlijke gegevens worden bewaard. Hoe slecht deze beschermt worden. Wat de gevolgen kunnen zijn als iemand die gegevens misbruikt. En daarnaast is het grote verschil met vroeger dat alles digitaal wordt opgeslagen en daardoor ook wordt vermenigvuldigd en dat er daarom al enkele jaren geen controle meer is over wie toegang heeft tot welke gegevens. Tot overmaat van ramp worden de gegevens ook nog vele malen langer bewaard dan vroeger. Een hardeschijf ter grote van een boek bewaar je veel eerder dan een kamer vol met archief kasten. Wil je over 10 jaar geconfronteerd worden met iets stoms wat je vorige jaar gedaan hebt? Vroeger was deze informatie allang weg gegooid omdat het in de weg stond. Nu word het bewaard en voor de zekerheid ook nog eens gekopieerd (meestal zonder versleuteling).

En ik ben inderdaad van mening dat dit gegevens niet meer terug te draaien valt en dat het alleen maar meer zal gebeuren. Maar ik geef je een tip. Vraag geen klantenkaart aan voor 10% korting. Dat is het echt niet waard!

Hmz... privacy.

Ik denk dat vele van ons er gewend aan zijn geraakt dat 'men' nu eenmaal veel informatie van je wilt hebben. En dat is op zich het probleem niet.
Het probleem ontstaat m.i. wanneer de verzamelde informatie gebruikt/misbruikt wordt voor het eigen belang al dan niet ten koste van de persoon van wie de privacy geschonden wordt.

Ik denk dat er een enorm verschil zit tussen bijvoorbeeld het nemen van een irisscan ter bescherming van de nationale veiligheid en het gebruiken van een elektronisch patiëntendossier om iemand af te wijzen voor een (aanvullende) zorgverzekering.
Het een is een misdaad, het ander een noodzaak.

N.B. Ik vind je stukken soms wat op columns lijken Kiro! Je schrijft mooi en uitgebreid en soms ik vraag me af of je reactie wilt of niet.

Zit ik er helemaal naast als ik dat denk?

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

@ iedereen:

Kennelijk zijn er wat vragen dan wel twijfels over de teksten die ik bij tijd en wijlen plaats op dit forum. Laat ik daarom meteen beginnen met te zeggen:

1. Dat ik mijn teksten plaats om de simpele reden kennis of visies te delen met (eventuele) geïnteresseerden.
2. Dat ik hoop dat er enkelen zijn die geprikkeld worden tot nadenken (of ze nu een soortgelijke of een andere visie hebben).
3. Hoop op kritische reacties ter spiegeling.
(Al met al maakt het me niet vreselijk veel uit of de lezers hier passief of actief willen blijven.)


@ Avuso:

Dat is nou zo'n reactie van het kritische soort waar ik heimelijk op zit te wachten. Bedankt voor de moeite. Ik vind dat je een punt belicht waar ik, naar mijn idee, onvoldoende bij stilgestaan heb.
Allereerst haal je een frase van me aan, met daarop een reactie die een meningsverschil veronderstelt. Zelf zie ik dat meningsverschil eigenlijk niet zo. Misschien lees je mijn zinnen niet zo goed, misschien ik de jouwe niet; dat weet ik zo-even niet (de laatste dagen ben ik ook niet zo geconcentreerd overigens).
Dat men laks is met privacy is van een geheel andere orde. Mijn punt is, voor zover ik me mijn tekst überhaupt nog herinner, dat men zich druk maakt om weet-ik-veel-wat, terwijl dat nuchter beschouwt vaak meer weg heeft van paranoia. Irisscans en vingerafdrukken op je ID-bewijs bijvoorbeeld: boeiend? Het is meer een instinctmatige suggestie die onze aversie hiervan opwekt, dan dat er daadwerkelijk concrete tegenargumenten aan te leveren zijn. Maar dat terzijde.
Om verder te gaan op je quote: hoe kom je ineens op het leeghalen van bankrekeningen? Hoe houdt dit precies verband met deze hele context? Als ik bijvoorbeeld een klantenkaart bij de DA-drogist aan laat maken, dan moet ik mijn adresgegevens invullen. Wat voor gevolgen zou dat volgens jou dan kunnen hebben? Of dit nog: wat maakt het precies uit dat je privacygegevens (naam, adres, geslacht, leeftijd ...) had kunnen verkopen voor duizend euro?

