Dag iedereen,

Ik ben nieuw op dit forum en ik zit met bepaalde vragen en ik ben benieuwd hoe jullie hier over denken.
Ik ben een meisje van 20 jaar en ik heb van verschillende personen gehoord dat ik een ''open'' aura heb en daardoor hooggevoelig ben. Mijn moeder ging vroeger met een foto van mij naar een medium , omdat ze vond dat ik altijd al anders was dan andere kinderen. Ik heb vroeger wel eens tegen mijn moeder gezegd dat ik door een licht liep , maar kan me hier niets van herinneren. Ik ben best spiritueel ingesteld en ik bezoek ook regelmatig een paragnost met als specialiteit handoplegging. Zij heeft mij verteld dat ik emoties aan kan voelen en overneem van anderen. Ook ben ik een keer bij een medium geweest en die zei precies hetzelfde. Ik zat een keer in de wachtkamer bij de huisarts en toen kwamen ik en mijn zusje in gesprek met iemand die paranormaal begaafd was. De man vertelde dat die in zijn jongere jaren mensen had geholpen die pijn hadden. Toen ik bij de huisarts naar binnen moest , vertelde de man tegen mijn zusje dat ik ''open was'' , mijn zusje snapte eerst niet wat de man bedoelde.
Ik vind het lastig om met deze gave om te gaan en deze om te zetten in iets positiefs. Ik zit de laatste tijd namelijk niet erg lekker in mijn vel en ik heb vaak het gevoel dat ik energie tekort kom , ik denk doordat ik de emoties van anderen overneem. Ook ben ik bang om te gaan slapen , dit vanwege het feit dat ik vaak het gevoel heb dat er iets bij me is , dat gevoel dat er ogen in je rug prikken. Als ik in bed lig gaan mijn haren bijvoorbeeld opeens overeind staan en dan is het net of er iemand is , het voelt dan ook een beetje koud. Ik voel het wel , maar kan het niet zien. Ik heb een half jaar geleden veel last gehad van kloppen op het bed en dan wel bij mijn oor. Als ik dan rechtop ging zitten om er goed naar te luisteren was het weg. Dan riep ik mijn moeder om te komen luisteren en dan was het er niet. Een paar weken later kwam mijn opa ( die ik nooit gekend heb , maar ken van foto's) in mijn droom bij me. Hij zei dat ik niet bang hoefde te zijn. Daarna heb ik nooit meer wat van het kloppen gehoord. Ook zie ik soms een bepaald licht om mensen heen , vooral als voor een witte achtergrond staan , wat kan dit zijn ?
Als personen in mijn omgeving pijn hebben leg ik wel eens mijn handen op ze en ze zeggen dan dat de pijn de volgende dag minder is of helemaal weg is. Ik weet alleen niet zo goed of dit dan toeval is of niet. Ik ben op internet gaan kijken , naar iemand die mij bij mijn hooggevoeligheid kan begeleiden , maar tevergeefs. Laatst was ik in Spanje samen met mijn moeder. We hebben een kerk bezocht en ik heb er gebeden. ( Ik ben van huis uit niet gelovig) , maar ik bid wel en geloof ook. Op een gegeven moment kreeg ik een heel onbehagelijk gevoel in die kerk , terwijl dat toch juist mooi en rustgevend hoort te zijn? Ik Die nacht heb ik gedroomd over de hemel , geloof en geluk, kan het me niet meer heel goed herinneren , maar ik kreeg het idee dat het op de gebeurtenis van die middag sloeg. Mijn droom was namelijk wel erg mooi , het ging over geluk. In diezelfde vakantie kwamen ik en mijn moeder in contact met een familie uit Nederland. We hebben veel met die mensen gesproken. Op een avond had ik een gesprek met die man en hij vertelde dat die net was afgestudeerd als verpleegkundige ( hiervoor leer ik ook) plotseling ging het gesprek over het paranormaal zijn. Hier was eigenlijk geen aanleiding voor. De man vertelde dat die geesten kan zien en kinderen helpt die hier last van hebben. Ook helpt hij mensen waar hij door zijn beroep mee in aanraking komt. Verder doet hij aan handoplegging. Hij vertelde mij dat ik erg gevoelig ben en daardoor last heb van bepaalde energieen van ''boven'' die niet altijd goed zijn? Hij heeft me advies gegeven over bepaalde zaken zo ook over het lezen van de bijbel en bidden waar ik over na ben gaan denken. Het gesprek met de man voelde heel vertrouwd , alsof het zo moest zijn. Hij vertelde dat ik hem altijd mocht bellen en als ik er niet uit kwam kon hij mij begeleiden. En dat precies op het moment dat ik op zoek ben naar iemand die mij bij mijn gave kan helpen.
Verder gaan de laatse tijd alarmpoortjes af in winkels waar ik kom. De mensen controleren mijn tas dan en lopen er mee door het poortje , het alarm gaat niet af. Ik loop samen met mijn tas door het poortje en het alarm gaat wel af. Ik loop alleen door het poortje en het alarm gaat niet af. Dit snap ik niet en mijn vraag is of dat heeft te maken met een bepaalde energie die ik bij me heb?
Het is een lang verhaal , maar ik hoop graag op een reactie!

