Citeer:
Om even antwoord te geven wat/wie mij dat idee geeft, zijn de mensen die denken er verstand van te hebben zoals guru's,
medatieleraren.
Hmm, goeroe's zeggen zoveel...
Citeer:
Maar ik heb het over het onderbewustzijn het is een hoger/lager bewustzijn dan het waakbewustzijn waar we zelf mee te kampen hebben.
Je hebt het bewustzijn, dat is het kennende deel, het wetende deel waarvan we weten dat we het weten. Het niet-wetende deel, tja, daarover valt uiteindelijk natuurlijk maar een beetje naar te gissen. Het onderbewustzijn is niet 'hoger' of 'lager', het heeft namelijk geen hiërarchische positie. Het brein vormt geen ladder of zo.
Bijvoorbeeld: Jung verdeelde de geest in drie delen: het persoonlijk bewuste, persoonlijk onderbewuste en collectief onderbewuste. Freud maakt een tweedeling, of eigenlijk ook wel een soort driedeling: het bewuste, voorbewuste en onderbewuste. Zo zijn er nog wel andere modellen.
Waar ze allemaal echter naar verwijzen zijn de onwillekeurige, nietgekende processen die ons sturen zonder dat we er erg in hebben. Natuurlijk kun je bij jezelf naderhand wel zeggen: 'Oh, die emotie kwam door dit of dat in het verleden', maar daarmee vat je het onderbewustzijn nog niet; je wijst enkel een symptoom aan.
Omdat we weten dat er zoveel is dat we niet weten in ons doen en laten, weten we dat er meer is dan alleen onze bewuste cognitieve processen. Wat daarvoorbij ligt, dat kun je dus, zoals reeds gezegd, niet duiden. Ieder teken is ontoereikend (en metonymisch). En aangezien het bewustzijn eigenlijk een tekensysteem is (semiotisch dus), zijn er nooit de afdoende tekens om het betekende te kunnen tekenen/beschrijven (= kennen).
Citeer:
met andere woorden dat als er contact is met je onderbewustzijn hoe praat je er dan tegen als het zich zo verscholen houdt?
of hoe je raak je bewust van het geen dat er afspeelt in je onderbewustzijn?
Ik zou het niet zo willen uitdrukken dat het zich verscholen houdt. Het is misschien meer te vergelijken met een poging om je eigen rug te bezichtigen. Hoe ver je jezelf ook omdraait, je kunt je rug nooit zien. Je kunt je desondanks natuurlijk wel bewust worden van wat zich allemaal in je af speelt. Je kunt de symptomen zien en herleiden tot dingen die je kunt kennen. Als jij bijvoorbeeld door iets heel emotioneel wordt, dan kun je dat linken aan een traumatisch ongeval uit je verleden. Het onderbewustzijn
'reconstrueren' we zeg maar, en dat doen we eigenlijk voortdurend. Door alle aanwijzingen aan elkaar te plakken constateerde Freud dat er wel zoiets als een onderbewustzijn moest bestaan.