Een hoger bewustzijn, een breder bewustzijn, meer bewust zijn, meer bewust dingen kunnen ontvangen
zou het misschien het geval zijn dat de hersenen meer informatie kunnen opnemen, en wij dat daardoor als een zesde zintuig beschouwen?
als ik kijk zie mensen met ieder een verschillende grootte van bewustzijn, meeste wel met een kleiner bewustzijn
maar zeer zelden kom ik mensen tegen, die zien wat ik kan zien en voelen wat ik kan voelen
iemand met een gelijk bewustzijnsniveau
ik voel me daar toch erg alleen in, en ik word er eigenlijk toch ook wel een beetje moe van
ik moet eigenlijk altijd wel bepaalde dingen voor me houden, dingen waar ik met niemand over kan praten, omdat ze dat niet zo bewust mee krijgen als ik, en dus geen flauw idee hebben waar ik het over heb
moet altijd op zoek naar woorden om gevoelens te kunnen verwoorden die eigenlijk niet te verwoorden zijn
altijd onder invloed van de energie van mensen in mn directe omgeving
en me daardoor bij de meeste mensen heel ongemakkelijk voelen
continu mezelf moeten afsluiten, om in mn eigen energie te blijven

wie heeft daar nog meer allemaal mee te maken?
wat doen jullie eraan?

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Ik snap wat je bedoeld, ik maak het zelfde mee, en vooral idd met het verwoorden van dingen vindt ik moeilijk. Want soms moet je het gewoon voelen, er zijn dan geen woorden voor die het kunnen beschrijven. Ik zelf zie alles als een les, dingen die anderen negatief ervaren zie ik als positief. En dat is soms lastig, als iemand ziek word, of als iemand word ontslagen dan vindt ik het moeilijk om te vertellen hoe ik die ervaringen enz allemaal zie , want veel begrijpen het niet.

Wat je er tegen kan doen, is het accepteren van dit. Accepteren dat nog niet iedereen zover is. Het komt allemaal op z'n tijd. Accepteren dat jij nu eenmaal dingen anders voelt en ervaart dan anderen en zie het als iets mooi's.

Bij mij merk ik nu juist dat er veel meer mensen bewust worden, wel vindt ik het dus nog wel lastig om te vertellen hoe ik het leven zie en hoe het leven ook zou kunnen zijn als mensen weer bewust waren van dingen die gebeuren en meer bewust zouden zijn van zichzelf, hun ziel.

Ps: het leven draaid niet alleen om lessen hoor, ik vindt juist dat het belangrijk is om het leven te "ERVAREN""dus het leven echt te leven. Vol in gevoel, gedachtes minder en meer met gevoel enz. Dat alles 1 is , van graspriet tot olifant , van water tot de woestijn.

Dat het lastig is begrijp ik zeker want ik maak het zelf ook elke dag mee. Zelf ben ik me denken ook aan het "veranderen" want onze gedachtes creëren onze gevoelens en emoties. Belangrijk dat je je gedachtes dus ook "aanpast" zegmaar.

Succes, en als je meer tips wilt of gewoon wilt praten dan kan je ook een prive berichtje sturen, ik heb zo namelijk stage, anders had ik nog wel veel meer verteld wat kan helpen

Gr Willow

ik zou je wel een pb willen sturen, maar ik wil eigenlijk ook dat iedereen dit kan lezen en eventueel kan gebruiken als ze het nodig hebben

maar ja ik ben het ook helemaal eens met wat je zegt, en ik zie inderdaad ook dat mensen wel steeds bewuster worden idd.
ik heb jarenlang wel geaccepteerd wie ik ben, wat ik kan en wat ik niet kan
maar die totale waarde lijkt wel helemaal te zijn wegevaagt, en zit ik weer met alle vragen zoals, waarom ik, waarom anderen niet, wat is mijn aandeel van dit probleem, of is dit gewoon de manier waarop het moet zijn?
ik ben nu al 3 jaar vrijgezel, mede doordat er gewoon niemand op mn pad komt die voor mijn gevoel mij kan evenaren
en ik ben een hele eerlijke, open en ook zelfvertouwende jongen, zie er ook niet slecht uit
ben heel liefdevol naar iedereen
maar liefde die naar mij toe komt is er maar weinig
je krijgt wat je geeft word er altijd gezegt, maar tot nu toe merk ik daar weinig van
niet dat ik kan stoppen met geven, aangezien het in mijn hart en ziel zit om mensen liefde te sturen en te helpen
maar hoe kan het dan dat mensen zoals ik zelf zo weinig liefde ontvangen, terweil ik zo veel heb gegeven, en heb te geven
hoe komt het dat mensen zoals ik / wij hierdoor de dupe van worden
de wereld voeden met liefde, terweil de wereld gewoon doordraait en niet stilstaat bij hetgeen waardoor de aarde, het leven, gevoed wordt
t lijkt wel of mensen het niet willen zien, niet willen weten, niet kunnen zien (vanwege het verschil in bewustzijn) en maar gewoon stug doorgaan met het leven wat ons eigenlijk niet bevalt
ik weet dat het belangrijk voor ons is om dit te blijven doen (leven blijven voeden met liefde), maar wanneer kunnen we er de vruchten van plukken?
wanneer is het onze beurt om te krijgen wat we geven?

