Ga op je gevoel af zou ik zeggen. Als je daar fietst, voel wat er is.
Misschien niks, misschien wel iets.

_________________
Overal om je heen zijn geesten,
in de aarde, in het water.
Als je luistert, begeleiden ze je.
- Pocahontas -

Dit lijkt heel erg op wat ik ook heb. Het is niet altijd zo bij mij, maar wel altijd in de trein rond een bepaald station. Ik voel altijd de stekende pijn en wil ik heel snel weer terug naar huis en ik voel me altijd kl*te op dat soort momenten. Eerst nam ik gewoon een ibuprofen waardoor ik altijd lekker loom werd, maar dat ben ik toch gaan afbouwen. Ik heb mezelf ook aangeleerd om mijzelf in de trein af te sluiten voor elk soort contact dat er plaatsvind, daar ik mezelf heb betrapt eigenschappen/stemmingen van anderen tijdelijk aan te nemen. Ik ga daarom altijd in de trein links zitten met de richting mee en het liefst naast een raam. Ik zet mijn tas vlak naast me zodat ik hem als leuning kan gebruiken en ik leg mijn hoofd tegen het raam aan en ga zo dicht mogelijk bij het raam zitten, zodat er altijd heel veel ruimte over is. Dan ga ik "slapen". Ik ben dan niet echt aan het slapen, maar wakker ben ik ook niet. Ik ben soms zo afgesloten dat de conducteur mij af en toe nog steeds "wakker" moet maken. Ik denk dat als je jezelf ook afsluit dat je dan minder vatbaar bent voor de pijn in je buik. Toen ik naar de middelbare school fietste was ik meestal helemaal verzonken in gedachten en sloot ik mijzelf automatisch af en zette mijn lichaam in autopiloot. Ik heb geen last gehad van vriendinnen die vroegen waar ik was met mijn hoofd, want die had ik niet en ook niemand die mee wilde fietsen.

Maar ik loop nu een hoop over mezelf te kletsen, maar ik hoop dat mijn verhaal jou een beetje helpt.

Veel succes !!!

_________________
Believe me !!
If my name is too long use: saiyan or onbe.
http://hsper.web-log.nl

je intuitie is de beste leermeester. Volg je gevoel in deze, maar laat je niet gek maken door je gedachtes..

_________________
u.