Wat de rode draad betreft moet ik je wel gelijk geven: de kans is groot dat in deze informatiecultuur de kat aan het spek gebonden wordt, zodat het makkelijk een keertje mis kan gaan.


@ Truitje:

Dat zal dan wel het kat-aan-het-spek-binden-argument zijn, denk ik.

Als je dat van het elektronische patiëntendossier een misdaad vindt, dan beaam ik dat inderdaad. En het verschil dat je aanstipt is zondermeer erg groot.

Dank je. Verder staat een antwoord hierop aan het begin van deze post.


@ Shakkie:
Eigenlijk ben ik wel blij dat je je gedachte verwoordt in een post, zodat ik erop kan reageren. Neem het me maar niet kwalijk, maar dat je me je vraag stelt vind ik verbazend. Ik vind het ook tamelijk representatief voor dit forum. Wat het laatste betreft moet ik het oneens met je zijn. Het doet een beetje denken aan "iedereen weet wel wat moraal is en wanneer iets immoreel is". Daar neemt (in elk geval) een filosoof geen genoegen mee, en ook voor ieder ander zou het zonde zijn om steeds tegen dezelfde muur aan te blijven kijken van "iedereen weet het toch al wel". Blijkbaar is dat laatste namelijk niet het geval, anders was ik er niet toe gekomen om mijn tekst te schrijven of had Avuso nooit gereageerd.

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Ik wil het idd niet formuleren als probleem eerder als gegeven. Vaak word er gedaan alsof het afgeven van je persoonlijke gegevens een groot persoonlijk voordeel is. Daardoor geven mensen gegevens erg snel af ook al staat het ze "ergens ver op de achtergrond" tegen. Denk aan de kortingen te verkrijgen via klanten kaarten.

Ben ik het helemaal mee eens. En mijn idee is dat alle mensen handelen uit eigenbelang. En daarmee is alle verzamelde informatie eigenlijk al gedoemd om misbruikt te worden. Los van wat de intentie is/was om de gegevens überhaupt te verzamelen.


De intentie is hier idd een groot verschil. Maar zie wel mijn commentaar hierboven. Daarnaast is het voorbeeld van nationale veiligheid ook een mooi voorbeeld van het afgeven van gegevens uit een schijnbaar zelf belang. Iris scanners zijn erg simpel te foppen en die informatie staat gewoon op internet. Daarnaast hou je een zieke geest niet tegen met een iris scan. Iemand die vergeten is een bekeuring te betalen word er wel prima uitgepikt. Geen leuk begin van je vakantie.

Graag gedaan Dit is een onderwerp wat mij om vele redenen zeer aan mijn hart gaat.

Het meningsverschil zit hem in de vraag of de angst voor misbruik gegrond is ja of de nee. Voor zover ik begrijp ga jij er vanuit dat die angst niet gebaseerd is op echte gevaren. Ik ga er vanuit dat die gevaren er met de huidige techniek wel degelijk zijn. En vele malen makkelijker zijn te misbruiken dan alle andere perioden in de geschiedenis.

Ik geef hiermee argumenten waarom de angst dus in zekere mate gegrond is en niet enkel berust op paranoia. Het feit dat zulke informatie voor grof geld kan worden verkocht betekend dat er dus mensen/bedrijven zijn die er een functie voor hebben. En aangezien dat op de illegale markt gebeurd mag je er vanuit gaan dat die functie niet in jou voordeel is. Daarnaast kun je met enkele simpele basisgegevens iemand zonder al teveel moeite het leven erg zuur maken. En je eigen leven uiteraard een stuk "aangenamer".

- Ik kan spullen aanbieden op marktplaats met jou adresgegevens om vervolgens iedereen vooruit te laten betalen en uiteraard niets te leveren.
- Ik kan spullen bestellen onder jou naam. Vervolgens haal ik die op met het bestel nummer waarna de rekening op jou deurmat komt.
- Als ik in de trein een bekeuring krijg voor zwart rijden geef ik jou adresgegevens op omdat ik uiteraard mijn ID vergeten ben.
- Als ik je niet mag dan kan gênante pakketjes bezorgen bij je buren die je vervolgens scheef aankijken.
- Als ik dronken ben en denk dat ik grappig ben dan kan Ik dure spullen bij je laten bezorgen waarbij je moet uitleggen dat jij dit niet besteld hebt.
- Ik kan.... zo nog wel even door gaan.