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Dat kan volgende week zijn, maar ook over 10 jaar.
Die tijd komt wel, wachten duurt altijd lang.
Blijf er vertrouwen in houden, hoe lastig dat soms ook kan zijn.

Offtopic: @ Willow. Stage op zondag? Lijkt me zuur .

_________________
De weg naar het licht, is de weg naar jezelf.

ja maar dat is eigenlijk een té makkelijk antwoord

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Soms liggen antwoorden dichterbij dan je vaak zou denken

_________________
Hoi. Ik lijk op Jezus.
Ben ik nu de Messias of een Jezusfiguur?

ok kan misschien zo zijn, maar het punt van mijn verhaal ligt ergens anders

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Het menselijk brein is het menselijk brein. Zoals het nu is, was het 2000 jaar geleden ook, en over 2000 jaar zal het ook nog zo zijn. Uiteraard is alles altijd in evolutie, dus ik zwijg maar over hoe het brein over 1 miljoen jaar is; daar gaat het ook niet om.
Het brein is een neuronenmassa die gekoppeld zit aan allerlei zenuwbanen die enerzijds leiden naar alle delen van het hoofd, en anderzijds via de ruggengraat leiden naar de rest van het lijf. Zo ontvangt het brein zijn informatie. 'Zien' en 'voelen' is dus nooit iets dat direct en onmiddelijk in ons brein plaats vindt. Die zenuwbanen blijven ook gelijk.
Het brein is een neuronenmassa die allerlei interne banen bevat die de verscheidene hersenschorsgebieden met elkaar verbinden, en laat die schors toevallig erg groot van oppervlak zijn (door de vele groeven), zodat er extra veel ruimte is voor velerlei specialisaties. Maar dit blijft ook gelijk: er is een motorische schors, een optische schors enzovoort. Er zal niet zomaar een schorsgebied als een paddenstoel uit de grond schieten dat een zesde zintuig aanstuurt.
Er is echter één ding dat wel verandert: de specialisatie van de verbindende banen in ons brein. Simpel gezegd is dat brein met die banen een 'schakelkast', en die schakelkast kan in beperkte mate hier en daar opnieuw ingesteld worden. Daarom kunnen mensen met een hoofdtrauma ook herstellen: het brein heeft enige opvangkracht. Iemand met een trauma op de slaap kan onmiddelijk afasie oplopen, maar soms kan veel trainen en oefenen de schade aan het taalvermogen compenseren of zelfs gewoon (deels) wegnemen.

Groter bewustzijn, smaller bewustzijn, lager bewustzijn, ruimer bewustzijn: allemaal tamelijk vage termen die alle naar exact dezelfde neuronenmassa verwijzen. Het brein ligt er, en het wordt er nauwelijks anders van. Meer informatie opnemen? Neuh. Het brein blijft hetzelfde; wat verandert is de manier waarop we ermee ómgaan.

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

Over het geven van liefde en zo weinig terug krijgen daar heb ik ook ervaring mee. Maar eigenlijk zit ik er niet teveel mee. Ik wil anderen altijd snel helpen en doe dit ook. Ook houd ik snel van mensen, zelfs van me leraren en dat maakt het enorm lastig, want die liefde die ik hun wil laten zien en die ik ze geef, krijg ik nooit zo sterk terug. Ik krijg wel liefde, ik heb echt hele opene leraren enz maar soms wou ik zo graag ook die liefde, die liefde die ik hun geef.

