Dit heb ik afgelopen nacht gedroom, Ruud is mijn vriend en Malou was mijn allerbeste vriendin in de 1e klas. De Leeuwenbrug is een gebouw in deventer.
Ruud had dreads, ik was weer vrienden met Malou en ik droeg een blauw streepjespyama als kledij. De Phantom komt in de deventer schouwburg. Dat wist ik door een smsje. En ik ren vol vreugde er naar de schouwburg toe, terwijl Ruud me negeert en met een groep mensen naar de Leeuwenbrug loopt. Ik vertel Malou dat de Phantom in deventer komt en heel de schouwburg is er naar ingericht. Dan loop ik naar buiten en zien ruud knuffelen met een andere meid, welke wegrent en hij gaat erachteraan.. Ik ren erop af. Hij ziet me aankomen en geeft mij een knuffel en ik zeg: oh gelukkig. En vertel hem dat de phantom in deventer komt, en laats als hint vallen dat ik graag wil dat hij me er mee naar toe neemt. En dat hij er alleen in juli en augustus is. Dan laat ik hem los en kijk opzij en sta in een soort van hotelkamer met 3 1-persoonsbedden naast elkaar. Een manfiguur staat gebukt bij het laatste bed en ik wil wat vragen aan hem, en op dat moment schiet er een schim uit de muur en die legt haar handen op mijn heupen en schiet weer terug. Ik heb een klein blond meisje vast, wie ineens angstig achter me wijst. Daar staat een klein meisje met hele zwarte ogen en een enge dode glimlach. Ik zeg tegen haar dat het allemaal niet echt is en dat er niets bestaat zoals geesten, om haar gerust te stellen. Dan lopen we de kamer uit en staat dat kleine meisje met de enge ogen ineens aan mijn hand. Ik zeg niets maar ze verdwijnt wel. En het blonde meisje staat er weer en kijkt heel angstig naar me en vraagt wat er gebeurt is. Ik zeg dat ik het niet weet, maar dat het wel zal ophouden. Dan lopen we naar buiten, samen met een volwassen vrouw en we zien dat er 3 mensen begraven zijn in onze tuin. En de volwassen vrouw zegt: ik wil dat het nou eens ophoudt in míjn huis. Ik ben dit zat. En we beginnen met z’n 2-en de graven te zuiveren met zout terwijl de geesten verbieden ons nog langer lastig te vallen. Dan zie ik ons huis niet meer maar een zwart houten huis dat drijft op het water en er liggen drie boten bij. Vervolgens zie ik een tv, met een nieuwsbericht over een gezin dat viool speelt. 1 volwassen man, 1 dochter van een jaar of 20 en een klein meisje van een jaar of 6. Ik zie dat ze praten,maar ze zijn niet zichzelf. Ze zeggen: (kleine meisje) Papa! Help!, (volwassen vrouw) Onze lucht is bijna op, dit halen we nooit! (volwassen man) We zullen wel moeten! Dus zij zijn het die hier gestorven en begraven zijn… zegt de volwassen vrouw die bij mij is.
Ik voel dat mijn armen beginnen te tintelen. En tijdens het laatste gedeelte van mijn droom, was ik half wakker. Ongeveer vanaf dat spookgedeelte. Ik wordt met een vlug kloppend hart wakker en ben blij te zien, dat ik gewoon in mijn eigen kamer lig, in mijn eigen bed. Wat zou dit kunnen betekenen… Of is het gewoon een nachtmerrie geweest, als verwerking van de afgelopen dagen? Van alles wat ik gezien en gehoord heb? Ik hoop dat iemand er een antwoord op heeft.
_________________ Past the point of no return, no going back now
Our passion play has now, at last, begun
Past all thought of right or wrong, one final question.
How long should we two wait, before we're one?
|