Ik heb het dan nog niet eens over wachtwoorden, pincodes, paspoorten, gekopieerde handtekeningen. Want daar is de lijst nog vele malen langer.

Hieronder een bericht dat ik vanmorgen las....
http://tweakers.net/nieuws/68858/cia-en-google-investeren-in-webmonitoring-firma.html

Kortom, als een persoon met een relatief "normaal" wereldbeeld in de huidige tijd aangeeft dat hij/zij erg bezocht is over de privacy dan is dat m.i. geen paranoia.

Ik speel even de pietluttige criticus.

Deze redenering vind ik niet deugdelijk. In de eerste plaats maak je bij punten 1 en 2 generaliseringen. In de tweede plaats volgen de gegevens uit de tweede zin niet zondermeer uit de gegevens in de eerste zin. In de derde plaats lijk je er hier van uit te gaan dat alle informatie ook dáádwerkelijk misbruikt gaat worden. Bij al deze punten kunnen natuurlijk logische vraagtekens gezet worden.
Over het handelen in eigenbelang kan ik overigens ver met je meegaan. Het is echter ook een gelaagd gegeven. Ter illustratie: de overheid kan vanuit eigenbelang eenieders DNA opslaan. Je zult mij niet horen zeggen dat een dergelijke handeling altruïstisch is. Het onderliggende motief kan echter ook heel wel zijn dat de personen ván de overheid er zelf baat bij hebben, wanneer zij bijvoorbeeld het slachtoffer worden van een moord op een naaste of van verkrachting. Eigenbelang achter eigenbelang, gegrond op risico's die iedereen loopt, waardoor iedereen gebaat is bij de actie van het DNA opslaan.

Over het al dan niet kunnen foppen van irisscans heb ik geen kennis, dus daar kan ik niets over zeggen. Verder kan ik beamen dat je een zieke geest niet met zo'n scan tegenhoudt. Dan rijst echter wel de vraag: waar hou je een zieke geest wél effectief mee tegen? Bovendien noem je hier een uitzondering, maar dat neemt niet weg dat zulke scans heel wel kunnen werken bij de doorsnee massa.

Als ik stel dat alle angst omtrent privacyschending paranoia is, dan moet ik bekennen dat zoiets ook een boude generalisering is (en misschien heb ik dat ook wel gedaan, maar dat weet ik even niet meer). Wat mij echter vooral interesseert is dat hele volksstammen in vervoering kunnen raken wanneer men het over 'grotere' dingen heeft zoals dus die irisscans, vingerafdrukken op je ID-bewijst, DNA-opslag etc. Vaak heb ik in dit kader namelijk Big Brotherscenario's voorbij zien komen, en het is vooral die gedachte waarop mijn stuk zich richt. De voorbeelden die jij echter onderaan je laatste post zet, zijn van het praktische dagelijkse niveau dat ik kan herkennen en als risico kan erkennen.

Oké. Ik heb er ook weet van dat er veel informatie verhandeld wordt, ook bijvoorbeeld via Google en weet ik veel wat voor internetinstanties. Zo wordt bijv. bijgehouden op wat voor pagina's je zoal komt. Hierover heb ik eens een documentaire gezien op het Belgische Eén. Maar dan: stel dat triviale informatie over jouw persoon voor grof geld verkocht kan worden aan een bedrijf, dan dient dat inderdaad niet mijn voordeel. Ten minste niet in directe zin. Is het dan echter meteen nadelig voor mij? Wat is de hinder?

Of moet ik hier soms een link leggen met die voorbeeldjes die je onderaan sommeert? Dit, omdat je eerder al aangaf hoe ongelooflijk laks bedrijven omgaan met je privacyinformatie? Dan wordt het natuurlijk wel interessant.

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Punt 1 daar zijn we het over eens. Of het opslaan van DNA nuttig is voor iedereen daarover hieronder meer.
Punt 2-3 Daar was ik idd wat te stellig. Sterker nog hoe meer informatie er wordt opgeslagen hoe kleiner de kans dat jouw informatie er willekeurig tussen uit wordt gehaald. Als men echter opzoek is naar gegevens van een specifiek persoon is de kans juist weer groter dat de informatie wordt gevonden en dus misbruikt.

Ik merk overigens bij mezelf op dat ik dit vraagstuk voornamelijk uit de techniek benader en niet vanuit de psychologie/filosofie. Ik ga een poging wagen om dat te voorkomen. Al hoewel dat er moeilijk zal zijn voor mij.