Lastig, dat is het zeker. Maar zoals ik al zei, accepteren is belangrijk. Het komt allemaal op z'n tijd, het kan morgen ineens allemaal anders wezen, maar het kan zoals volgens mij matthijs al zei ook pas over 10 jaar veranderen. Het komt zoals het komt, meer kun je nu niet doen.

Blijf liefde geven dat uit je hart komt , uit je gevoel en dat is eigenlijk al genoeg. Mensen zullen zich vroeg of laat realiseren hoe mooi het is om zelf ook liefde te geven ( en te krijgen )

ja het neuronetwerk verhaal ken ik wel, maar we weten volgens mij meer van de oppervlakte van de maan dan van onze eigen hersenen.
maar voorheen werd er ook altijd gedacht dat herrineringen in de hersenen liggen opgeslagen, wat dus niet het geval is, maar elke cel kan informatie opslaan, en er zijn dus echt herrineringen die we met ons hart opslaan
ook we gebruiken maar een x percentage van onze hersenen
ons brein verwerkt slechts een klein percentage van al de informatie die onze hersenen binnenkomt
het lijkt mij dat bij mensen met een groter bewustzijn, een groter deel van van het percentage aan informatie verwerkt wordt
ook zeggen mensen bijvoorbeeld dat emoties voelen van anderen vaak door de microuitdrukkingen van die persoon komt, omdat wij meesters zijn om die microuitdrukkingen op te sporen, we zijn er continu mee bezig, non-stop. wat ook wel helemaal waar is
maar alleen krijg ik toch mijn twijfels over dit verhaal, als ik emoties voel van mensen die ik niet kan zien, mensen die niet in mijn directe omgeving zitten, en waarbij ik dus niet kan letten op de lichaamshouding van een persoon
emoties zijn hormonen, vrijgegeven door de hypothalamus, kleine klieren die in onze hersenen zitten, maar waardoor word dat dan getriggered om die hormonen vrij te laten?
je zou zeggen dat dat gebeurt op het moment dat je een bepaaldie situatie van iemand anders herkent, als een herrinering van je eigen situatie, en dus de emoties te voorschijn komen die jij heb gelinked aan die bepaalde situatie
alleen hoeft je niet de situatie te herkennen of te "herrineren" om de emoties te voelen
de emoties zijn er zonder de bepaalde herrineringen
omdat je ze ook kunt voelen zonder dat je de situatie ziet, kent, of herkent

thx willow voor je bericht, laten we maar hopen dan dat het in 2012 allemaal gaat gebeuren dan

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Interessant onderwerp, en ik denk dat Truitje hier wel wat kan toevoegen, of Natascha.

Misschien ben jij een medicus, en in dat geval ben ik oprecht benieuwd naar het verhaal hierachter. Als je dat niet bent (en ik ben dat zelf ook niet), dan voel ik toch de sterke behoefte om je tegen te spreken.
Uiteraard kan iedere cel informatie opslaan, al was het maar om het doodsimpele feit dat cellen een 'voorgeprogrammeerde' bouw en functie hebben die ook overgedragen moet kunnen worden bij celdeling. Daarnaast bevatten cellen celkernen, waarin DNA ligt opgesloten, en dat is ook informatie. Er is echter een discrepantie tussen genetische informatie en empirische informatie. Over dat laatste hebben we het eigenlijk in dit topic. Uiteraard weet ik er zelf ook niet het fijne van, helaas, dus hoe één en ander in onze hersenen werkt weet ik niet.
Herinneringen veronderstellen ervaring en dus kennis. Ik vind het uitermate boud om te stellen dat bijvoorbeeld een hart ervaringen kan opdoen en kennis kan verwerken, iets dat mij fysiologisch gezien volstrekt onmogelijk lijkt.

Dat is maar de vraag (tenzij hier een medicus aanwezig is). Ik vermoed dat wij wel degelijk de volle honderd procent van ons brein gebruiken, net als dat onze gehele maag en lever ten volle functioneren. Het gaat er veeleer om hoeveel procent wij bewust gebruiken: van hoeveel procent gebruiken wij met onze ratio. Daarnaast gebruiken wij niet de volle honderd procent tegelíjkertijd, maar dat is iets anders.

