Ik werk op het moment als externe bij een klant waar het op de afdeling erg druk is. Het gaat om een afdeling van 8 personen. Van de 8 personen zijn er 3 hard aan het werk en is de rest vrijwel de hele dag bezig met doen alsof ze het druk hebben om vervolgens al het werk zoveel mogelijk van zich af te schuiven naar de 3 werkende personen. Dat de personen niets uitvoeren is overigens geen "gok" maar dit staat hard op papier aanzien alle werkzaamheden die iemand verricht worden bijgehouden.
Nu ben ik extern en zal waarschijnlijk tot eind december bij het betreffende bedrijf blijven werken om vervolgens daarna weer naar een volgende klant gaan. Dat de halve afdeling zijn werk niet doet is bekend bij de "leidinggevende" maar zij doet hier al ruime tijd niets aan. Ook voor de rest van de afdeling is dit een publiek geheim.

Tot voor kort deed ik gewoon mijn werkzaamheden met de twee handen die ik heb maar inmiddels begint eea me dusdanig tegen te staan dat m'n humeur er duidelijk op achteruitgaat (zowel op het werk als thuis). Dus heb ik besloten voor mezelf te kiezen. Maar dit houdt automatisch in dat ik werk moet gaan weigeren en dat ik wel of niet de discussie moet aangaan met de mensen die niets doen.

Dilemma
Ga ik rellen voor de 1.5 maand dat ik nog op die afdeling werk en dus de sfeer bedreven die ondanks het publiek geheim eigenlijk best nog wel oké is. Of ga ik het anders aanpakken?

Als ik de discussie uit de weg ga en alleen minder ga werken omdat ik dan niet meer doe dan anderen dan krijg ik last met mezelf omdat dit niet mijn manier van doen is.

Daarnaast staan alle bannen van de vaste medewerkers op de tocht. Dus als ik nu als externe medewerker echt hardop roep dat deze mensen geen donder uitvoeren dan kan dat mede bijdragen aan een eerder ontslag voor deze mensen. Waarvan een aantal zeker problemen gaan krijgen met het vinden van een nieuwe baan. Dit gezien een combinatie van kennis en leeftijd. De persoon waarmee ik de meeste problemen heb heeft bovendien zelf ook problemen thuis en hij zit niet lekker in zijn vel. Maar hij weet van zichzelf donders goed dat hij niet erg collegiaal bezig is.

Stil zijn en gewoon mijn werk doen gaat het dus in ieder geval niet worden. De rel oplossing staat me eigenlijk ook tegen omdat dit bij mezelf nog meer ellende zal veroorzaken en waarschijnlijk niets zal oplossen. Een tussen oplossing om het nog maar eens netjes te zeggen zal denk ik even werken maar al snel weer terug gaan naar de oude situatie. Dit heb ik namelijk al eens eerder geprobeerd. De 2 andere personen die wel werken geven beide aan dat ze geen zin hebben in een slechte sfeer. Zij gaan dus gewoon door met het gedoogbeleid ook al staat het ze eigenlijk beide erg tegen.

Iemand die wellicht de situatie vanuit een andere hoek kan belichten? Want al mijn uitgang/oplossingen die ik kan bedenken zijn even op.

Alvast bedankt!

ik kan me voorstellen dat mensen geen 'zin' hebben om te werken ik herken dat...

ikzelf ben ook zo'n dader geweest omdat ik tegen de maatschappij aan zat te schoppen..

(letterlijk vechten tegen een illusie) alleen was ik wel weer zo dat ik niet graag andere mensen tot last ben want we zijn afhankelijk van elkaar en je moet het samen doen, (dus ik was meer een 'zeur en een zeikweif' maar deed me werk wel gewoon)

en als er een paar rotte appelen tussen zitten zal dit snel gevolgen hebben voor de mensen eromheen die wel 'gezond' en gelukkig zijn...

mensen hebben in deze tijd veel innerlijke problemen, deze'zogenaamde 'rotte appelen' leiden en zitten niet lekker in hun vel,, want als ze goed in hun vel zitten maakt het ze niet uit dat ze moeten werken en zijn ze dankbaar dat ze momenteel nog een baan hebben. maar ze zien de mooie dingen even niet meer...

