Vandaag was het megadruk met van alles. Ik moest om al vroeg bij de dokter zijn. Vervolgreceptje halen.. Dat krijg je als je gaat evalueren over de pil. Naja ben ik er ook even uit. Onderweg was het frisjes, had wel een vest aan maar geen jas... stom stom stom. Ik denk nog een beetje na over wat ik moet zeggen enzo. En eigenlijk wil ik graag wat aan m'n gewicht doen, maar heb zo'n pesthekel aan eten.. Koken vind ik leuk, als ik het maar niet hoef te eten. En eten moet echt echt heel lekker zijn wil ik m'n bord leeg eten.
Bij de huisarts boekje gepakt over Diabetes. Geen idee waarom maar ach 't is informatie.. En daar ben ik gek op.
Terwijl ik aan het lezen ben komt er een man binnenlopen 190 lang en veel, veel te zwaar, gevolgd door een verschrikkelijke geur en een hoop gehijg, gehoest en gezucht... Jakkes... Ik heb niets tegen stevige, mollige dikke mensen, als ze zich maar goed verzorgen...
Gelukkig gaat ie aan de andere kant van de wachtkamer zitten. Ik word weer in m'n boekje gezogen, tot de man opstaat en begint te lopen... Richting mij... Ah nee hé, kom op.. Ik krijg bijna nooit de kans om alleen te zijn. mag er dan op z'n minst een meter tussen mij en alle andere mensen blijven please... De man gaat aan het eind van de rij stoelen zitten, een scherpe tabakslucht hangt om hem heen... Tsja dan is het ook niet zo gek dat ie moet hoesten.. Hij gaat zitten begint te hoesten te hijgen te smakken... AAAARRRRGGGGHHHHHHHH Hier kan ik niet tegen Gadver wat een gleuiden... Dat vind ik sowieso al vies, smakken, bij kleine kinderen, bij grote mensen, zelfs bij gehandicapten.. smakken is echt een killer... Ik knap zelfs op Lion af als hij zit te smakken tijdens het kauwgom kauwen.
Even twijfel ik of ik wel wat aan m'n gewicht moet doen.. Zo dun ben ik toch niet? De minuten tikken voorbij. En terwijl m'n boekje al uit is kijk ik nog even naar de plaatjes van de gerechten die ze aanraden.. Hmm ziet er wel lekker uit. Ik zwijmel weg in gedachten..
Waarom vind ik eten niet lekker? Waarom twijfel ik nou. Of in mijn 'regels' wáárom vind ik het niet lekker en waarom krijg ik een naar gevoel bij 'grote'mensen.. Dat nare gevoel bij 'grote' mensen dat is niet zo moeilijk te verklaren.. De meeste 'grote' mensen die ík ken. Zien er aan de buitenkant netjes verzorgd uit, maar hun karakter... Daar kan ik niets mee. Oh ik ben zo dik, ik voel me zo zielig, mag ik nog een koekje... Morgen ga ik echt afvallen, maar vandaag nemen we het er nog even van. En dat ze het zichzelf bewust aandoen. Ik vind het zorgwekkkend dat een jonge vrouw van pak en beet 19 jaar maat 52 aan kleding moet dragen. Pijntjes heeft dankzij haar overgewicht maar er niets aan doet. Met de instelling, mensen moeten mij maar nemen zoals ik ben... Dat klopt. Maar hou op met zeiken als je er zelf vertikt iets aan te doen.
En inderdaad, het zeiken over m'n gewicht is voor mij geen hot issue meer... Ze praten maar, ik zit lekker in m'n vel...
Wie kan er zeggen dat ze na 4 kinderen weer het figuur heeft van toen ze 19 was? Nou ik dus!
Maar de laatste jaren ben ik non stop zwanger geweest en borstvoeding gegeven. Toen had ik een kont, zat er vorm aan. Nu ben ik trots op m'n platte buik... Maar ik mis m'n kont. Waar een vrouw zich al niet druk om kan maken...
Naja, ik mag kiezen van mezelf, platte buik of billen.. Doe maar het laatste, en dan komt die platte buik vanzelf terug.
mevrouw N.?
oh ja dat ben ik...
15 minuten later stap ik de spreekkamer uit.. Vervolgreceptje én doorverwijzing naar de dietist.
Weer een overwinning, op naar de volgende stap
|