N.B. Ik heb dit verhaal ook al bij het forum gevoeligheid gezet , omdat ik niet precies wist waar ik het moest plaatsen.

Groetjes,


Een nieuwetijdskind

Hoihoi,

Veel zaken die je beschrijft zijn erg herkenbaar met name de overgevoeligheid.
De laatste 5 jaar ben ik bezig hier een oplossing voor te zoeken. Ik heb al aardig wat adviezen gehad maar ben hier nog niet uit.

In het begin van de zoektocht leek het erg veel of het te maken had met nieuwe tijdskinderen (terwijl ik momenteel al 41 ben), hierna heb ik toegeschreven aan mijn 'opgelegde' ADHD. Hierna heb ik het gewoonweg toegeschreven als een eigenschap van mij en niet zozeer als een afwijking.

Tot op heden weet ik niet wat dit is maar voel met je mee dat het erg lastig is. Ik probeer tegenwoordig goed bij me zelf na te gaan als ik op eens een sterke emotie krijg. Vaak heeft dit dan met mijn omgeving te maken en relativeer dit gegeven en merk dan dat de emotie afneemt. De emotie is nl niet vanmij zelf.

Om te beginnen is acceptatie belangrijk. Accepteer hoe je bent, dat zal de zoektocht naar hoe je hiermee moet omgaan zeker ten goede komen.
Daarnaast is het verstandig om te kijken wanneer je deze overgevoeligheid voornamelijk hebt.
Ik heb bijvoorbeeld gemerkt dat als ik rustig ben, voornamelijk in mijn hoofd, hier meer gevoelig voor ben. Ik probeer me dan meer af te sluiten voor mijn omgeving (wat zeker niet makkelijk is)

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Bedenk dat je nog jong bent en je nog zaaaaat tijd hebt om dit te onderzoeken. Begin dus eerst met acceptatie en zie deze eigenschap niet als negatief (zo heb ik dit nl altijd ervaren)

Suc6 ermee en laat zo nu en benieuwd of je wat hebt aan mijn adviezen.

Groeten,

Dennis

_________________
Het leven is zo mooi...maar ervaren dat vaak pas achteraf

Hoi Nieuwetijdskind!

welkom op 't forum. Dit bericht past idd ook goed bij gevoeligheid . Dit subfora is meer bedoeld om jezelf even kort voor te stellen als nieuw forumlid, maar zo weten we ook meteen wie je bent en wat je bezig houdt haha.

