Beste luitjes,

Vanochtend had ik een droom die ik redelijk goed nog kan herinneren. Meestal als dat zo is bij mij, betekent die droom wat voor mij. Maar ik heb eindeloos gezocht en kan er maar niet uitkomen.

Weet iemand wat de betekenis is van deze droom?

Het grote stuk is voor mij het belangrijkst, daar kwam wel redelijk veel gevoelens bij los. De scenes ervoor en erna waren voor mij te onduidelijk om te herinneren

Zondag 25 maart 2007 ergens tussen 11.00 – 13.30

Kwam nog een nachtscène voor, maar kan niet meer herinneren
…….
Ik doe de deur van de trailer op slot met een hangslot en steek de sleutel in m’n broekzak. Ik keer me om naar mijn vriend en onze vriendinnen. Lachend kijk ik ze aan en zeg: “Zo dat heb ik mooi weer geregeld”. Zijn vriendin tegen hem: “Bedankt dat je ons hebt meegenomen”, en ze kruipen beide hem aan, elk aan een schouder. Hij kijkt ze een voor een aan en lacht. Ik ga nu aan de ander kant van de meiden staan en omhels ze alledrie ( de 2 vriendinnen en hem). Maar ik krijg geen respons van hun. Ze blijven bij elkaar. De meiden blijven op zijn schouders liggen. Zelfs mijn vriendin. Ik laat los en ga 1 stap achteruit. Ik voel me raar, nee kwaad is het woord. Ik kijk rond en zie een raam die geheel open kan. Ik haal de sleutel uit mijn broek en gooi die voor de voeten van mijn vriend. Ik stap naar het raam, kijk erdoorheen als het veilig is, doe hem open, kijk om me heen en stap eruit. Ik loop tegen de klok in om de trailer om zo bij de voorkant te komen. Op de weg ernaar word ik elke keer half tegengehouden door de andere meiden van het kamp. Om onverdacht bij de voorkant van de trailer te komen, loop ik achter een muur langs en aan het einde van de muur keer ik mij om en zie de voorkant van de trailer. Ik zie daar de (onze) baas (begeleider) van het kamp. Hij zit op de deur te bonken die ik op slot heb gedaan. “Wat doen ze nu in de trailer?” vraag ik me af. Ineens hoor ik geschreeuw van achteren. “Mark!!!!”. Ik kijk achterom en zie daar mijn “vriend” . Ik kijk om me heen en zie naast de trailer het hekwerk dat ik met zin vanmiddag niet op slot heb gedaan. (Op slot doen moest van de begeleiding). Ik loop er quasi naar toe om niet op te vallen voor de baas en andere kampgenoten. Eenmaal bij het hek aangekomen zie ik dat mijn “vriend” om de hoek van de muur komt en verdwaasd om zich heen zoekt naar mij. Nu is het moment daar, denk ik bij mij zelf en sprint door het hek heuvelafwaarts op de trappen. Helaas zag iedereen dat ik weg sprintte en hij dus ook. Iedereen gaat naar het hek toe en sprint achter mij aan. Wat een geluk dat ik nog een redelijke grote voorsprong heb, denk ik bij mijzelf, maar betekent nog niets voor mijn “vriend”. Ik spring over de treden naar beneden. Op een bepaald moment miste op een of andere reden wat treden. Ik spring naast de trap, laat mij rollen en gelijk weer op mijn benen staan en weer verder sprinten. Ik ben er bijna bij de uitgang van het kamp. God wat ben ik blij als ik hier wegben. Ik sprint naar de uitgang, en ik word beetgepakt door mijn “vriend”. “Waarom doe je dit nu al?”, vraagt hij, “We zouden met z’n allen dit doen”. “Waarom “WE”? Ik doe de gehele planning en dergelijke en et enige wat jij doet is erbij zijn en dan voor de eer strijken. Altijd. Dat is ook vast de reden waarom mijn vriendin naar jou is gegaan! Omdat ze denkt dat jij het geheel alleen hebt gedaan. En dat ik altijd in je schaduw sta. Terwijl ik juist alles doe voor je.” Ik draai me om en zie op een paar meter afstand de rand van het terrein. Ik kijk nog even achterom en zeg tegen hem: “Vanaf nu mag je alles alleen doen” en ik stap naar de rand toe. De grote stap komt steeds dichterbij. Ik neem de stap en ga van het terrein af. In een keer lag ik neer, waarschijnlijk door een verdovingspijltje of een “Shockgun” van de begeleiders en kan me daarna weinig van herinneren wat er daarna gebeurd.

Daarna komt er een scène in de ziekenvleugel van het kamp /de inrichting en is alleen mijn “vriend” 1 keer langs geweest. Verder niemand.

Vervolgens een scène in een klaslokaal waar ik totaal vastgebonden ben en nauwelijks praat en oplet wat er gebeurd. Voor mijn gevoel had iedereen mij verlaten die mij enigszins nauw stond.

_________________
De toekomst kan zo ver weg lijken, maar toch is hij altijd maar een tel van je verwijderd.
Mark
~xXx~

Wow, wat een verwarde droom. Eerlijk gezegd snapte ik sommige dingen niet helemaal,,
Anyway, je zei dat als je je een droom goed kon herinneren, dat het dan meer betekenis had voor jou,, Kan je een voorbeeld geven van vorige keren dan?
Want ik denk namelijk dat je dromen sowieso niet zo serieus moet nemen. Soms willen ze je iets vertellen, maar dat zou toch wel wat specifieker zijn, niet?

Liefs,
Julia

_________________
You think you're better than me and I agree..