Dat zou ik ook denken, maar ik blijf vragen stellen. Subliminaal vermoed ik dat er gigantische hoeveelheden informatie regelrecht ons brein ingedrukt wordt per seconde. We merken dat bewust alleen niet. Hierin zullen allicht verschillen zitten tussen personen: de ene pikt meer met het 'wetende' deel van zijn brein op dan de andere, de ene heeft een scherpere intuïtie dan de ander etc.

Dan vraag ik mij af wat jij met een groter bewustzijn bedoelt. Ook mensen met een IQ van 180 bijvoorbeeld? Of autisten die in een mum van tijd grote hoeveelheden informatie kunnen opslaan en later produceren (bijv. een stadspanorama exact natekenen of alle lucifers in een doosje exact raden)? Of beperk je je tot intuïtie (waar ik goed in kan komen)?

Ad 1: Daar weet ik het fijne ook niet van. Ik meende dat via zintuiglijke prikkels het limbische systeem gestimuleerd wordt, waar meen ik de hypothalamus deel van uitmaakt. Maar natuurlijk wordt tegelijkertijd het aanmaken van emoties m.b.v. neurotransmitters (die in hoeveelheid beïnvloed kunnen worden) ook gestuurd door herinneringen inderdaad. Als jij een hongerige beer voor je ziet staan, leidt dat tot een neurologische reactie in je hersenstam, vanwaaruit informatie afgevuurd wordt op o.a. je hypothalamus, waardoor bijv. angst ontstaat; verder wordt vanuit je hoofd info afgevuurd op bijv. je bijnieren, waar adrenaline vervolgens in je bloed gepompt wordt (met alle orthosympatische reacties tot gevolg). Maar om die reacties precies zo te krijgen heb je ook kennis nodig: wie honger heeft wil eten, een beer eet vlees, een beer is sterk en gevaarlijk, dus wegrennen. Als jij echter opgegroeid bent met niets anders dan teddybeertjes, dan is angst niet het eerste wat in je opkomt.
Ad 2: Daar twijfel ik over. Ja, het kan wel dat je emoties ervaart zonder dat je bewust aan bepaalde dingen (terug)denkt, maar voor emoties van anderen overnemen is per definitie empathie nodig, en empathie is herkenning. Zonder herkenning (en dus kennis van de wereld plus ervaring) gaat het niet. Het probleem is hier denk ik tevens of je ervan uitgaat dat de mens geboren wordt als een tabula rasa, een blanco blaadje dus, of aangeboren kennis heeft. Die aangeboren kennis kunnen we dan gemakshalve plaatsen onder de Jungiaanse noemer van het collectieve bewustzijn. Denk je niet?

_________________
'The real act of discovery consists not in finding new lands but in seeing with new eyes.'
- Marcel Proust

nee ik ben ook geen medicus hoor
maar er is onderzoek gedaan naar mensen met een een donortransplantatie, en opeens herrineringen hebben die ze niet kunnen plaatsen.
daaruit blijkt dus dat cellen ook herrineringen op kunnen slaan

ok laat ik dan zeggen dat we maar een klein percentage bewust waar kunnen nemen, want volgens mij komt alle informatie wel binnen idd.

met een groter bewustzijn bedoel ik niet inteligentie
met een groter bewustzijn bedoel ik dus dat er meer informatie bewust bij je binnenkomt
en dat heeft niet zozeer met inteligentie te maken
maar dat betekent niet dat mensen met een hoge inteligentie, geen "groter bewustzijn" kunnen hebben
maar het heeft wel met intuitie te maken want dat is informatie die binnenkomt
maar bijv. ook meer informatie opnemen van de dingen die rond om je heen gebeuren
in plaats van bijv. alleen kunnen zien wat er voor je staat

met een groter bewustzijn bedoel ik dus, dat er meer informatie die bij je binnenkomt bewust wordt verwerkt

en nog ff over de empatie en herkenning
ik heb vaak dat ik bijvoorbeeld emoties voel bijv. angst of verdriet of ook juist heel blij
en dan voel ik van welke personen ze komen, maar ik heb verder geen idee door welke oorzaak hun zich zo voelen
hmm maar nou terweil ik dit typ bedenk ik me
het is denk ik wel een herkenning van een bepaalde iets idd, maar het wordt dus niet alleen op bijv. microuitdrukking, of bepaalde fysieke situaties gebaseert

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Hallo Dr. Ska,

Antwoord op post #1

Je maakt een interessant onderwerp, ik ontleed je post zodat ik later tot een vraag kan komen


