Hallo iedereen,

Sinds een jaar heb ik een gezicht in mijn hoofd. Ik zie het als ik mijn ogen sluit en ik kan het oproepen als ik wil. Het is altijd hetzelfde gezicht en het is stukje bij beetje verschenen; in het begin zag ik alleen twee wenkbrauwen, nu kan ik het uittekenen als ik wil. Het komt me bekend voor, het voelt vertrouwd maar ik weet niet wie het is. Is dit gezicht van een echte persoon of is het maar een waanbeeld? Ik zie het in veel verschillende uitdrukkingen en ik heb vaak vaag het gevoel dat er een aanwezigheid achter zit. Ik moet bekennen dat ik er een beetje gehecht aan ben geraakt. Ik heb het niet altijd even makkelijk en wanneer het me teveel wordt probeer ik troost te zoeken bij deze 'persoon'.

Nu ben ik niet erg spiritueel ingesteld. Ik geloof niet dat ik in staat ben geesten of aura's te zien en betwijfel of deze wel bestaan (je mag het gerust met me oneens zijn, hoor!). Wel ben ik heel gevoelig. Ik achterhaal snel en zonder moeite de intenties van een ander, ook als ik diegene nauwelijks ken. Ik ben gevoelig voor de emoties van anderen en vooral voor die van mezelf. Ook dieren voel ik aan. Ik geloof dat sommige 'onverklaarbare' dingen die mij en anderen weleens overkomen, te maken hebben met het feit dat alles in verbinding staat, dezelfde oorsprong heeft: de natuur.
Dat is mijn kijk erop. Maar intussen word ik wel gek van de beelden in mijn hoofd. Ik zie vaak gezichten die ik niet ken, dat ene in het speciaal. Ook zie ik situaties als ik mijn ogen sluit. Nare situaties zijn dat, en ik krijg dan heel erg het gevoel dat ik moet helpen om alles weer goed te krijgen. Maar ik weet niet wat te beginnen met dat gevoel.

'Het gezicht' is ongeveer een jaar geleden verschenen en sindsdien is er steeds meer informatie bijgekomen. Als dit het gezicht van een echte persoon is, weet ik het een en ander van deze persoon: af en toe lijk ik namelijk stukjes informatie van de andere kant te ontvangen.
Ik kom er niet uit of ik hier nou iets mee moet of niet! Het vreemdste is nog dat ik in het echt niemand ken met dit gezicht. Zal ik deze persoon in de toekomst dan misschien tegenkomen, is het een voorteken? Soms ervaar ik namelijk ook mijn eigen toekomst, lijkt het. Het is dan alsof er een moment uit de toekomst naar het nu reist, om me als het ware voor te bereiden. Ik vind het helemaal niet leuk, ik word er onrustig van.

Ook gek is dat ik mijn eigen gezicht zie als ik mijn ogen sluit, van een afstandje gezien. Dat is vreemd omdat je zelf je gezicht alleen in de spiegel kan zien; maar ik zie het alsof ik door iemand anders' ogen kijk. Nogmaals, is dit een of ander teken? Betekent het bijvoorbeeld dat ik aan mezelf moet werken?

Mijn vraag is: Hebben jullie hier ook ervaringen mee? Hebben jullie ook een gezicht in je hoofd en wat zijn jouw ervaringen daarmee? Ik zoek een verklaring voor 'het gezicht' en de persoon die ik er soms achter voel.
Misschien kan iemand me iets over dit soort dingen vertellen?

Mijn vraag is: Hebben jullie hier ook ervaringen mee? Hebben jullie ook een gezicht in je hoofd en wat zijn jouw ervaringen daarmee? Ik zoek een verklaring voor 'het gezicht' en de persoon die ik er soms achter voel.
Misschien kan iemand me iets over dit soort dingen vertellen?

Ik geloof niet dat ik in staat ben geesten of aura's te zien en betwijfel of deze wel bestaan (je mag het gerust met me oneens zijn, hoor!)