Julia schreef:
Ik zou mezelf eerst de vraag stellen: wíl ik echt uit die verwachting loskomen?
Het voorbeeld wat je noemt met de melk, is voor je ouders eerder een beleefdheidskwestie. Zo zijn zij waarschijnlijk ook opgevoed. Je kan dit negeren, maar voor je ouders is dat geen kwestie van een verwachting die je negeert, maar waarschijnlijk gewoon ronduit onbeleefd.
Ik leg het niet zo goed uit, maar ik hoop dat je ziet waar ik naar toe wil. Waarom wil je verwachtingen van mensen veranderen? Omdat je door hebt dat het verwachtingen zijn? Omdat je een patroon wil doorbreken? Of omdat je zelf moeite hebt met die verwachting?
Mensen verwachten automatisch dingen. Door opvoeding en omgeving. Zelf doe je dat ook, vaak heb je niet door dat dit een verwachting is. Als je dit dus wil veranderen tussen jezelf en iemand anders, ga dan in op het concrete (bijvoorbeeld de melk; jij vind dat niet vanzelfsprekend zou moeten zijn ook meteen voor iemand anders te pakken. Leg dan uit hoe je het wel wil, dat je het bijvoorbeeld best even wil pakken als diegene er gewoon om vraagt).
Of was dit niet het antwoord wat je zocht? Mij werd de vraag nog niet helemaal duidelijk...
ik begrijp je helemaal, ik kan ook makkelijk die verwachtingen nakomen, of in hun ogen beleefd doen....
ik kan me prima aanpassen en aan veel verwachtingen voldoen, maar als ik een keer iets niet doe krijg ik de volle laag of word ik aan alle kanten aangevallen,, (soms ook met verwachtingen in hun hoofd die ik niet aanvoelde of aanzag komen) ik begrijp ze wel... heel goed zelfs maar het is niet de manier,, heb het gevoel dat ze me verplichten opdringerige egos....
wat ik nu ga proberen te vertellen is hele pittige stof... en klinkt onlogisch onrealistisch en raar...
maar ik ben eens dieper aan het zoeken ik heb ooit eens ergens 'gehoord'dat je in het leven kan doen alsof (vannuit deze visie dan he)je 1 god bent helemaal alleen,(je bent alle mensen de aarde het universum en alles wat bestaat) en hiervan uit gaat denken, dat betekent dat alle mensen om je heen dus niet bestaan, je moet je voorstellen dat jij god bent en helemala alleen en alles bent wat er bestaat er bestaan geen meerdere universums of meerdere wezens alles is 1 geheel en 1 bewustzijn en 1 iets je bent alles en niets tegelijk maar er is er maar 1...en dat ben jij jij bent dus het alles het hele universum...
dat betekend dat je helemaal alleen bent er is dus geen WIJ er is alleen maar IK... jij kunt jezelf opsplitsen in miljoenen personen, dieren planten, de aarde de zon een ster.. alles je kunt een hele grote werkelijkheid maken waarbij het lijkt alsof je niet alleen bent maar meerdere bent.... dus je praat altijd tegen jezelf...
vanuit dit inzicht betekend dat dat als JIJ en IK 1 zijn.... je niet kan spreken van wij want 1 is individueel, het woordje wij bestaat dus niet alleen IK in deze denkwijze... (snap je het nog?) 1 bewustzijn...
je splitst jezelf op... en je hebt 2 mensen...
jij bent nu 2... maar in werkelijkheid nog steeds 1 individu,,,, de ander is nu jouw SPIEGEL een illusie....
als jij denkt dat die (spiegel iets van je verwacht)... GEBEURD DAT OOK.... als jij denkt dat die spiegel NIETS VERWACHT gebeurd het ook... je denkt voor de ANDER.. maar tegelijkertijd voor jezelf... want die 2 personen is maar 1 persoon...
je schept dus je eigen vrienden, famillie,, en wereld om je heen je (jij bent dat in dit inzicht allemaal) ...
maar in deze denwijze of deze theorie klopt iets niet... want als je 2 van die univerums hebt,, 2 van die goden... kan jij niet voor de andere god/universum denken... maar hoe kunnen 2 goden los van elkaar bestaan?
creepy he
... het is weer het stukje collectief en individueel bewustzijn realisatie of theorie wat al maandenlang steeds weer terug komt en rondsppookt in mijn hoofd en ik niet kan begrijpen...
is dit soms een collectief bewustzijns realiteit geschapen door een individueel bewust wezen dat zich zelf als velen ervaart... of zijn we meerder bewuste wezens die van elkaar leren en wij niet kunnen beinvloeden... tenzij ze onbewust zijn en zich afhankelijk maken,, (bezeten raken zoals rihanna)(als jullie dat al ios opgevallen?)
in het eerste geval betekend dat dat bovenstaande theorie klopt en ik andere personages hun denkweize kan veranderen en anders laten denken vanuit het NU zonder begin of eind en programmering van gedachten...
is het het 2de geval dan kan het niet en dan denkt iedereen voorzichzelf... en kan ik niet voor anderen denken en keuzes maken..wat betekend dat ik niet met hun in verbinding sta en niet samen 1 met de ander ben... maar dat de ander hetzelfde is als mij en dezelfde mogelijkhden heeft als mij maar waar ik geen invloed op heb...
dit zou kunnen betekenen dat als er 2 goden zijn, hiervan ben ik er 1 dat ik als de ENE god mezelf kan manifesteren als 5 personen...waardoor ik op 5 plekken te gelijk kan zijn...(waardoor ik als 1 god een collectieve godsbewustzijn word) maar waar de andere god geen deel van uit maakt... en individueel los van mij ook deze mogelijkheden heeft.. maar dan kan ik alleen voor die 5 personen denken en niet voor de andere individudele god...
in deze laatste alinea,,kun je dus zien volgens deze denkweize dat wij mensen of allemaal 1 collectief.. 1 persoon zijn... of allemaal individuen die samen met anderen goden hun levens lessen en zelfkennis willen op doen..
het 2de geval lijkt mij de realiteit,
dus dat deze aarde een ervaringschool is,, een bibliotheek waarin wij ons lessen kunnen leren
en onzelf verkennen (kopieren overnemen) (o deze vraag komt nu in me op, kun je wel iets leren als er geen voorbeeld is....) (mischien is de sleutel hierin , inspiraite en eigen creativiteit,)
joh deze tekst is 1 grote wartaalmaar toch begrijp ik het zelf wel aardig....
Registreer
Aanmelden
FAQ
Zoek