Je noemt hier twee feitelijk zeer verschillende elementen: Het hoger bewustzijn kan geïnterpreteerd worden als zijnde dat wat ons meer/beter maakt dan dieren, namelijk het zelfbewustzijn, het bewust zijn van emoties, motieven en gevolgen. Daarna benoem je het bewust ontvangen van 'dingen' (ik ga er hierbij maar even voor het gemak van uit dat je met 'dingen', de zaken bedoelt die buiten de bewezen menselijk-zintuiglijke waarneming gaan)

Je vraagt of het mogelijk is dat de wetenschap een deel van de menselijke hersenfunctie onderschat heeft of nog niet heeft kunnen onderzoeken.
Dat is een mogelijkheid in mijn ogen. Wetenschap staat zelden stil. De neurobiologie/psychologie/fysiologie is daar geen uitzondering op.

Ik quote dit stukje afzonderlijk van de rest omdat ik hem opvallend vind.
Wat bedoel jij precies met een kleiner bewustzijn? Zijn mensen dommer dan jij? kleingeestiger misschien? hebben zij minder capaciteit? hoe zie jij dit? Wat is in jouw ogen een kleiner bewustzijn (serieuze vraag!)



Dit is iets waar ieder mens mee te kampen heeft. Ik zal hier reageren op jouw vraag, maar ook op die van vele anderen:
Jij bent geboren in jouw lichaam, daar kan niets of niemand je bij helpen. Jij bent begonnen je brein te ontwikkelen in een omgeving die je niet hebt kunnen kiezen. Jij bent opgezadeld met een aantal vervelende dingen, maar je hebt ook een aantal goede kwaliteiten. Je hebt de tijd gehad eigen meningen te ontwikkelen, je horizon te verbreden.
Jij hebt problemen met de wereld.... Of heeft de wereld problemen met jou? Hoe de weegschaal ook uitslaat, jij bent de enige die verandering kan brengen in je eigen leven. Dit kan je als onrechtvaardig bestempelen, maar wie gaat daar oordeel over uitspreken?

De wereld is je oester. Als jij er moeite mee hebt, probeer vooral jezelf, maar ook je omgeving eens kritisch te onderzoeken en probeer even kritisch te zijn over je eigen handelen als dat je bent over andermans handelen.

De wereld is jou NIETS verschuldigd. Jij bent de enige die verandering kan brengen in jouw leven!

Klopt het als ik zeg dat je niet op zoek bent naar een antwoord op de vraag: "zijn mensen meer of minder hoogbewust", maar eerder, "ben ik hoger bewust dan anderen?"

Antwoord op post #2



Een oude vraag steekt nu weer zijn hoofd tussen het riet. Je stelt jezelf de goede vragen!... Waarom beantwoord je ze niet voor jezelf? En als ze niet zomaar beantwoordbaar zijn, waarom ga je niet op onderzoek uit naar die antwoorden?


Je begint dit gedeelte van de tekst met een herinnering aan een verloren vriendin, waarna je het in de algemeenheid trekt. Eerst benoem je de liefde voor deze dame die niemand kan evenaren en daarna ga je door in de algemeenheid. Je benoemt dat jij liefde geeft en het niet terug krijgt. Is dat dan een of andere deal die je met iets/iemand hebt gesloten. Dat alles wat je geeft ook terugkomt? Als dat zo is zou ik graag weten met wie je die deal hebt gesloten. Want zoiets kom je niet vaak tegen.

Als je geeft moet je niet terug verwachten. Geven om het geven en niet om de (onbesproken) ´beloning´ die je hiervoor verwacht.Niemand weet wat er in jou hoofd afspeelt als jij iets doet, laat staan wat jij van ze terug wilt hebben. Tenzij je er een goede afspraak over maakt.
Als je het vervelend vind om niets terug te krijgen voor een daad, moet je de daad niet ongevraagd doen.
Zo werkt dat tegenwoordig.

Antwoord op post #3

Je verduidelijking komt erop neer dat je het hebt over (terugkomend op mij reactie op je eerste post) de 'dingen' in plaats van het 'hoger bewustzijn'.