jij kan hier lering uit trekken door vooral bij jezelf te blijven, aangezien deze mensen dus ook aan je gaan vreten...
ikzelf heb een truucje,, ik was erachter gekomen waarm ikzelf zo za te schoppen en te zeuren... omdat de mensen erg onliefdevol naar me waren.... ik kon niets god doen in hun ogen... en ik werd als het ware een beetje in dat zeurwereldje getrokken....


toen ik dit zag dacht ik wacht even tot hier niet verder, vanaf die dag dacht ik mensen hebben un eigen verantwoording voor hun eigen emotionele staat, als hun zich kut voelen moeten ze niet van hun probleem mijn probleem maken... (en toen ik dat zij dacht ik o wacht even deze denkweize klopt niet want als iedereen 1 is,, en we samen 1 famillie zijn die er voor elkaar moet zijn) dacht ik ik kan nu gaan schoppen en hun de schuld geven maar daar schiet ik niets mee op... en ik begon mededogend te worden en mijn hart te spreken,,


ik zij dingen 'gemeend'van ik snap dat iedereen zich wat rot voeld en dat ehet momenteel een zootj is met al die ontslagen enzo hier op het werk, maar ik ga met tegenzin naar me werk ik kom steeds sjagerijnig thuis ik probeer me een beetje sterk te houden, we moeten het smane toch beetje gezellig maken, maar ik heb echt het gevoel alsof ik hier niet geaccepteerd word ik word de hele dag belaagd met rotzooi, ik voel me er rot bij...(toen ging er ook een lichtje branden dat dit ook weer een verhaal en waraneming vast die in me hoofd zat waardoor alles ook echt zo lijkt)

(dit spreken werkte averechts want ze waren'harteloos''egoistisc' en wilde de waarheid niet zien. en zeide dat ik maar een zielig ventje was en niet zo zwak moest doen....
ik realiseerde me dat het leven me wilde laten zien nick, ga het accepteren dat je zelfs de gemeenste en vervelendste mensen niet kan veranderen..... je kunt een groot ego niet altijd oplossen, en daardoor ben je nu aan het leiden,, en dit werd heviger en heviger... want ik gaf de mensen om me heen de schuld van mijn eigen leiden.... maar haha dat s ene manier om weg te lopen van het 'geluk'en innerlijke vrede... want je kan er echt wat aan doen alleen bij jezelf en niet bij anderen,, (zie het als een kans om onafhankelijker te worden en te zijn)
dus wat gebeurd er ik sta machteloos,, enik dacht wacht e rmoet toch een andere oplossing zijn ik dacht...

hun de schuld geven en steeds lopen vechten en streiden heeft geen zin....
me hart spreken en me wetsbae kant laten zien heeft ook geen zin....
domineren en boven ze gaan staan was niet mijn ding...

en toen dacht ik wacht even ik kan hun niet veranderen ik kan geen invloed op hun leven hebben...
wel mezelf... dus wat ging ik doen...


ik ging kansen zien voor spirituele ontwikkeling.. ik ging elke dag zien als eenuitdaging om 'mijn geduld te trainen'
om in ht 'nu 'te blijven...

om bij mezelf te blijven....


zeg maar in het oog van de 'orkaan'blijven zitten zodat mijn gedachtes (de oorzaken van mijn emoties en irritaties) niet de kans krijgen om me op te vreten...

want zoals ik bij jouw zie eb je hele verhalen in je hoofd over hoe het allemaal zit....


probeer eens met die instelling naar je werk te gaan, gef niemand de schuld,, ga er mogenlijkheden in zien,, dat geeft je kracht en mischien wel enthosiasme! zie het als uitdagingen om ondanks al die 'vervelende mensen'evengoed liefdevol te kunnen blijven.... alles accepteren... en ga er dankbaarheid in zien.. want wow die mensen geven jouw enorme kansen om je 'zelfbeheersing'te trainen...

observeer je hoofd... je gedachten zitten ze in negatieve patronen... ga niet vechten van nee dit is niet oke om zo te denken.. maar probeer in te zien dat deze gedachten, het gevolg zijn van een (negatieve sfeer) en dat is niet jouw schuld... ook niet de schuld van de mensen om je heen... want in werkelijkheid is er geen schuld...