_________________
Hoi. Ik lijk op Jezus.
Ben ik nu de Messias of een Jezusfiguur?

Bedankt voor de adviesen Stan68!
Ik hoop dat ik er wat aan heb , vind het fijn dat er iemand is die snapt wat ik bedoel:)!

En @ Matthijs: dat dacht ik al ja , bedankt voor het advies haha.

Met vriendelijke groet,

Nieuwetijdskind

Ohjah nog een vraagje voor Stan68: hoe sluit jij je precies af van je omgeving dan?

Alvast bedankt , voor een reactie!

Hoi Nieuwetijdskind,

Om eerlijk te zijn lukt het echt afsluiten niet. Wel heb ik ADHD medicatie waaarmee ik totaal niet meer overgevoelig ben, maar ben daarmee gestopt.
Maar met afluiten bedoelde ik meer dat ik bijvoorbeeld soms dan express minder goed luister naar mensen, bijvoorbeeld als iemand een problemen verteld. Zeg maar het ene oor in en het andere uit.

Daarnaast realiseer ik me dat als ik bij veel mensen sta ik gevoel kan overnemen, maw ik accepteer dit. Als ik weer alleen ben kijk ik goed wat mijn gevoelens zijn en probeer de ander opgepikte gevoelens van me af te zetten. Bijvoorbeeld het is een mooie dag, voel me goed en ik stap in een drukke tram om naar het strand te gaan. Zowieso doe ik dan altijd een koptelefoon op, waardoor ik me beter kan afsluiten van mijn omgeving. Opeens voel ik dan een heftige emotie. Opdat moment probeer ik te achterhalen of deze emotie van mij is of niet. 9 van de 10 gevallen merk ik dan op van wie ik die emotie overgenomen heb. Als ik weer uit de tram ben moet ik ff bewust die emotie van me afzetten. Gewoonweg omdat deze niet van mijn is! Dit is heel belangrijk dat je dit doet, omdat je anders blijft hangen in iemands anders zijn emotie. Dit klinkt makkelijker dan dat het is, ik was 33 a 34 voordat ik daar achter kwam.

Echt afsluiten lukt mij alleen met externe middelen, zoals adhd medicatie, alcohol, blowen. Maar ben daar achter gekomen dat dit niet de manier voor mij is (voor niemand). Je moet bij jezelf dus tenrade gaan wat je voelt,ervaart en kijken of dat van jou is. Bijvoorbeeld als je bij mensen ben die je goed kent, en er bijvoorbeeld opeens tranen over je wangen lopen terwijl je er van overtuigd bent dat dat verdriet niet van jou is, dan kan je dit ook gewoon vragen aan je omgeving of er iemand toevallig verdrietig is. Meestal zal je dan zien dat dat verdriet van iemand anders is.

Ik hoop dat ik je weer wat wijzer gemaakt hebt!

Groetjes en fijne dag vandaag!

Dennis

_________________
Het leven is zo mooi...maar ervaren dat vaak pas achteraf

Hartelijk bedankt voor de bruikbare tips Dennis!
Heb je ook wel eens dat je gedachten van anderen overneemt of puur alleen emoties ? Ik snap wel dat er heel wat tijd in gaat zitten met het vinden van een manier om er op een goede manier mee om te gaan.
Bedankt!

Groetjes,

Hoihoi dat is grappig dat je dat zegt. Ik spreek regelmatig andermans geda chten uit maar denk dat dat bij mij te maken heeft met mijn inlevingsvermogen. hoe ervaar jij het overnemen van gedachten?

_________________
Het leven is zo mooi...maar ervaren dat vaak pas achteraf

Hey Hoi,

sorry maar ik kan nu niet je hele bericht lezen, maar ik wou je wel even welkom heten hier Hoop dat je het naar je zin krijgt.

Groetjes,

Elvira

_________________
Just for today, do not worry.
Just for today, do not be angry.

Just for today, be grateful for you blessings.
Just for today,be kind to all living things ♥