Nee, het kan door veel andere dingen komen. zoals je al zegt kan het zijn dat je vanuit het gezicht en het lichaam herkent dat iemand zich blij/boos/bang/bedroeft voelt. Het kan aangesterkt worden door een gesloten of open houding van de persoon. Het kan zijn dat deze persoon een heel andere beeldtaal heeft geleerd waardoor jij die niet direct herkend als zodanig, het kan zijn dat dez persoon zich anders heeft leren uitdrukken.
Wat jij oppakt is dat wat jij oppakt, het kan heel goed zijn dat jij je kan inleven in andermans emoties/gevoelens/zieleroerselen, maar er is ook een grote mogelijkheid dat je (meer) dan de helft invult en totaal niet weet wat er aan de hand is.

Mijn raad (als je hem wilt horen) is: check eerst eens of jijzelf zeker bent over het wie/wat/waarom en wanneer voordat je anderen probeert te helpen. Ik krijg namelijk het idee dat je je er druk maakt om anderen terwijl je eigenheid op het spel staat. (Ik kan het natuurlijk mis hebben.)

_________________
If it looks like a duck,
and quacks like a duck,
we have at least to consider the possibility that we have a small aquatic bird of the family anatidae on our hands.”

Douglas Adams

thx truitje voor je reactie, ik reageer even op het gene wat mij het meest aanspreekt, en dat zijn 3 dingen:


omdat ik niet lekker in mijn vel zit, heb ik het idee dat mijn visie niet helemaal helder en puur is
en ik probeer wel antwoorden te vinden, maar zelf zie ik ze niet
dus nu mede via dit forum, die me jaren terug ook hele duidelijke antwoorden hebben kunnen geven


klopt helemaal, en dat is voor mij wel een belangrijk punt
ik zie haar wel als mijn soulmate, en ben inderdaad ook nog niemand tegen gekomen die haar of ons kan evenaren
maar voor mij lijk het toch een beetje nutteloos om te zoeken naar iets of iemand die dit kan evenaren
maar ik kan zelf dus niet zien of dat is waar ik naar op zoek ben, iemand die haar kan evenaren
maar ja ik heb nog altijd contact met haar
ik beschouw haar niet als een "verloren vrienden" al is ze dat wel, betreft relatie
maar ik beschouw haar als een friend 4 life
maar als ik het goed begrijp, is dat dus toch wel een knelpunt voor mij
any tips perhaps?


dit is wel een hele waardevolle les, die ik ff kwijt was, maar die mij wel enorm kan helpen


klopt ook inderdaad, het is mede door deze situatie dat dit zo'n gevoelig punt is voor mij op dit moment, al is dit altijd al een gevoelig punt geweest
de situatie is dat een vriend van mij uit huis is gezet, en ik heb gezegt dat ie bij mij kan komen logeren voor 3 maanden zodat hij dat tijd heeft om iets anders te zoeken
en ik heb 3 maanden met hem afgesproken, omdat hij anders zal blijven hangen, en omdat ik wist dat het zwaar voor mij zal zijn, en ik hem niet de kans wou geven om te blijven hangen
de 3 maanden zijn om, en uiteraard is hij blijven hangen, pas toen ik een paar weken geleden erg boos op hem was geworden is hij gaan begonnen met zoeken
maar ja 2 weken is heel weinig tijd om een nieuwe woning te zoeken, en nu is zijn tijd om
ik weet dat het niet mijn probleem is, maar ik heb er nu wel mijn probleem van gemaakt
nu ben ik overspannen, lichtelijk depresief
hij heeft geen baan, een schrale uitkering en hoge schulden
hij betaald hierdoor ook geen bijdrage aan de huur ,energie, enz.
wat ik in eerstie instantie hem wel gunde om zo een beetje uit de problemen te komen

ik weet dat ik in dit soort situaties voor mijzelf moet kiezen. omdat ik wel geloof dat je jezelf op de eerste plek moet zetten, en eerst jezelf moet helpen voordat je anderen kunt helpen
maar dat betekend in dit geval dat ik hem letterlijk op straat moet zetten

dit was even buiten het brein verhaal om, wat ik ook een zeer interesante topic vindt
maar dit is wel de situatie waardoor ik dit topic ben begonnen

_________________
We are made out of 80% of water, It makes you wonder, If thoughts can effect water, Think about what thoughts can do to us!

Jullie halen nu 2 totaal verschillende dingen door elkaar : het bewustzijn en het brein

_________________
"Politiek heeft geen toekomst; de politiek heeft alleen bestaan vanwege de neurose waarin de mensheid leeft. Als die neurose eenmaal verdwenen is, verdwijnt ook de politiek"