anderhalf jaar geleden heeft mijn moeder een hartinfarct gehad.
Dit is zeer ingrijpend geweest en vermoed vooral voor haar. Ga maar na, zo sta je je te douchen en zo lig je in de ambulance aan infuus, beademing en hartsnoertjes.
Mijn moeder heeft zich in die tijd en erna groot gehouden, maar gisteren had ik eens een serieus gesprek met haar. Het blijkt nu dat er dingen zijn gebeurt wat nu al meer dan een jaar speelt.
Ze zei dat ze niks meer kan herineeren van de rit in de ambulance, alleen dat het heel erg donker was. Verder zei ze dat ze een lichtje had gezien in de ambulance wat heel zacht scheen..geruststellend bijna.
Van wat hier boven staat klopt het niet. Het was licht, het was juni, in de ambulance waren lichten, en dat schijnende lichtje..dat was er helemaal niet!
Verder zei ze dat ze na haar hartinfarct ontzettend verlangt naar de dood. Het kan haar niet echt meer schelen het leven... ze ziet de dood als iets moois, min of meer haar doel.
Ik heb haar gevraagd of ze soms beelden heeft gezien van de plek waar ze naartoe gaat als ze dood gaat, maar dat zei ze van niet. Ze heeft ook geen beelden gezien wat je doet denken aan een b.d.e. helemaal nix.
Het gekke is, mijn moeder is helemaal niet bang aangelegt, niet depressief niks. Maar die uitspraken.... ik weet het niet.
Ze is ook na het hartinfarct ontzettend bang geworden dat er met mij of mijn vader wat gebeurt. In het donker kan ze niet echt goed alleen zitten dat maakt haar angstig. Ik denk omdat ze zich van toen alles herinerd dat het donker was.
Weet iemand wat er aan de hand kan zijn of wat we kunnen doen? Volgens de arts (huisarts en cardioloog) is dit gewoon iets normaals.. maar vraag het me af.. ben al het hele internet op zoek geweest naar verhalen van mensen en heb met een paar contact ook.. maar niemand zegt dat zijn of haar partner wensen heeft om dood te zijn. En de "patient" zelf zegt ook dat dat absoluut niet in zijn hoofd opkomt, hij is juist blij dat hij een tweede kans gehad heeft...
Iemand een idee?
Liefs, rogue