doe even alsof er geen tijd bestaat,,, alsof er geen problemen zijn, geen zorgen zijn... en doe gewoon 'rustig je werk'zo nder het idee dat je hard moet werken... en als je tijd over hebt en klaar bent met je eigen werk... neem hun werk lekker uit handen,, (maar gewoon rustig aan ) zonder te denken... kijk je bent nou enmaal zoveel uur op je werk... en daarna ga je weer lekker naar huis en dan kan je weer even lekker bijkomen en tot rust komen van je uitdagende zware dag... en dat is maar voor 1,5 maand! lekker hoor anderhalve maand vollop spirituele training! hahaha

de ideale gelegenheid om jouw inzichten en weten,, en weisheid in de praktijk te gaan brengen... neem je rust zorg dat je goed slaapt... en begin wlke dag weer als een nieuwe uitdagende dag, en vergeet alles wat er gister gebeurd is...


oefening baart kunst, en je zult zien dat je na die anderhalve maand... vol (chaos en storm om je heen) veel rustiger kan blijven...


het is een zeer goede oevening om uit je hoofd te blijven,, om innerlijke rust te bewaren.. en vanuit die rust kun je oook veel zien... je zult zien dat je je 'energienivo'en energiepijl heel goed hoog kunt houden en dat je minder snel moe bent... zie het als een cursus intuitieve ontwikkeling, om meer in een intuitieve staat te blijven verkeren...

en als je dat doet zal je ook opvalllen dat je soms ineens en ingeving hebt of ene opmerking en heel serk BOEM zo die eruit flapt... en ineens iets zo hebt van wow wtf was dat waat kwma dat vandaan hahaha... en dan zie je doordat je 'helder zicht heb'dat de tijd om je heen eigenlijk HEEEEEEEEEEL langzaam gaat... en dat je aak van te voren al weet wat je moet zeggen,, voordat iemand de kans krijgt de boel te vergalle...

dingen gebeuren niet meer achteraf maar je bent ze voor :p... door eer inzicht... al is dit me maar 1 keer gebeurd in mijn periode e rging 1 knop om... ik was volledig in het nu.. en had een enorme krachtige sterke zin.. iemand viel me aan .. of schuifde iets op me af... ik wist precies wat ik moest zeggen... en hij zij je hebt helemaal gelijk sorry....

ik sta er nu nog versteld van hahaha heerijk enik dacht huh war kwam dit vandaan deze worden denk ik wel eens maar nu kon ik ze angsteloos, emotieloos,,woedeloos,, heel zuiver verantwoordleijk en liefdevol spreken... maar tegelijkertijd heel krachtig...

en 2 dagen later mocht ik naar ene andere afdeling en nu ben ik onder wat liefdevolelre mensen... erg toevalig allemaal :p... nu hebik weer even rust... en ik leef me leventje nu gewoon ga naar me werk enzo... en zie wel wat er gebeurd ik heb nu de kans om weer even lekker te rusten en mischien krijg ik volgende maand weer me moeilijke mensen te maken, en dan zie ik dat weer als een uitdaging...


wat je dus gaat doen is soort van 'immuum' worden vooor de rotte appelen zoda jij zelf niet mee rbegint te rotten ... en dat is bij de oorzaak beginnen... je hebt bewustzijn--->gedachte---> emotie....

zorg dat je jezelf niet verliest in een gedachte stroom die je je langzaam begint leeg te vreten , en wat zich uiteindelijk manifisteerd in een emotie..... zorg dat je waarneming niet 'negatief'is maar ook weer niet positief,,, maar gewoon zoals het is... en leef in aavraading van het moment... blijf er niet vast hangen.. blijf hier en NU...

ik hoop dat je hier wat aan hebt man! ik snap dat het eveneen kut tijd is maar dingen worden beter,, er is altijd verandering over anderehalve maand mag je er weer weg, grijp je kansen.... even door bijten!

_________________
Leven en laten leven

Je geeft hier idd de oplossing die ik volledig over het hoofd had gezien doordat ik me met de wervelwind had laten meevoeren. Vandaag kwam ik er ook achter dat eigenlijk iedereen op de afdeling zich laat meesleuren en met 4 dingen tegelijk bezig is waardoor alle vier de dingen eigenlijk nooit goed afkomen en dat geeft frustratie bij iedereen.