M.i. kun je een zieke geest niet tegenhouden met techniek en dat geld ook voor alle andere uitzonderingen. Waar het hier eerder om gaat is het feit dat men al deze gegevens ergens verzameld en niemand controleert wat er vervolgens mee gedaan wordt. En om het feit dat door iedereen te scannen men zachtjes aan de zaken omdraait. Nu is het zo dat iemand pas schuldig is totdat het tegendeel bewezen is. Door iedereen te scannen ben je in wijze schuldig totdat is bewezen dat je onschuldig bent. Dit geld helemaal voor het gebruik van bepaalde vormen van datamining. Wat er op neer komt dat er in een grote hoeveelheid gegevens word gezocht naar "verdachte" patronen. Als jij dan als verdacht patroon wordt bestempeld mag je in eens niet meer op vakantie omdat je eruit wordt gehaald tijdens de irisscan/paspoort controle. Het gaat hier dan om een automatisch proces dat niet word gecontroleerd door mensen. Die controle gebeurd pas achteraf als je bent tegen gehouden. Vroegah begon men met die controle (uitgevoerd door mensen) en als bleek dat je idd verdacht was dan kreeg je pas dat stempel. Vandaar ook de link die ik gisteren poste. http://tweakers.net/nieuws/68858/cia-en-google-investeren-in-webmonitoring-firma.html

Maar het praktische dagelijkse niveau, is dat niet juist waar de doorsnee mens mee bezig is? En dat men dus juist die schijnbare kleine dingen samenvoegt tot een geheel waaruit vervolgens een Big Brother gevoel ontstaat. Dat er geen 1 big brother bestaat maar wel een heleboel kleinere big brothers is in mijn ogen geen rede om dan maar achteloos als een goedgelovig lammetje al je gegevens weg te geven. Daarboven op komt het oncontroleerbare element. 1 big brother kun je controleren een heleboel big brothers, waarvan je vaak niet eens weet dat ze je gegevens hebben zijn niet te controleren.


Ja hier gaat het idd om de link. In eerste instantie hoef je helemaal geen hinder te ondervinden als jou gegevens worden doorverkocht. Het gaat hier om het oncontroleerbare van die gegevens. De ontelbare details kan ik alleen uitleggen in technische verwoording en dit zou bovendien veel te complex zijn voor een forum. Dus ik zal nu heel kort het globale beeld van de oorsprong van het probleem proberen uit te leggen.

Het overgrote deel van alle IT-ers gaat uit van de filosofie waaruit de IT is ontstaan. Die filosofie houdt in: knoop zoveel mogelijk spullen aan elkaar. Waardoor zoveel mogelijk mensen op zo makkelijk mogelijke wijze over zoveel mogelijk nuttige informatie beschikken. Diezelfde IT-ers zijn ook verantwoordelijk voor het "zo min mogelijk toegang tot mijn privé gegevens" concept van privacy. En daar gaat het dus ontzettend mis. Het is een beetje als in een kapitalistische economie een winkel beginnen met als doel niets te verkopen .

Gemak zal het in de meeste gevallen winnen van veiligheid waardoor de originele IT filosofie makkelijk zijn gang kan gaan. Hierdoor worden al je privé gegevens dus oncontroleerbaar over de wereld verspreid. Op illegale wijze omdat de gegevens makkelijk in verkeerde handen vallen en ook op legale wijze omdat mensen strooien met hun privé gegevens. Het oncontroleerbare element gaat vandaag, morgen, over een jaar of over een decennia problemen opleveren omdat deze gegevens in handen komen van mensen waarvan jij niet wilt dat zij die gegevens hebben. Zie oa de voorbeelden die ik heb gegeven. Vervolgens kun je hier niets tegen doen omdat je geen idee hebt hoe die mensen aan die gegevens zijn gekomen. Vroeger was dit alles simpel weg niet mogelijk.

Als slot denk ik dus dat het big brother gevoel wat eigenlijk dus een big brothers gevoel is in zekere mate terecht is. Zeker gezien het feit dat zoals jezelf ook aangaf, men in de geschiedenis altijd heeft willen streven naar controle. Ik maak me dan met name "zorgen" over de irrationele gedachten van alfa mannetjes welke dmv geld over al deze IT technieken kunnen beschikken.