Ik heb sinds jongs af aan last van gruwelijke enge nachtmerries. Vroeger toen ik heel klein was, kreeg ik een dromendoosje en daarna een dromenvanger.
Het wilde allemaal niet baten, ik zag ook nog eens "rode ogen" in mijn kast en voelde enorm veel aanwezigheden!
Ik weet niet precies meer wanneer maar dat is op een gegeven moment wat meer naar de achtergrond gegaan. Tot een paar weken geleden, ik praatte er met iemand over, en op dat moment leek alles weer terug te komen!
De nachtmerries, de rode ogen zijn een paar nachten weer terug geweest, en bij dat is het trouwens zo dat wanneer ik beweeg o.i.d. of iets "fouts" doe ik soort van overtuigt ben dat het me meesleurt, wegzuigt/opzuigt.
Okeej dat is niet m`n nachtmerrie van een nacht geleden hoor maar ik wil het er eventjes bij zetten.......
Er is in dit leven door een aantal keren een andere nachtmerrie steeds terug blijven komen, waarvan ik op het moment van ontwaken direct weet dat het om "die" nachtmerrie gaat! Dat ben ik me heel erg bewust, alleen een paar minuten laten weer ik totaal niet meer waar de droom zelf over ging of waar ik me bevond. Gekke is dat ik wel blijf weten/onthouden dat het om des betreffende droom gaat........
Dat ik er een aantal jaren minder last van heb gehad wil trouwens niet zeggen dat het helemaal volledig weg is geweest, het is altijd aanwezig gebleven, alleen durfde ik weer zonder grote licht, met nachtlampje te slapen en durfte ik uberhoud mijn ogen weer dicht te doen, vooral als ik alleen was.......
Maar sinds het "rode ogen wezen" weer helemaal terug is...... Zijn de vreselijke nachtmerries ook weer begonnen....... Dit is er één van:
Ik was in een soort van daklozenhuis? Het was in ieder geval een groot vierkant gebouw met schuifdeuren en begeleiding. Ik weet niet waarom maar ik vertrouwde er niks van, er kwamen steeds meer mensen binnen, moesten hun jas ophangen en binnen blijven. Mij kennende pakte ik dus m'n jas en geen idee waarom maar ik hield ook een groot stuk touw in m'n handen. Op het moment dat ik richting die shuifpui liep, begonnen zich de begeleiding te verzamelen die achter mij aan gingen zitten. Ik rende zo hard als ik kon en (nu komt het touw) zwiepte het een paar keer hard naar achter om de achtervolgende leiding weg te krijgen, iedereen druipte af op een vrouw na, die wilde bijna omdraaien tot ik heel hard onderuit ging en op m'n knieen belandde. Toen was ik de lul en ze greep me vast, ik kon me telkens los rukken en op een gegeven moment rende ze weer achter me aan. Al snel kwamen we (heel raar) in een soort van bos terrecht met een treinrails waar we in de verte een trein aan zagen komen. We werden beide redelijk bang, vooral toen we aan de linkerkant ook nog een trein zagen rijden die niet op een rails reed maar gewoon in het bos. Oppeens zagen we overal treinen voorbij komen en die dingen gingen steeds sneller. De band begeleiding/passant verdween vrij snel want het enige wat we nu beiden hadden was elkaar. We besloten tussen de treinen door steeds te rennen zodat we niet geraakt konden worden en op een gegeven moment konden we zelfs instappen in 1 van die treinen, die trein zat vrijwel helemaal vol. En ik zat naast een vriendin van me (ja ik herken haar nog) op een gegeven moment hoorde je een lichte knal en vervolgens springt een groot tv scherm aan waarop een man zegt dat de trein straks verder rijd maar kleine storingen zijn en dat........ Poeff! Toen viel de tv ook uit, ik voelde mijn hart tekeer gaan. Ik bedacht me dat ik zonet al in 3 vliegtuigen had gezeten waar het zelfde was gebeurt en bedacht me dat er grootschalige terrorisme heerste! Dat probeerde ik voorzichtig en zo zachtjes mogelijk tegen de vriendin waar ik naast zat te vertellen, waarop die keihard riep: 'ja dat is het einde van de wereld wat gaat naderen je weet toch wel dat het eind 2012 is? Deze oorlog van machtshebbers hebben min of meer verzekert dat de gehele wereldbevolking uit geroeit gaat worden.' Vervolgens keek ze me een beetje verward aan en zei 'maar, niet gedacht dat jij dat ook wist.' Ik probeerde met m'n vinger voor m'n mond haar te waarschuwen wat stiller te praten maar het was al te laat. Er kwam een of andere gemene leger man en oppeens zaten we in een busje? Die vent begint tegen m'n vriendin aan te praten op een heel ijzige toon. 'Daar heb je dat stomme kind weer.' Telkens als hij wat zei schoten hij en z'n bemanning heel erg in de lach. Toen beval hij haar om dr armen op dr rug te houden en naar achter moest gaan zitten en zei vervolgens: 'ja, want dit stomme kind heeft in een brief gezegd tegen iemand dat ze iedereen in een grote soeppan zouden koken, dus gaan we dat ook doen hehehe met haar!' En weer schoten ze enorm in de lach! Ik hield m'n ogen stijf dicht bij dit hele gebeuren. Ik keek 1 keertje naar buiten en zag een bekende plek in italie! Ik bedacht me alleen nog wat we in italie te zoeken hadden maar deed vervolgens mijn ogen weer stijf dicht. Die gemene man begon ook allemaal grapjes te maken over soep en die koud laten worden enzo. Ik voelde nog steeds mijn hart in mijn keel en kon aan niks anders denken dan dat straks iedereen dood zou gaan op een heel lugubere pijnlijke manier door dit groepje vandalen! En dat rond kerst! Ik kon aan niks anders denken dan dat!
Er is nog veel meer hoor! Maar ik wilde dit even delen, misschien weet iemand hier iets mee/op? O.i.d.
Groetjess
|