ik ben een moeder van 3 kinderen, 19, 18 en 14.
Over mijn jongste kind gaat het verhaal.
Al heel jong was hij elke keer opnieuw ziek totdat we naar een genezer gingen.
Achteraf gezien begon het daar dat ik me er van bewust werd dat er iets was.
Ze legde haar hand op hem en trok snel haar hand terug, ik vroeg wat is er en ze zei , er is niets .
Jaren naderhand herinnerde ik me dit nog.
Hij was toen 9 maanden.
Toen hij ongeveer 1 1/2 jaar was waren we op een kinder feestje, en op het moment dat hij naar me toe rende keek hij me aan alsof hij me niet kende en draaide om.
Naderhand is uitgelegd hoe dat kwam.
Hij kon vertellen waar we moesten rijden als we de weg niet wisten.
Hij vertelde wie er dood zou gaan.
moeilijke woorden gebruikte hij veel, die wij nooit gebruikten(ook nog in de goede zin)
Sommige dingen wist hij gewoon, als je dan vroeg hoeweet jij dat dan keek hij je aan en zei ik weet het gewoon.
Erger werd hij teon hij met sinterklaas een nieuw leven vroeg.
En als iemand b.v. op t.v van een flat af wou springen zei hij kijk dat wil ik nou ook.
Echt bang werd ik toen hij zei(hij was 4) Mama weet je hoe oud ik word, nee zei ik, 11 jaar zei hij.
Vanaf die dag ben ik gaan zoekn naar iemand die hem kon helpen.
Eerst kwamen we bij een mevr. die het hartstikke leuk vond zo'n jong kind en dan dat allemaal kunnen.
hij bleek heldervoelend, helder horend, helderziend weet ik veel allemaal te zijn.
Heel vroeg vertelde hij ook altijd verhalen waar hij s'nachts naar toe ging
We dachten dat het zijn fantasie wel zou zijn, totdat ik het allemaal op ging zoeken, en toen bleek dat alle dorpjes die hij noemden allemaal bestonden.
Dit ging nog 3 jaar door toen hebben we hem af laten sluiten van dit alles.
Hij is nu 14 en herrinnerd er zich niet veel van, maar ze zeggen dat het na zijn puberteit wel terugkomt.
Bij het afsluiten is tegen ons gezegd dat hij tot zijn 11 de de kans krijgt om het allemaal te leren.
Op school ging het allemaal niet zo best en ze vertelden dat het kwam doordat hij op twee scholen zat, maar het na zijn elfde wel in zou halen.
Dit klopt een paar maanden na zijn 11 de verjaardag belde de leraar om te vertellen dt hij niet wist wat er aan de hand was omdat hij met zulke sprongen vooruit ging.
Een ding wat me ook altijd bij gebleven is dat hij vertelde dat god echt is.
Hij gelooft nu niet en wij zijn ook niet zo'n gelovers maar toen hij klein was en we hadden een af ander gesprek erover zei hij dat hij echt bestond en op mijn vraag hoe weet je dat antwoorde hij IK BEN ER GEWEEST.
Een heel verhaal in het kort.
Zijn er meer jongeren die dit zo extreem meegemaakt hebben, en dan bedoel ik niet iemand die 's nachts bij je op bezoek komt.
HIj heeft totdat hij afgesloten werd bij ons geslapen, zo bang was hij en nog te jong om te begrijpen.
Graag reacties die dit meegemaakt hebben, en het een plaatsje hebben kunnen geven.
Caroline
|
en denkt over dingen na waar wij nog niet eens over na denken. Ik vertelde haar dat zij niet bang hoefde te zijn, dat het echt wel goed zou komen.