Morgen ga ik in ieder geval met mijn grote "theater show toeschouwer pet" op naar mijn werk. Ik ga relax mijn werk doen en daarnaast zorgen dat ik met maximaal 1 kluis tegelijk bezig bent. Op het moment dat ik mensen moet weigeren om iets voor ze te doen leg ik ze simpel weg uit dat 6 dingen tegelijk doen er voor zorgt dat niemand zijn werk afkrijgt. Wil men dat ik het toch doe dan doe ik het pas als ik mijn huidige klus af heb.

Als ik dat op een duidelijke manier uitleg denk ik zelfs dat het niet eens al te veel tegen reactie ga krijgen want de meeste mensen voelen wel aan dat het idd niet lekker loopt.

Bedankt voor het wijzen van de weg!!

haha oke man suc6! en voel je vrij je ervaringen hier te delen!

_________________
Leven en laten leven

Wat voel ik me volkomen kut zeg!!!!!

Hoor net dat een van de collega's uit bovenstaand verhaal 2 weken in het ziekenhuis heeft gelegen met alle hande verschijnselen waar men geen oplossing voor kent. Hij had toen dr tijd al veel last van trillende handen, stress en "opgepropte energie". Ik was toen al bang dat hij onder alle stress zou bezwijken. Heb uiteindelijk dan ook voor de "rel optie" gekozen met de hoop dit te voorkomen. Er zijn toen dr tijd ook wel goede maatregelen getroffen maar kennelijk niet afdoende.

Het is een goud eerlijke gozer die altijd keihard werkt en (helaas) vrijwel nooit nee zegt. Die jongen zit volkomen klem in zijn werk. Het vinden van ander werk is wel mogelijk maar gezien zijn kennis en leeftijd erg lastig.

Ik weet dat ik dit nooit dat kunnen voorkomen. Ik werk immers al geruime tijd voor andere klanten. Gelukkig werkt hij wel weer halve dagen dus hij is weer aan het op krabbelen maar het komt toch ff knetter hard op m'n dak vallen.

Zo dat moest ik ff opschrijven. Nu ga ik eerst eens keihard gitaar spelen...

Vervelende situatie Avunso.

Je probeert duidelijk de redder te zijn van de afdeling en van anderen. Over het algemeen heeft dat weinig zin en kost het jou uiteindelijk ook de meeste energie. Het enige wat helpt is dingen aangeven en hopen dat de personen in kwestie op de juiste manier gaan handelen.

Ik heb zelfs ook in soort gelijke situaties gezeten. Mensen die geen nee kunnen zeggen zijn erg gewilde objecten om nog meer werk bij neer te leggen. Het geen nee kunnen zeggen vind ik even erg als geen ja zeggen en niks doen. Ze zijn beide even destructief.

Vervelend om zo goed de situatie te kunnen aanvoelen he?

Probeer je te focussen op je eigen werk, sommige dingen liggen buiten jouw invloedsfeer en zijn verantwoordelijkheden van anderen, hoe moeilijk ook. Iedereen heeft zijn eigenweg.

En die jongen die zo goed hart heeft en geen nee kan zeggen kun je alleen maar helpen door goed duidelijk te maken wat voor gevolgen dit heeft.

sterkte!

groeten,
Miracle

_________________
Alle antwoorden zitten in jezelf en zijn direct voor jou beschikbaar. Vertrouw daarop!

Het is inderdaad zo af en toe best vervelend om bevestiging te krijgen van je gelijk. Rationeel was dit nieuws geen verrassing maar emotioneel kwam het toch wat harder aan dan ik gewent ben.

Hij is al weer een beetje aan het werk gegaan maar er is nog geen medische oplossing voor zijn probleem. Ik denk persoonlijk dat er eerder een psychologisch probleem is dat de lichamelijke klachten aandrijft. Maar goed daar zijn mensen die er harder voor gestudeerd hebben al mee bezig.

Ik kan het probleem inderdaad niet voor hem oplossen (al zou ik dat graag willen). Ik kan hem enkel helpen bij het vinden van de weg die bij hem past.

Dank voor je reactie miracle.

Geen dank. Ik hoop voor hem en voor jou dat het probleem snel is opgelost!

_________________
Alle antwoorden zitten in jezelf en zijn direct voor jou beschikbaar. Vertrouw daarop!