@ Mirrirocks:
Ik heb over dit onderwerp al eerder reacties geschreven maar goed ... een meer of minder maakt niet uit.
Citeer:
Soms kom je van die boeken tegen, die je gewoon raken. Dat je weet: wow dit klopt, dit is cool. dit is vet, dit gaat over mij!!
Met de hoeveelheid boeken die inmiddels geschreven is, zal er absoluut voor iedereen een boek te vinden zijn waarin je jezelf herkent.
Citeer:
Dit is echt een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen over mij en onze generatie!
Waarmee je wilt aangeven dat jij en jouw generatie fundamenteel anders is dan andere/eerdere generaties?
Helaas zal ik je dan moeten teleurstellen: die verschillen bestaan niet.
Natuurlijk zijn de laatste generaties anders opgevoed omdat er meer informatie beschikbaar is, internet voor iedereen open ligt en alles besproken kan worden. Maar dat maakt niet dat er FUNDAMENTEEL iets anders is.
Vergis je niet, ik wil je niet aanvallen en in/op mijn site gebruik ik ook de term NTK omdat die nu eenmaal tegenwoordig IN is en door veel mensen herkend wordt. Maar dat maakt niet dat ik geloof in fundamenteel andere kinderen.
Mijn vrouw heeft voor haar afstuderen een prachtige thesis geschreven over dat onderwerp (waaraan ik stiekem lekker meegewerkt heb), waarin ze juist probeert aan te geven dat er NIETS nieuws onder de zon is.
Ik heb haar destijds nogal ondersteund en gezamenlijk hebben we zo'n beetje elk boek dat over dit onderwerp geschreven is, door geworsteld. Soms met een glimlach en soms met verbijstering.
Centraal in het werkstuk van mijn vrouw staat JUIST de vergelijking/overeenstemming met wat de hedendaagse ontwikkelingspsychologen schrijven om duidelijk te laten zien dat er NIETS nieuws onder de zon is.
Wat dat betreft ben ik het geheel met Truitje eens:
Dankzij allerlei boeken en informatie op internet MOETEN hedendaagse kinderen opeens MEER zijn, ANDERS, en natuurlijk een BELANGRIJKE TAAK hebben op deze wereld.
Veel therapeuten grijpen de wens van ouders aan om kinderen in allerlei vormen van begeleidingssessies, coaching en bewustwordings therapieen BEWUST te maken van hun BIJZONDER ZIJN en hun TAAK op Aarde.
Het boek van Lee Carroll dat je noemt ken ik (nog) niet maar zal ongetwijfeld een vervolg zijn op eerdere boeken.
Indigo kinderen, kristal kinderen, kinderen van het licht, de prachtige namen die vooral moeten aangeven dat kinderen tegenwoordig ANDERS zijn en MEER kunnen (vooral vaak op paranormaal gebied) vliegen je om de oren en maken ouders van alles wijs. Als ze maar genoeg boeken lezen komen ze vanzelf bij de specifieke informatie die bij hun kind past en dan kunnen ze op verjaardagen en partijtjes melden hoe bijzonder hun kind is.
Persoonlijk (en ik sta daar gelukkig en bepaald niet alleen in) zie ik het als volgt:
Als je ALLE kinderen neemt (verzameling), kun je daaruit groepjes zoeken met overeenkomstige trekjes (deel-verzamelingen). Hoe meer 'bijzonderheden' je als selectiecriterium neem, hoe bijzonderder de deelverzameling wordt. Je kunt dat als volgt voorstellen:
De grote cirkel stelt ALLE kinderen voor, de kleinere uiteraard de deelverzamelingen (groepen met mooie namen).
In wezen wat Caroll (en de meeste andere schrijvers over dit onderwerp) doen, is een klein aantal kenmerken samenbrengen en daar een mooie naam aan hangen, er vervolgens een stel mooie bijzonderheden, taken en gaves aan hangen en er een leuk boek over schrijven. Als er eenmaal gestart wordt met zo'n proces (Caroll is bekend geworden als een van de eersten die een dergelijk boek schreef) volgen er meer en bijgevolg zitten we nu met stapels boeken over uiteenlopende deelverzamelingen kinderen die allemaal beticht worden van bijzonder-zijn en het bezit van gaves.
Geweldig!
Jazeker: geweldig. Maar NIET voor die kinderen. Die MOETEN immers (onder invloed van de de ouders die al sinds mensenheugenis vinden dat hun kind iets bijzonders is: terecht) naast alle andere dingen (waaronder in deze generaties vreselijk vroeg naar school en nog eerder naar kleuter/peutergevangenis [excuus: kinderdagverblijf] omdat de ouders zo nodig beiden moeten werken, weinig spelen en vooral veel leren) OOK nog eens bijzonder zijn en gaves ten toon spreiden.
Wat we echter in werkelijkheid zien is heel normale kinderen die, onder invloed van de huidige beschikbare mogelijkheden, misschien iets eerder ontwikkelen maar verder NIETS bijzonders zijn .... (totdat ze AANGEPRAAT wordt DAT ze bijzonder zijn).
Het eerste dat IK in mijn praktijk doe als ik ouders met 'bijzondere' kinderen over de vloer krijg, is die kinderen lekker zichzelf laten zijn en de ouders aanleren dat het NORMAAL is dat ouders hun kind bijzonder vinden maar dat hun kind in 1e plaats een heel normaal en gewoon KIND is. Niks geen gezeur over paranormale gave, de Aarde moeten redden of wat dan ook: gewoon lekker laten spelen en zichzelf laten zijn. Wil het later uit zichzelf de Aarde gaan redden is daar nog tijd genoeg voor.
En die boeken? Denk je dat die voor ouders geschreven zijn? Nope: ze zijn geschreven ten behoeve van het inkomen van de schrijver!
Caroll's boek was destijds in Amerika een bestseller en kaskraker. Ze is er steenrijk van geworden en heeft daarna nog meer van die boeken geschreven waardoor ze alleen maar rijker is geworden.
Zoals Truitje al zegt: overduidelijk heeft ze wat boeken van ontwikkelingspsychologen gelezen en daar een paar leuke, makkelijk leesbare rip-offs van gemaakt. Maar dat maakt nog niet dat hetgeen ze schrijf ook iets nieuws inhoud. Bekende informatie in een leuk nieuw jasje, leuke verhaaltjes van trotse ouders erbij en weer een boek klaar. Ik heb wel eens gezegd: stom dat ik de informatie zo maar weg geef: ik had er een boek over moeten schrijven. Was ik ook steenrijk geworden. (misschien).
Sorry dat ik misschien een deuk in je overtuiging sla maar helaas ... mijn ervaringen laten zien dat er weinig nieuws onder de zon is.
groet, DT/Nico